ផាច់!!
បាតដៃទន់ល្មើយវាយលើថ្ពាល់គ្រើមមួយទំហឹង ធ្វើឲ្យផ្ទៃមុខបែរទៅម្ខាង ដៃខ្លួនឯងឡើងស្ពឹក ក្រហមរងៀលឈឺគួរសម ប៉ុន្តែខំពើងទ្រូង ខាំមាត់ដាក់ បញ្ជាក់ពីភាពរឹងទទឹង មិនព្រមចុះចាញ់។
<<គីម ថេយ៉ុង...>>
ជុងហ្គុកងាកមុខមកវិញ ខាំធ្មេញក្រតៗ ហៅឈ្មោះថេយ៉ុងទាំងខឹងសម្បារ ព្រោះថេយ៉ុងបានដៃទះគេរហូត ទាំងដែលតាំងពីតូចមក គេមិនធ្លាប់មានអ្នកណា លើកដៃទះតប់គេសូម្បីតែម្ដង។
<<ចង់យ៉ាងមិច កុំមកសម្លឹងមើលខ្ញុំបែបហ្នឹង ត្រូវទះក៏សមមុខ អ្នកណាប្រើឲ្យលោកឈ្លើយធ្វើស្អី!!>>
<<ក្រែងឯងថាមិនអ៊ីចឹង ថាបើឡើងគ្រែម្ដងមួយមុឺន បើគ្រាន់តែប៉ះវាមានខុសស្អី យើងមានលុយឲ្យគ្រប់ចំនួន>>
<<លោកថាយ៉ាងមិច?>>
ថេយ៉ុង ធ្វើមុខភ្ជាក់ផ្អើល បើកភ្នែកធំៗប៉ុនចានគោម ពេលឮគេនិយាយ។
<<យើងមានលុយឲ្យឯងគ្រប់ចំនួន បើសិនជាឯងព្រមឡើងលើគ្រែជាមួយយើង>>
<<មានន័យថា លោកមិនចាប់ទុកខ្ញុំជាប្រពន្ធ>>
<<មែនហើយ!>>
គេក្រោកអង្គុយ សម្លឹងមើលថេយ៉ុងមិនព្រិច ខណះដែលថេយ៉ុងក៏សម្លឹងមើលមកគេដូចគ្នា។
<<លោកជាអ្នកនិយាយខ្លួនឯងទេ បើលើកក្រោយលោកហៅខ្ញុំថាប្រពន្ធពេញមាត់ពេលណា លោកប្រៀបដូចជាឆ្កែ>>
ថេយ៉ុងនិយាយទាំងគុំគួន រឿងនាំគេជាអ្នកនអាតខ្លួឯង គ្មានអ្នកណាមកផ្ដល់យោបល់ឲ្យ ប៉ុន្តែបើគេគិតបែបហ្នឹង ក៏បាន មានតែព្រមនឹងព្រម ព្រោះថា គីម ថេយ៉ុងមិនដែលចេះខ្លាចអ្វីឡើង។
<<យើងគ្មានថ្ងៃទទួលឯងជាប្រពន្ធឡើង>>
<<សូមឲ្យដូចមាត់>>
ថេយ៉ុងគ្មានអារម្មណ៍ថាឈឺចាប់ ពេលឮសម្ដីរបស់គេ នៅមកពីគ្មានមនោសញ្ចេតនាទៅលើគេទេដឹង។
