Eve gelmeye az bir zaman kala Jimin gözlerini açmış nerde olduğunu anlamaya çalışmıştı.
Arabada olduğunu anlayınca arkasına yaslanarak gözlerini eşine çevirdi. Aklına kaynanasının dedikleri gelince gözlerinin dolmasına engel olamadı.
"Sencede çocuk yapmanın zamanı geldi mi?" Jungkook duyduğu şeyle tekrardan annesine sinir olmuştu.
Jimin zaten hassas biriydi. Herşeyi kafasına takar, kimseye anlatmayıp kendini hasta ederdi.
"Ah! Ne zaman uyandın bebeğim?" İri beden bu konunun yeri ve zamanı olmadığı için değiştirmeye çalışmıştı ama nafile.
"Soruma cevap alamadım." Jimin gözlerini tekrardan eşine dikmiş Jungkookun da ona bakmasıyla gözleri bir kaç saniyeliğine birbirine değmişti.
İri beden küçüğünün gözlerinde ki parıltıların kaybolduğuna anbean şahit olmuştu.
"Güzelim biliyorum her ne dersem diyeyim bu konuyu kafana takıcaksın ama benim için gerçekten önemli değil. Sen ne zaman istersen ben hazırım. İstersen hiç isteme sorun değil. Yeterki sen iyi ol." Jiminin gözlerinden yaşlar akarken Jungkook arabayı kenara çekip içinden inerek eşinin tarafına geçti.
"Annen hiçbir zaman beni sevmeyecek. Onun istediği gibi biri değilim." İri beden kollarını eşinin beline sarıp boynuna kokulu bir öpücük bıraktı.
Jimin gerçekten çok hassastı.
"Bana bak sevgilim." Eşinin başını kaldırıp göz göze gelmelerini sağladı.
"Annemin seni sevip sevmemesi önemli değil ki ben seni çok seviyorum. Her zaman yanındayım." Kollarını yana doğru açarak olduğu yeri gösterdi. "Bak annemler yanımızda değiller onlardan uzakta başka şehirdeyiz. Busana gidersek varlar, ararsak varlar onun haricinde yoklar ki."
Ellerini küçüğünün yanaklarına koyup alnından öptü. "İkimiz varız. Biz neyi nasıl istersek öyle yaparız. Lütfen kendini üzme sevgilim. Benim senin üzülmene değil mutlu olmana ihtiyacım var."
Jiminde göz yaşları arasında kollarını eşinin boynuna sararak sımsıkı sarıldı.
"S-seni çok seviyorum." İri beden geri çekilerek eşinin dudağına öpücük kondurmuştu.
"Bende seni bebeğim. Bende seni." Eşinin iyi olduğuna emin olduktan sonra tekrar sürücü koltuğuna geçip kemerini taktı.
"Yoongi hyunglara çok yakınız oraya gitmek ister misin?" Jimin heyecanla ellerini çırpıp başını aşağı yukarıya salladı.
"Gidelim lütfen." Jungkook kıkırdayarak eşinin elini kendi eline kenetleyip arabayı çalıştırmıştı.
-
Yaklaşık beş dakikadır geldikleri evin kapısının açılmasını bekliyordu ikili.
"Jungkook gitsek mi artık? Evde yoklar sanırım." İri beden elindeki telefonu eşine verip Yoongiyle olan mesajları okumasını sağladı.
-mesajlar-
Jungkook veledi :(
Hyung içerde olduğunu biliyorum (19.08)
Kırk yılın başı evine gelmişiz
kapıyı açmıyorsun çok ayıp (19.08)
Yoongi hyung
Olum alacaklı gibi kapıyı çalan
siz miydiniz? (19.09)
