being defeated by a butterfly while playing chess

ağlak bulut

Bir varmış, bir yokmuş. Bir bulut varmış, var olmayı bilemediği için yokmuş da.

Bulut var olmak isterken aynı anda yok olmak da istiyormuş. Ne yapacağını bilemediği için sürekli ağlıyormuş. Yağmur taneleri yeryüzüne tane tane düşüyormuş o her ağladığında.

Bulut 'neden' diye düşünüyormuş sürekli. Neden ben? Neden o değil? Neden neden neden? Bulut düşünceleriyle kafayı yiyormuş. Ama yine de sorularına cevaplar bulamıyormuş.

Neden var olduğumdan beri yalnızım diye düşünmüş bulut. Diğer bulutlara bakmış. Hepsi birbirinden güzel, güneşle arkadaş olmuş çoğu. Oysa bizim bulut kimseyle konuşamazmış. Konuşsa söyleyeceklerinden korkarmış.

Bulut yalnızlıkla yalnız kalmaya alışmış. Diğer bulutlar onu garipsemiş. Yalnız kalan bir bulut dikkatini çekmemiş diğer bulutların. Ama yalnızlığıyla var olabilen bir bulutu garipsemiş bulutlar.

Bulut acılarını kendi içine gömmüş. Anlamayacaklarını bildiği bulutlardan uzak tutmuş tüm yaralarını. Böylesi daha iyi, diye söylemiş kendine. Ama yağmuru dinmemiş.

Hiç dinmemiş.

Bulut ağlaya ağlaya yok olmuş.

Aynı anlaşılamayan insanlar gibi.

•

1Nov'22