OMEGA KİM ~TAEKOOK

"Krallıklar birleşiyor."

Omegaverse için ortaya çıkış serüveni Kurt hiyerarşisi ile başladı. Kurt ekosistemine göre kurtlar, Alfa, Beta ve Omega olarak üç ana gruba ayrılıyor. (Bende Delta'da var.)

Başlangıçta kurt adamlar hakkında planlanan evren daha sonra insanlara entegre edilerek devam etti. Her yazarın kendi kurallarını ekleyebildiği ve çok değişken kurallar olduğunu belirtelim. Bu kurallardan en göze çarpanı, erkeklerinde hamile kalabildiği bir evren olması. (Figurex)

Omega: Omegalar piramidin 3. Bölümünde yer alırlar. Hassas varlıkardır. Doğurganlık özelliğine sahiptirler. Kız ve ya erkek fark etmeksizin her ay düzenli olarak kızgınlık geçirirler. Ruh eşlerini bulduktan sonra kızgınlıklarını dizginleyemezler.

Alfa: Piramidin 2. Bölümünde olan varlıklardır. Onlar güçlü ve savaş için yaratılmışlardır. Fermonlarıyla istedikleri omegaya diz çöktürebilirler. Kızgınlık zamanları 2 aya bir ve ya her ay olabilecek şekilde olur ve kızgınlıklarını dizginleyemezler.

Delta: Deltalar piramidin 1. Bölümünde yer alır. Henüz evrende ondan güçlü bir varlık görülmemiştir. Tek başlarına bir alfa sürüsünü yerle bir edebilirler. Deltalar çok nadir bulunur,her yüz yıla bir doğarlar. Eşlerini oldukça sahiplenir ve kıskanırlar fermonları oldukça güçlüdür.

Omega Kim Jeongguk~18
Delta Kim Taehyung~24
Alfa Min Yoongi~23
Omega Min Jimin~21

𝑻𝒂𝒆𝒉𝒚𝒖𝒏𝒈~

"Hayır, onunla eşleşmeyeceğim."

Sakin ama oldukça boğuk bir sesle sözde Kral olan babamla kavga ediyordum. Ne kadar sakin görünsemde içten içe deliriyordum. Bir omega ile zorla eşleşmek mi? Ben bir Delta'yım. Nasıl güçsüz bir omega ile bir araya geleyim?

"Kurdun ruh eşi olduğunuzu kabul ediyor ama Taehyung. Bir Delta olabilirsin,ondan çok daha güçlü de olabilirsin,ona zararda verebilirsin, bu benim umrumda olmaz."

Gevşek herif.

"Bitti mi?"

"Ne bitti mi Delta?"

Sorusuna cevap vermedim,her zaman ki gibi çekip gidecektim. Kavga etme sebebim omegayı istememem değildi,o daha bugün reşit olacaktı. Benden oldukça küçük bir omeganın hayatını mahvetmek istemiyorum.

Arkamı dönüp adım attığım an tekrar konuştu.

"Aynı annen gibisin,"

Adımlarım durdu. Yine aynı şeyi yapıyordu. Yine konuyu anneme yönlendiriyordu. Bir nevi beni alt etmenin yolunun bu olduğunu düşünüyordu. Aslında haklıydı da..

"...o da böyle senin gibi en ufak şeylere çeker giderdi. Sahi vicdan azabı çekiyor musun? Onu sen öldürdün.."

Tekrar, tekrar ve tekrar gerçekleri yüzüme vuruyordu. Evet, annemin ölümüne ben sebep olmuştum. Yüzyılın tek deltasıydım. Annem bunu kaldıramamış, doğumdan hemen sonra hayatını kaybetmişti. O ise bunun hep benim suçum olduğunu söyleyip, annemin ölümünden beni sorumlu tutuyordu.. Belki de haklıydı...

"İzin vermeseydin. Annemin hayatını riske atacak bir durumu engelleseydin!"

Sinirle bağırarak arkamı döndüm. Yaklaşık on yıl önce de aynı kavga yaşanmıştı. On dört yaşımda iken de bana aşırı baskıda bulunmuştu. O gün tek dayanağım olan babaannemi kaybetmiştim ben. Sadece bir nebze destek, sevgi, şefkat beklemiştim. Ama karşılaştığım manzara,bana yapılan davranışlar beklentilerim dışıydı.