Making Love with Trevor PG13

chapter 22

chapter 22

Anne's POV

Pagbukas ko ng pintuan ay nakita ko si Trevor na nakatayo sa may hagdanan.

Bakit ganoon.

Sa halip na matuwa ako.

Naiinis ako.

"Where did you go?" Parang galit ang tono nito.

I sighed and walked towards the living room's sofa para umupo at tanggalin ang aking heels, "Diba dapat ako magtanong sayo nyan?"

He walked down the stairs and started to walk towards me, "I called your working colleague, wala ka sa trabaho. Where were you?"

"Baket, sa palagay mo san ako galeng?" Tanong ko dito na hindi sya nilingon.

Tumayo ako at inilagay sa shoe rack ang sapatos ko.

"Anne." Naiinis ang boses nito, "im trying to ask kung saan ka nanggaling dahil besides your work and this house, wala na akong alam ng ibang pwede mong puntahan."

I walked towards the kitchen.

Sinundan nya naman ako.

"Anne! Kinakausap kita!"

I got a glass of water.

"Ano ba ang problema ha?!" Sigaw nito, "kararating ko lang and that's the face you're giving me?"

I looked into his eyes, "pwede ba wag kang sumigaw? Hindi ako binge."

Napahawak ito sa ulo nya.

He took a deep breath, "saan ka galing?"

Kalmado na ang boses nito.

"Jan lang." And I started to walk up the stairs and into the room.

Syempre hindi ko sinara ang pintuan.

"Anne. Hindi ka naman ganyan ah! What is wrong with you today!" Sigaw nito.

"Bakit di mo tanungin yang sarili mo?" Sagot ko dito at kumuha ng damit sa dresser, maliligo ako ng malamig na tubig g mabawasan ang init ng ulo ko dito.

"What did I do?" Parang tanga lang noh?

"I was at the airport just now," sarcastic kong sabi nito habang tinatanggal ang tee shirt ko, "looking all stupid and dumb. Waiting for you. Nagaalala..kung ano nangyare..kung nakasakay ka ba or what."

He didn't say anything kaya naman tuluyan na akong naghubad para maligo.

I felt presense sa banyo kaya naman tuloy tuloy akong nagsalita, "I hate it when you make me look stupid." Panimula ko.

"I wanted to surprise you kanina. You know that?"

"Kasi miss kita." Pagaamin ko.

"I went straight to work. I'm sorry." Sagot nito na parang biglang lumungkot.

"Okay lang naman eh..kaso di mo manlang ako ininform kung nakasakay ka na ba ng eroplano..kung nakababa ka na ba..kung nandito ka na ba sa pinas. Kung buhay ka pa. Kaso wala Trevor eh."

"I'm sorry.."

"Wala namang magagawa yang sorry mo."

Totoo naman diba?

He slid the shower's door open.

I was shocked when he pulled me closed to him for a hug.

"I know that it won't help..but atleast you know i'm sorry for what I did..alam mo namang para sa kinabukasan natin ang ginagawa ko diba?" Maamong sabi nito.