Bölüm 8

78 62 31
                                    

Merhabalar canlarım yeni bölüm ile karşınızdayım. Bölümlerin aralarını çok açmak istemiyorum. Ama elimden geldiği kadar sizlere bölümleri yetiştirmeye çalışıyorum. Umarım beğenirsiniz iyi okumalar dilerim.

Kitabımın Tanıtım videosu iyi seyirler iyi okumalar dilerim ❤️
Video hakkında yorumları bekliyorum ❣️

" Ama ben sevdim Akın'ı" dedi.

O an Sevgi'nin sözleri beni deli etmekten ziyade uğraşmaya benzerken. Beni gözlerinde gördüklerim, sözlerinden daha çok sarsmıştı.

O an diyemedim. Dilimin ucuna gelen sözleri söyleyemedim. O dilimin üzerine yuva yapan Sır'ı ona dile getiremedim.

Bu Sır öyle acımasız öyle çaresiz bir Sır'dıki. Tutanı, bileni yakan. Duyanı kül edendi.

Ona sevdiğin adamın katilinin oğlu ile yüz yüze geldiğini söyleyemedim.

Eğer söyleseydim o zamanda gözlerinde gördüğüm Akın'ı sever miydin Sevgi.?

Belki de ben bu sorunun cevabından bile korkuyordum. Onun her şeyi öğrendiğinde vereceği tepkiye karşı ne yapacağımı bilemediğim için içimden tekrar ettiğim her sözü, her kelimeyi ona söyleyemedim. Ve söyleyemediğim her kelimeyi tek 'er tek 'er geri yuttum. 

Bunu o kara deliğin bir gün beni de içine çekeceğini bile bile yaptım .

Ben belki bir çok şey yaptım. Sevgiye sevdiği adamın katilinin oğlu ile evleneceğimi söylemedim. Bu oyuna abimin katilini ortaya çıkarmak için girdiğimi dile getirmedim.

Ama biliyordu başıma gelen her şeyi, bile isteye yaptığımı biliyordu. Ama sevdiği adamın katilini bulmak için yaptığımı bilmiyordu. Siz isterseniz buna yalan, isterseniz mecburiyet deyin. Ben buna koruma diyordum.

Belki de seçtiğim yol yanlıştı. Ama şuan en doğrusu bu yoldu. 

Benim bir Sır' a ortak olma sebebim vardı. Onları korumak için çizdiğim çizgiler vardı. Ve ben o çizgiyi kendi etrafımda çizerek içime çektiklerimi ateşe veriyordum. Ama onlara ateşin körü bile düşmesin diye en uzağıma itmiştim.

Ben onları korumak için yanmaya razı olmuştum.

Evet ben bir çok şey yapmıştım. Fakat yapamadıklarım kadar canımı yakmıyordu. Ben bir kumar masasına davet edilmiştim. Ve o masaya en son oturan bendim. Fakat kimsenin o masanın asıl sahibinden haberi yoktu. Kimse kimseyi tanımıyor belki tanıdığını düşünüyordu. Ama onlar beni çok iyi tanıyor. Böyle düşünüyordu.

 Ben o masaya bir kurban olarak oturdum.

Bir kurban olarak kaybedeceğini bilerek o masaya davet edildim. Onlar beni o masaya davet etti. Kendi oyunları bana göstererek, beni oyunlarına  soktular. 

Bende o masaya seve, isteye oturdum. Ve hepsini gözlemlemeye başladım.  

 Kağıtlar dağıtılıyor. Eller atılıyordu ,yalanlar, dolaplar dönüyor. Kalbini şeytana satmış insanlar oyundan çıkıyordu. 

O kadar güzel korunduklarını düşünüyorlardı ki masanın altından dolanan işlerden bir haberlerdi. Ya gerçekten saftılar yada gerçekten ölmeye gelmişlerdi.

SIRHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin