Chapter -27

449 8 4
                                    

Kean POV

NAGISING ako nang maalimpungatan ako. At agad akong napatingin sa gawi ni Elle. At napangiti nalang ako nang makita ko siyang mahimbing na natutulog. Tumingin ako sa urasan na nakapatong sa lamesa. At alas -3 pa pala ng umaga.

Binaling ko ang tingin ko sa natutulog na si Axel habang nakayakap sakin. Hinawakan ko ang noo niya. At Thank God bumaba na 'yung lagnat niya. Kaya nakahinga na ako nang maluwag.

At masaya ako dahil ok na kami ni Michelle. Hindi ako masyadong nakatulog kagabi, kakaisip sa kanya. At ilang beses ko nang sinubukan siyang tawagan at itext pero di ko matuloy-tuloy. Dahil baka galit pa siya. Kaya binigyan ko muna siya nang space.

Kanina nung tumawag siya. Hindi ko agad nasagot kasi nagmamaneho ako. Kaya tinigil ko muna sa gilid ang kotse ko at tinignan kung sino ang tumawag. At nagulat ko nang makita kung si Michelle. Kaya sasagutin ko na sana nung biglang na'end ang tawag. Kaya sobrang nadisappoint ako. Pero bigla ulit tumunog ang selpon ko kaya agad ko itong sinagot. Pero ako agad nagsalita hanggang sa marinig ko ang pagtawag niya sa pangalan ko. Pero nagulat ako nang bigla siyang nataranta sa kabilang linya. Kaya nataranta ako lalo na nung hindi na siya sumagot. Pero hindi ko parin ini'off yung tawag dahil may naririnig akong tunog na parang sumusuka. Pero hindi ako sure.

Kaya makalipas ang ilang minuto ay nagsalita ulit si Michelle. Kaya mabilis akong nagtanung. At malamn kong may lagnat pala si Axel. Kaya mabilis akong pumunta dito. At nagkaayos na kami ni Michelle. At sana tuluyan nang bumaba ang lagnat ni Axel. Dahil nangako ako sa kanya na dadalhin ko siya Zoo.

Humikab ako nang maramdaman kong inaantok ako. Kaya pinikit ko na ang mata ko. At nakatulog ulit.

***

Elle POV

NAGISING ako dahil sa sikat nang araw na tumama sa mukha ko. Dinilat ko ang mata ko. At unang bumungad sakin ang gwapong mukha ni Kean habang mahimbing natutulog. Kaya hindi ko mapigilang mapangiti.

Binaling ko ang tingin ko kay Axel. Na natutulog rin. Habang nakapatong 'yung paa niya sa legs ni Kean. Ang kyut nilang tignan. Hinawakan ko ang noo ni Axel. At nagpapasalamat ako dahil bumaba na'yung lagnat niya. Hindi na siya masyadong mainit.

Bumangon na ako at pumasok sa loob ng banyo at ginawa ang dapat gawin. At bumaba na ako at pumunta sa kusina para maghanda ng breakfast.

Nagpeprito ako nang bangus nang bigla kong maramdaman na may tao sa likod ko kaya agad akong napalingon. "Hi. Good Morning." I greeted him.

"Good Morning." Bati niya pabalik.

"Gusto mo nang kape ?" I asked.

"Yes, Please." He answered.

Tumango at nginitian siya. "Sege. Sandali lang. Upo ka muna jan." Sabi ko sa kanya. Saka ako nagtimpla ng kape.

"Kumusta tulog mo ? Hindi ka ba nahirapan ?" Tanung ko. Saka ko nilapag sa lamesa 'yung kape niya. Tumingin siya sakin. "Nah! Ang sarap nga ng tulog ko." Sagot niya nang nakangiti saka niya pinaghalo ang kape niya.

"Talaga lang ha. Haha" natatawa kong sabi sa kanya. At pumunta ako sa harap ng stove para patayin ito at ihaon ang isdang niluto ko.

"Kain ka na Kean." Sabi ko sa kanya.

"Maya nalang." Sagot niya. Umupo ako sa upuang kaharap ng kay Kean. "Salamat Kean a. Dahil palagi kang nandito, para sa anak ko." Nakangiti kung saad sa kanya.

"Dont mention it. Mahal ko ang anak mo. Kaya gagawin ko ang lahat para sa kanya. Dahil, para sakin. Anak ko siya. Kahit hindi man siya sakin galing. Pero para sakin. He's mine." Nakangiti niyang sabi. Saka hinawakan ang kamay ko.

Second ChanceTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon