Ölüyorum. Her bir günümün sekiz yüz elli iki bin kilometresi. Ölüyorum. Dakikalarımın arasındaki mesafede ölüyorum. Beni bir kiraz ağacının altına gömün. Çünkü her nisan çiçek açmak istiyorum. Yalanın tomurcuğu olmak istiyorum. Çiçek açınca gerçek olmak istiyorum. Ölüyorum. Günlerim sekiz yüz elli iki bin kilometre değil. Ölüyorum. Her elli dokuzuncu saniyede. Oysa bir dakikalık ömrüm. Ölüyorum. Mezarım kiraz ağacının altında değil. Ölüyorum. Ne nisan var burada ne çiçek. Ölüyorum. Yalanın tomurcuğu değilim. Ölüyorum. Yalanın ta kendisiyim. Öldüm. Sekiz elli iki bin kilometre boyunca sen bir kere bile karşıma çıkmayınca, öldüm. Gömdün. Tüm çiçeklerimin kuruduğunu görünce, gömdün beni. Bir kiraz ağacının altına. Her nisan ayrı bir yalanım şimdi, şarkılarda.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Öldüm, sen beni çiçeklerle dolu bir mezara gömdün. Oysa ben seni yaşarken kalbime gömmüştüm.
