Happy Reading!
Yanie POV
"WHERE are you going, Ma?" Lexie asked nung pababa ako nang hagdan. "May kikitain lang ako." I replied. Huminto ako sa paanan ng hagdan and looks to Lexie. "Your brother. Where is he ?" I asked.
"In the office ?" Patanung niya na sagot. Kaya hindi ko nalang siya sinagot. "Gotta go." I said. Saka ako hinalikan nang anak ko. At dumeritsu na ako sa kotse ko.
In the office ? No. He's not there. I called at his office and his secretary told me na his not there yet. And I know where is he right now. At naalala ko na naman 'yung mga nalaman ko nung isang araw.
Im walking towards the kitchen when I noticed that Yexel and Lexie talking at the living room and Lexie is holding an album. "Look kuya oh. Magkamukhang-magkamukha talaga kayo. Axel is really your replica. Xerox copy." Lexie said. Saka siya may tinuro sa Album.
Kumunot ang noo ko. What does Lexie means ?
"Yeah." Sagot ni Yexel habang nakangiti.
"Grabi kuya no. Kaya pala piling natin matagal na nating nakita si Axel nung nakita natin siya sa mall kasi pala kadugo natin siya. His my nephew." Tumingin siya kay Yexel. "Your son." She said, smiling. Natigilan ako sa sinabi niya. May anak na si Yexel ? Kanino ?
"Yeah. My son. You know, Lex. Nung una ko siyang nakita. And alam ko na---na siya ang anak ko. Grabi, hindi ko ma'explain 'yung nararamadama ko. Basta I hugged him. So tight. I even cried. Ang sarap sa piling. Ang saya-saya." Yexel said smiling na para bang nasa harap niya ang sinabi nilang 'anak' niya.
"Kuya, I can wait to see him. If only Ate Michelle let us." Malungkot na sabi Lexie. At don na ako natigilan. May anak pala si Yexel kay Michelle ? Bakit hindi ko alam ang lahat ng 'to ? Bumalik na pala siya. Ito kaya ang dahilan kung bakit nakikita ko na namang malungkot at minsan tulala si Yexel. At minsan nakita ko siyang umiiyak. At 'don na ako na bahala.
Pumasok ako sa kwarto ko and get my phone ang search his name on my contact. When I found it. I phoned him.
[ Hello ?] Sabi nung nasa linya.
"Lets meet now. May ipapagawa ako sayo." I said as I ended the call.
....
Nilapag ko sa lamesa ang isang maliit na brown envelop. Kinuha niya ito at binuksan revealing a picture. "I want you to investigate her. Everything about her. Every single details." I paused. "Her name is Michelle Yap." I said seriously. Im talking to my private investigator. Ronald Castillo.
"Areglado, Madam." He said.
"I want an information. ASAP."
"Sege, Madam." Tumayo na siya. "Aalis na po ako." Paalam niya. At tumango lang ako. At tuluyan na siyang lumabas nang coffee Shop.
And after three days ay nakuha ko na ang mga information na gusto kung malaman. Buntis pala si Michelle nung naghiwalay sila nang anak ko. Kelan lang nung nalaman ni Yexel. Dahil kung hindi pa nadengue 'yung apo ko. Hindi pa namin malalaman dahil sa wala talaga silang balak ipaalam samin. At alam ko rin na ikakasal na si Michelle. Sa ibang lalaki.
At nalaman ko na halos araw-araw pumupunta si Yexel sa bahay niya para lang makita ang anak niya. At bilang ina nasasaktan ako para sa anak ko. Dahil alam ko ang hirap nang hindi mo makasama ang anak mo. Kaya I ended up in this discession. Wala na akong paki kung may masagasaan man ako. Dahil para sa mga anak ko. Gagawin ko ang lahat maging masaya lang sila. Dahil walang ina ang gugustuhing makita ang anak nila na nasasaktan. At ayaw ko nang makita pa si Yexel---gaya nung nangyari sa kanya three years ago.
