being defeated by a butterfly while playing chess

🕯️

O kokulu mumu yaktım. Artık benim mumum değil. Bana karışmış mum oldu. Mumun kokusu üstüme sindi. Yakmaya kıyamazken böyle güzel değildi.

Senin bile dokunmaya kıyamadığı  parçalarını, yaralarını kirletiyorsa insanlar, her şeyi yak. Bazen yanmayı göze alabilmeli insan. İki seçenek var ya onları yakacaksın ya da kendin yanacaksın. Yalnız bir kere kanayacaksın. Cesaret edebilir misin?

Yanmayı.

Yanarsam yakar mıyım?

Onlar yaktıklarında ben çok yanmıştım. Belki de kandığım için yanmıştım.

Yandığım için yakacağım.

Ben her kanadığımda kendi canımı yaktım. Belki de canım yandığı için kanadım.

Kandığım için canım yandı.

Canım, nasılsın? İyi misin?
Sen iyi değilsin.
İncirler de oldu, gidebilirsin.

Hadi. Herkes gitti. Sen de git.

Herkes bir gün gider. O gece bile bitti. Ama o hala gelmedi.

Geceler mutlu sonla bitmez hiç. Buruktur, yalnızdır. Cenin pozisyonunda yattıysan, senin gündüzlerin kayıptır.

Yoruldum.

Değişik bir yorgunluk. Ruhum içimde eriyormuş gibi. Mum değilim ben erirken ışık veremem. Başkalarına ışık vermek için eriyemem. Bir kere güvenemem.

Yoruldum.

Denize atılmış bir kağıt gibi hissediyorum. Mürekkepler dağılıyor, kağıt eriyor. Kısaca yok oluyormuş gibi.

Daha ne kadar böyle sürecek, bilmiyorum.

Size bir sır vereyim mi?

Kimse bilmiyor...

19:40