ជុងហ្គុកញញឹមចុងមាត់ យ៉ាងមានអំនួត គេត្រូវតែជាអ្នកឈ្នះ មនុស្សដូចថេយ៉ុងមិនឃើញមានអ្វីដែលត្រូវលុងស្នេហ៍។ គេគិតបែបនោះ ស្របពេលដែល បាតដៃក្រាស់គ្រើម ក្រសោបចង្កេះតូចមកណែបនិត្យកៀកប្រកិតគ្នា ដោយថេយ៉ុងព្រមតាមសម្រួល ព្រោះព្រមព្រៀងគ្នារួចរាល់ទៅហើយ។ម្រាមដៃគេមានតែដប់ ប៉ុន្តែហាក់ដូចមានម្រាមច្រើន បោសអង្អែលរាងកាយថេយ៉ុង ត្រង់នោះបន្ដិចត្រង់នេះបន្ដិច បង្កើតជាស្នាមក្រហមជាំដុំៗ។
<<ឈប់...ឈប់សិន ខ្ញុំមិនទាន់ព្រម>>
ថេយ៉ុងដកដង្ហើមដង្ហក់ គ្រប់ការការប៉ះពាល់របស់គេលឿនដូចព្យុះ ក្ដៅដូចភ្លើង ទើបទ្រាំមិនបាន ព្រោះមិនធ្លាប់មានបទពិសោធន៍ មាត់ប្រាប់ថាព្រម ប៉ុន្តែរាងកាយទៅជារឹងកព្រឹស ដូចម៉ាឡាកាំងគ្មានការតបស្នង។
ជុងហ្គុកជ្រួញចិញ្ចើមបន្ដិច ដកឃ្លាពីការចាប់ច្របាច់ ទុកពេលឲ្យថេយ៉ុងបានដកដង្ហើមបានស្រួល។
<<ចង់យ៉ាងមិចទៀតហើយ>>
គេនិយាយទាំងមួម៉ៅមិនចេះតិច ចំពោះភាពរដាក់រដុបថេយ៉ុង។
<<ខ្ញុំភ័យ>>
<<ចាំថ្នម>>
គេនិយាយតែមាត់ ព្រោះខួរក្បាលមិនបានគិតបែបនោះ ពេលត្រូវសុីគេនឹងសុីឲ្យខ្ទិច តាមបែបដែលគេចូលចិត្ត។
រាងកាយខ្ចីល្អក់ ត្រូវដាក់ឲ្យដេកនៅលើពូក ក្រោមរាងកាយហាប់ណែន បន្ទាប់មកបបូរមាត់ក៏ត្រូវគេខាំបឺតជញ្ចក់ខ្លាំងៗ ញីញក់ទាល់តែ ថេយ៉ុងញ័រខ្លួន ញ័របបូរមាត់ទទ្រើត ដៃក្ដាប់សឹងតែបាក់ម្រាម។
គេថើបបបូរមាត់តូចច្រមិចម្ដងហើយម្ដងទៀត ទាំងមិនអស់ចិត្ត ព្រោះបបូរមាត់ថេយ៉ុងផ្អែមមិនគួរឲ្យជឿ ថែមទាំងទន់ល្មើយ គួរឲ្យបឺតជញ្ជក់។ គេចង់តែថើបឲ្យណាណី តាមចិត្តចង់ ប៉ុន្តែមួយភ្លែតប៉ុណ្ណោះ គេក៏ដកបបូរមាត់ចេញភ្លាម នឹកចង់ភ្លក្សកន្លែងផ្សេង ចង់ដឹងថាវាផ្អែមដូចបបូរមាត់ឬអត់។
ថេយ៉ុងខាំធ្មេញក្រតៗ ពេលច្រមុះស្រួចអូសកាត់ថ្ពាល់ ថើបខ្សឺតៗ បន្ទាប់មកក៏រេរាចុះមកក្រោម ថែថើបកញ្ចឹងក ប្រើធ្មេញខាំញិចតិចៗ ទាល់តែមានស្នាមជាំក្រម៉ៅ។
ក្រអូបបស់គេ!!
