Elle POV
Lumapit ako kay Kean, na ngayo'y nasa labas parin. Hinarap ko siya nang nakangiti. "Kean. Your here." God knows how happy I'am, seeing Kean is here now----with us. Nasanay na kasi ako presensya ni Kean. Kaya hinahanap-hanap ko siya.
He smiled. "Sorry, kung natagalan ako." Pagkatapos niyang sabihin 'yun ay niyakap ko siya and he hug me back. "You miss me ?" He asked. Tumango ako. Dahil talagang na miss ko siya. Kumalas ako sa pagkakayakap namin at tinignan siya sa mata. "Sobrang namiss kita. Ang tagal mong sumunod." Sabi ko na parang nagtatampo.
Pero tinawanan lang niya ako. Kaya pinagsingkitan ko siya nang mata. "Hahaha." Kinurot niya ako sa pisnge. "I Miss You T---" hindi na natapos ni Kean ang sana'y sasabihin niya nang biglang sumigaw si Mama. Kaya sabay kaming napalayo sa isa't isa at napatingin kay Mama.
"Michelle ???!" Lumapit si Mama sa'men at tinignan si Kean. "M--may bisita pala tayo , Michelle. Bakit hindi mo patuluyin." Mama said.
Lumapit ako kay Mama at ngumiti sabay tingin sa nakatayong si Kean. "Ma, si Kean po. Kean, ang mama ko." Pakilala ko sa kanila. Halata namang nagulat si Mama.
Ngumiti si Kean kay Mama. "Hello po. Magandang Hapon po." Kean greeted.
Tinignan ako ni Mama at tinignan ulit si Kean. "So ikaw pala si Kean. Kinagagalak kitang makilala, Kean." Mama said, smiling to Kean.
...
Andito kami ngayon sa loob nang bahay habang nakaupo kami sa salas. Magkatabi kaming nakaupo ni Kean. Ako ang nasa kaliwa niya at si Axel naman ang nasa kanan niya. At nasa harap naman namin si Papa at Mama. Pati si Michael.
"Daddy/Ninong, i have pasalubong po ?" I heard Axel asked to Kean.
I saw Kean Smile to Axel. "Yes, Big Boy. I brought a lot of chocolates. Your favorite."
Napangiti nang malaki si Axel. At niyakap si Kean. "Thank You, Daddy/Ninong."gigil na gigil namang niyakap ni Kean si Axel. Kaya napapangiti nalang ako sa kanya.
"Ahh hijo." Tawag ni Mama kay Kean. Agad namang napatingin si Kean sa kanila. "Dito ka na kumain nang hapunan a. "
Tumango si Kean. "Sege po. Salamat po."
....
Tapos na kaming kumain nang hapunan. At sobrang saya namin. Masayang-masaya ako dahil sobra nilang winelcome at gustong-gusto nila si Kean.
Pero grabi yung kahihiyang inabot ko kanina habang kumakain kami. Dahi kinukwento nila mama at papa kay Kean, yung mga ginagawa ko nung bata pa ako.
At kanina, habang nasa sala sila at nag-usap kay ay nag'excuse ako, dahil nakalimutan kung----hindi pa pala ako nakakaligo. Kaya naligo na muna ako, kahit kasi sana'y na ako kay Kean, ay hindi pwedi 'yun dito. Dahil don sa Paris, nakikita ako ni Kean, na walang ligo, madumi, haggard pero hindi ako nahihiya. Pero ngayon, naiilang ako. Andyan kasi sila Mama. Hahaha'
Kaya ayun, naiwan sila 'don sa sala. At hindi ko alam, kung ano ang pinag-usapan nila. At sana naman, walang binuking si Kean kina mama sa pinaggagagawa ko 'don sa Paris. At sana ganun din sila Mama. Dahil sobrang nakakahiya.
