Mayor's secret

28

Shoutout kay Danica Rose Caballejo.

Portrayer:





Unedited...

Tinanggal ni Joyce ang maskara at galit na hinarap si Danya.

"Alam mo na pala bago ka pa bumalik sa resort!" gigil na tanong niya.

"Oo naman! Ikaw lang naman ang makakagawa nun e!" sagot ni Danya na sinusubukang makawala sa tali pero sobrang higpit. Si Joyce ang nasa resort para halungkatin ang sasakyan niya bago pa itawid sa dagat. Si Joyce ang nakakaalam ng bawat galaw ni King at ng barkada nito. Si Joyce ang nakakaalam ng pag-uwi ni Danya.

"Sana natuluyan ka na noon pa! Pero malas mo, namatay naman ang anak mo!"

"Namin!" pagtatama ng dalaga. "Anak namin ni King!"

"Eh 'di anak ninyo!" Naupo ito sa mababang mesa at kinuha ang baril. "Pero ngayon, hindi ka na makakaligtas!"

"Ililigtas ako ni King!"

"Walang King na magliligtas sa 'yo!" singhal nito. "Hindi ka na niya maliligtas ngayon!"

"Killing me is like killing him. He loves me, Joyce! He loves me so much!"

"Shutup!"

Malakas na tumawa si Danya. "Firstime na nakita niya ako sa party, gusto na niya ako. Pinakidnap pa para lang gahasain," sagot ni Danya. "At saksi ka na roon. Every morning, ginagahasa niya ako."

"Tumahimik ka na sabi!"

"Hindi ka naman bingi para hindi marinig ang ungol niya kasabay ng pagtangis ko, right? See? Saksi ka na ginagahasa ako pero bilang babae, wala kang ginawa! Ilang beses akong humihingi ng tulong pero mas pumanig ka sa maling gawain ni King! Bakit? Dahil takot ka na magalit sa 'yo si King?"

Nilaro ni Joyce ang dulo ng baril.

"Bakit kita uunahin, Danya?"

"Hindi mo nga ako uunahin dahil umaasa kang matapos akong pakinabangan, papatayin din ako ni King pero nagkamali ka!" wika ni Danya.

"Tama ka nga! Hindi ka pa niya pinatay kahit na ilang beses na siyang sinusubukang kumbinsihin nina Christopher!"

"Oh, I'm sorry for that, Joyce!"

"Pero ngayon, papatayin na kita!" sabi ni Joyce.

"Sige, malalaman din ni King na ikaw ang papatay sa akin!" Tumawa nang malakas si Danya kaya natigilan si Joyce. "Well, sooner or later, darating si King!"

"Hindi 'yan totoo! Akala mo, gusto ka niyang mabuhay? Inutusan niya akong patayin ka nang araw na 'yon!"

"Liar!" singhal ni Danya. Hindi iyon gagawin ni King at hindi ganyan kakitid ang utak niya. Bago pa siya bumalik sa Maynila, binigyan na siya ni King ng calling card. She's not bobo! Sino ang tangang magbibigay ng ebidensiya bago siya patayin? She hates King, yes! Kaya nga gusto niyang gumanti sa panggagahasa pero alam niyang hindi siya nito papatayin. He loves her. Sigurado siya roon. Hindi man niya lubusang mahal si King but she trusts him. "Have you heard his screams? His moans? Naririnig mo kung gaano siya kasabik at baliw sa akin, Joyce, 'di ba? Nababaliw sa katawan ko! Nananabik sa halik at yakap ko!"

"Hindi ka titigil?" gigil na tanong ni Joyce saka lumapit kay Danya at ilang beses na sinampal pero hindi nagpakita ng kahinaan ang dalaga.

"He adores me, Joyce! He loves me! Bagay na hindi mo makukuha mula sa kanya!" bulyaw ni Danya kahit na dumudugo na ang mga labi sa suntok at sampal ni Joyce pero mas nanlulumo siya sa buhok. "Ano ang feeling na nakikita at naririnig na may katalik ang mahal mo? Siguro kulang na lang ay magbigti ka, 'no? Masarap talaga si King, Joyce! Sayang nga lang at hindi mo siya matitik-fuck!" Baril na ang sinampal ni Joyce sa mukha niya kaya naramdaman niyang may gumuhit sa kanang pisngi niya.