រាងកាយគេពោរពេញដោយភ្លើងប្រាថ្នា ព្រោះចង់គ្រប់គ្រងថេយ៉ុងពេញទំហឹង ទើបគេមិនអាចពន្យាពេលបានទៀត ចាប់ការភាពទើសទាល់ ដោះគ្រវ៉ាត់ចេញ មិនខ្វល់ថាវាទៅធ្លាក់នៅទីណានោះឡើយ។
<<ហុឹម...>>
សម្លេងគ្រហឹមដើមក-បន្លឺឡើង ពេលបបូរមាត់ត្រូវបឺតជញ្ជក់សាថ្មី ដោយម្រាមដៃរឹងកព្រឹសរបស់ជុងហ្គុកមិនអាចផ្អាកសកម្មភាព កំពុងតែស្ទាបច្របាច់ ដើមទ្រូងមានសាច់តិចៗ គៀបចុងដោយម្រាមដៃ ចំណែកម្ខាងទៀតចាប់ច្របាច់ខ្លាំងៗ តាមអារម្មណ៍ត្រេកត្រអាល។
<<អា...>>
ថេយ៉ុងស្រែកបន្ដិច ពេលសុខៗក៏ត្រូវចាប់ជើងទាំងពីរ ទាញមកកណ្ដាលគ្រែ។តាមដោយចង្កេះ ត្រូវកល់ដោយខ្នើយ បន្ទាប់មកក៏ត្រូវគេត្រសុលមករក ធ្វើឲ្យចំណុចណាខ្លះប៉ះគ្នាដោយភាពស្និតស្នាល។
កែវភ្នែករឹងកព្រឹស សម្លឹងមើលថេយ៉ុងមិនព្រិច នឹងទើបតែចាប់អារម្មណ៍ ថាថេយ៉ុងមានសាក់រូបមេអំបៅតូចនៅលើដើមទ្រូងបន្ដិច។
<<សាក់នេះដូចកូនចាប>>
គេដាក់ដៃលើរូប ព្រមទាំងអង្អែលថ្នមៗ ទើបថេយ៉ុងឲ្យមកមើលតាម។
<<ខ្ញុំសាក់វាកាលពី1ឆ្នាំមុន>>
<<ថី?>>
<<ឃើញវាស្អាត ក៏ចាប់អារម្មណ៍>>
ពេលបានចម្លើយហើយ គេក៏ងក់ក្បាល ដោយនៅតែចាប់អារម្មណ៍ត្រង់សាក់នោះដដែល វាហាក់ដូចទាញចិត្តទាញអារម្មណ៍គេទៅជាមួយទាំងស្រុង កាន់តែមើលកាន់តែទ្រាំមិនបាន ត្រូវបន្ទាបខ្លួនយឺតៗ ទៅរក នឹងប្រើបបូរមាត់ថើបលើវាឮសូរតែជុប!!
ប៉ុន្តែទោះជាយ៉ាងណា ភ្លើងប្រាថ្នានៅក្នុងខ្លួនវាមិនបាត់ ស្របពេលដែលថេយ៉ុងកំពុងតែភ្លេចខ្លួន គេក៏នាំខ្លួនឯងទៅរកភាពទន់ជ្រាយភ្លាម ប៉ុន្តែដូចត្រូវបណ្ដាសារឲ្យជាប់គាំង ព្រោះថេយ៉ុងរឹតគេហួសហេតុ។
<<ឈឺ...>>
បបូរមាត់តូចពេបព្រេប ជើងញ័រតតាត់ ដៃខ្ញាំដើមដៃរបស់គេ ក្នុងពោះឡើងណែន មានអារម្មណ៍ដូចត្រូវគេចាប់ហែករាងកាយជាចម្រៀកៗទាំងរស់។
<<ពុទ្ធោអើយ...>>
គេស្រែកគ្រហឹម ព្រោះភាពតឹងណែនខ្លាំងពេក ប៉ុន្តែបើដកថយគេធ្វើមិនបាន នឹងរឹតតែមិនអាចទ្រាំ ចុងក្រោយក៏នាំខ្លួនឯងទៅទាំងដង្ហក់ ព្រោះជឿថាការធ្វើបែបនោះ វាអាចនឹងកាត់បន្ថយភាពឈឺចាប់ជាងការធ្វើសន្សឹមៗ។ គេមិននឹកស្មានថា ថេយ៉ុងនៅល្អផូផង់យ៉ាងនេះ ព្រោះបើតាមមើល ប្រហែលខូចខិលជាមួយប្រុសៗ តែងាប់ហើយ ការស្មានរបស់គេមិនដូចកាពិត ក្រៅពីនៅល្អហើយ ថ្មីបកពីកេះទៀត ប៉ុន្តែទៅជាយ៉ាងណាក៏ដោយ ថេយ៉ុងមិនស្ថិតនៅក្រោមការអាណិតអាសូរបស់គេ។
Sorryអារម្មណ៍អត់ល្អ សាច់រឿងទៅភ្លាវតែផ្ដាស😤
