The Worthless Queen ( EDITING)

Chapter 36

HEAVEN POV:

NAALIMPUNGATAN ako ng may naramdaman akong humahawak sa pisngi ko kaya gumalaw ako, minulat ng mga mata ko, naka dating na pala kami sa bahay ni dark.

"nasa bahay na pala tayu, sorry ha naka tulog ako"

"it's okay i know that your tired" at ngumiti ito.

"sige pasok nako ha, mag ingat ka sa pag mamaniho and good night" sabe ko at bumaba na sa kotsi at pumonta na sa bahay.

pagka pasuk ko nakita ko agad si dark naka upo sa sofa.

"kanina kapa naka uwi" tanong ko kaya na agaw ko ang attention nito.

"yeah..kumain kana?"

tumango naman ako. "yes tapus na matutulog nalng ako inaantok nadin naman ako"

"okay good night"

natigilan ako, Tama bang narinig ko nag goodnight sakin si dark OMG kinikilig ako, pinakalma ko mona ang sarili ko.

"goodnight din" at ngumiti ako dito. at dumiritso na sa kwarto ko at ginawa na ang night routine ko at mabilis naman ako naka tulog, kaya gusto ko pag pagod ako kasi ang bilis ko maka tulog.

PABABA ako ngayon kasi nagugutom ako kaya na isipan kong kumain, kanina pa ako gising hindi lang talaga ako bumaba kasi hinahanap ko yung binili kong libro babasahin ko yun e, tpus hindi ko na kita saan nakaya na punta yun.

pagka baba ko, pumonta nako kusina at kumuha ng makakain kinuha ko lng ay tinapay at lumabas nako pagka labas ko ng kusina nagulat ako ng makita ko si kent.

ginagawa nito dito, diba nasa opisina na si dark bakit ito nandito.

"good morning, umalis na si dark kanina pa"
sabe ko sa kanya pero kumonot lng ang noo nya.

"am not here for dark im here to give this book"

at binigay nito sa akin ang libro ngumiti naman ako, nasa kanya lng pala kanina kopa ito hinahanap akala ko nawala kona ang mahal pa kaya nito.

"thank you akala mo nawala kona to"

tumango nalng ito "your welcome, i need to go dinaan ko lang naman yan dito"
sabe nito kaya tumango din ako at nag paalam na sa kanya.

pumonta naman ako sa sofa at umupo babasahin ko itong libro nato wala naman akong gagawin.

MATAPUS ko ang libro don din tumulo ang luha ko, whyyy bakit pinatay ng author ang male lead owmaygad nakaka sakit sa puso.

umiyak ako ng umiyak ang sakit padin kasi sakin, i feel bad for the girl, yumuko ako para sana pigilan ang iyak ko pero hindi, umaagos padin ang luha ko kahit ano gawin ko.

"fuck you!! totoo nga sinasabe ko, nag bago nako"

sabe nang kong sino. pero hindi ko pinansin baka si meka naman yun kasi kanina habang nagbabasa ako nanood sya ng movie akala ko totoong may nag aaway yun pala sa pinapanood nya lng na movie.

meka is a miad isang matanda sya sakin ng isang taon, kaya pinatuloy ko lng ang iyak ko.

"we wont buy it! ikaw mag babago asa"

"yeah true bro ang dami mona kayang napaiyak na babae"

"aishhh bahala kayu kong ayaw nyo maniwala basta nag bago nako"

"and ho is that girl that make you change huh!?"

"a-ahm she is he----"

"---wait why heaven is crying!"

"oh shit!?"

at nagulat ako na may kamay biglang nag pa angat ng ulo ko at kunot noong muka ni dark agad ang nakita ko, at bakit mukang nag aalala sya nag aalala ba talaga sya o imahinasyon ko lng yun.

"why are you crying"

"haa" Ang nasabe ko nalang, bakit sila nandito at completo pa sila akala ko nanonood lng ng movie si meka so totoo pala ang narinig ko, shit nakaka hiya.

agad kong pinonasan ang luha ko at tumingin sa kanila, pero bwesit kasi umaagos talaga ang luha ko. please naman luha oh kahit ngayon lng wag kang lumabas.

"a-ah wala to"

"anong wala, Kong wala lng yan bakit ka umiiyak" - nathan

tinignan ko silang isa isa at nagtaka ako bakit naman mukang nag aalala sila at,  accidenti akong napa tingi sa t shirt di prince, Ang suot nya ngayon ay itim na t shirt at may lugo na astronaut, kaya na aalala ko nanaman si pedro.

at umagos ulit ang luha ko at nakita ko naman sila na taranta.

"shit what happened" - prince

"sshhh pangit ba si Vince kaya umiiyak ka" - Nathan

"fuck you Nathan, sshh wag kana umiyak" - Vince

suminghot singhot mona ako "bakit ba kasi sya namatay"

"huh sino namatay" - jake

"si pedro waahhh~"

narinig ko naman silang paulit ulit nag mura kaya pinunasan ko ang akin luha, at kinuha ang libro at pinakita sa kanila.

"ito ang may kasalanan kong bakit ako umiiyak" at tinapon ko ang libro sinondan naman nila ito ng tingin.

"so that fucking book make you cry" - dark

"yess!" sigaw kong sabe nag buntong hininga naman sila at umupo na para bang pinag sakluban sila ng langit at lupa, bakit ganito ang reaction nila may problema ba.
Kong meron bahala sila dyan.