FAVORITISM

38

KAIANNA POV 

I woke up middle of the night, nagulat ako dahil hindi familiar kung nasaan ako kaya nilibot ko ang panigin ko at napagtantoang nasa hospital at nasa tabi si mommy na natutulog. Si daddy naman nasa couch natutulog. Medyo nagpanic ako dahil nahalata ko na mugto yung mata ni daddy. Hindi ko magita yung kay mommy dahil naka yuko siya at hawak hawak ang kamay ko. 

Alam na ba nila? Tanong ko sa isip ko at kinakabahan dahil what if alam na nila. Tatayo sana ako kaso bigla gumalaw si mommy akala ko magigising siya buti na lang bumalik agad siya sa pagkakatulog kaya. Naisipan kong magtungo sa garden ng hospital para masanghap ng fresh na hangin. Its currently 1 am pero lumabas padin ako. 

Nandito na ako sa garden umupo ako sa may bench at nagpalipas muna ng oras hanggang sa hindi ko namamalayan umiiyak na pala ako. Habang nakaupo ako may biglang sumulpot sa tabi ko nagulat naman ako 

"O my-" hindi ko natuloy dahil si mommy lang pala yun. Kinabahan naman ako dahil mugto din ang mata niya

"Why are you here?" Mommy asked 

"Hating gabi" she added at umupo sa tabi ko. 

"Nagpapalamig lang po mommy" tumango naman siya at tumitig sakin na tila may inaantay siyang sabihin ko 

"Ano po yun? Bakit ka nakatitig mommy may dumi ba sa mukha ko?" Umiling siya at nagsimula na nga tumulo ang mga luha niya. 

"Wala ka ba sasabihin? Wala ka aaminin?" Nagulat naman ako sa tanong niya

"Wala mommy bakit may kasalanan po ba ako?" she hold  my hand. Kinakabahan ako since narealize ko yung about sa sakit ko. Pero hindi ko pa sinasabi malay mo hindi yun gusto sabihin ni mommy. 

"Bakit hindi ka nagsabi sakin na may sakit ka?" Oh noo she knew they knew it. Akala ko nananaginip lang ako kaya kinurot ko sarili ko. "Aray" Oh no im not dreaming. 

"You're not dreaming kaianna, Care to explain?" Gusto ko magsalita pero walang lumalabas na word sa bibig ko, Umiyak na lang ako at yinakap naman ako ni mommy at sakto naman na nandito na din si daddy. 

"Bakit kayo umiiyak? Gabi na bakit nasa labas pa kayo. Pumasok na kayo" Saad ni daddy na parang wala siyang alam about sa sakit ko. 

Hindi ako tumayo at gayon din si mommy kaya sinamahan niya kami umupo muna sa may bench. "M-mommy D-daddy Im sorry" Eto na lang lumabas sa bibig ko. 

Medyo kinakalma ko lang sarili ko bago magsalita. Daddy hugged me gayon din si mommy, Feel ko nasa heaven ako. Feel ko super safe ko padin kahit sila yung unang nanakit sakin. 

"I want to explain po" I uttered. Tinanggal naman nila yung pagkakayakap. 

"F-First po I want to say sorry dahil tinago ko sainyo yung sakit ko, Sasabihin ko naman po yun after po ako maggraduate.. Kaya ko po hindi sinabi sainyo agad dahil ayaw kong Yung sakit ko lang ang magiging dahilan para mahalin niyo ako, Ayaw ko po na dahil sa sakit ko mamahalin niyo ako at bibigyan ng attention" Nanghihina ako pag nakikita ko silang dalawa na umiyak

"Ayaw ko din po na magalala kayo, Ayaw kong gumastos kayo para sa sakit ko, Ayaw kong nakikita kayong nasasaktan tulad ngayon, Ayaw kong iasa sainyo yun lah-" 

"Obligation ka namin anak, Handa kami gumastos para lang gumaling ka" pagputol ni mommy

"And Ayaw na ayaw ko po maging pabigat sainyo" sambit ko sabay punas sa luha ko at nginitian sila. 

"Sabihin  niyo na po selfish ako, Pero yun po talaga ang gusto ko. Hanggang maaari po tatayo ako sa sarili kong paa, hanggang kaya ko po mabuhay ilalaban ko po. Sorry"