ᴛʜᴇ ᴏɴᴇ ᴛʀᴜᴇ ᴇɴᴅɪɴɢ | sᴜɴsᴜɴ | ᴊᴀʏᴡᴏɴ | ᴇɴʜʏᴘᴇɴ

{1} ғʀɪᴇɴᴅ

przyjaciel - osoba, z którą pozostajemy we więzi opartej na życzliwości, szczerości, sympatii, zaufaniu i wzajemnej pomocy, przyjaciele mogą być do nas podobni lub zupełnie inni

przyjaźń - trwała oraz silna relacja międzyludzka, oparta na wzajemnym zaufaniu

➳ {1} ➳

ғʀɪᴇɴᴅ

[02.11.2020 poniedziałek]

Przyjaciel to ktoś, kto nas wspiera niezależnie od tego co robimy. Nie wyśmiewa nas, ani nie krzywdzi.

Chciałbym mieć przyjaciela. Osobę, która byłaby ze mną. Jednak boję się ponownego zranienia.

Myślałem kiedyś, że mam taką osobę, ale bardzo się myliłem. Nie wiem jak to jest, gdy jakaś osoba szczerze jest dla ciebie dobra i cię wspiera. Może nie zasługuję na kogoś takiego.

Nawet nie myślę, aby mieć sympatię. To jest dla mnie coś nieosiągalnego. Nie wiem jak to jest. Boje się tego uczucia. Nie wiedziałbym, jak się w tej sytuacji zachowywać. Co można wtedy robić, a czego nie.

Na razie ze mną jest tylko stres.

Przeniosłem się do nowej szkoły z nadzieją, że już będzie tylko lepiej. 2 liceum czas tak szybko upłynął.

Ponad miesiąc temu rozpoczął się nowy rok szkolny. Jednak coś mnie blokuje przed pójściem tam. Tak więc moje wakacje delikatnie się wydłużyły. Niestety to jest silniejsze ode mnie. Minął dopiero miesiąc, co mnie pociesza, ponieważ nie będę musiał dużo nadrabiać.

Ale musiałbym w końcu tam iść. Jutro poniedziałek. To jest ten dzień.

Postanowiłem się przełamać i spróbować tego, mam nadzieję nowego życia.

Tak więc właśnie stoję przed szkołą oraz zastanawiam się, czy może nie lepiej byłoby wrócić do domu i po prostu iść spać, ale nie, nie mogę. Muszę tam iść. Dam radę.

Oczywiście wiem już, gdzie jest moja klasa jak i pozostałe. We wakacje byłem tutaj z mamą i obejrzałem całą szkołę. Nie chciałem później stresować się niepotrzebnie, szukając klas.

Moja mama zna się z dyrektorką, bo kiedyś chodziły do tej samej szkoły i nadal mają kontakt. Pani Kang jest bardzo sympatyczną osobą. Wiele razy powiedziała mi, że jeśli będę mieć jakiś problem, mogę śmiało do niej z nim przyjść. Oczywiste jest to, że z tego nie skorzystam.

Moja mama również jest cudowną osobą. Mogę z nią być zawsze szczery, ale czasami po prostu nie chcę. Nie chcę jej za bardzo martwić. Wiem, że jak zapytam i poproszę o coś to zawsze się zgodzi. Chociaż teraz do wszystkich podchodzi z dystansem i niewyjaśnioną podejrzliwością.

Jestem 20 minut przed dzwonkiem na pierwszą lekcje. Stres mnie pożera. Nie wiem co ze sobą zrobić.

Kiedyś taki nie byłem. Wydaje mi się, że nasiliło się to przez mój brak kontaktu z ludźmi przez ponad 2 miesiące.

Myślę że powinienem wejść do klasy, ale nie wiem, gdzie mógłbym usiąść. Mogę zapytać o to kogoś, ale boję się, że zacznę się jąkać albo jeszcze gorzej.

Sunoo uspokój się. Nikt cię tu nie zna. Czysta karta. Dasz radę. Oddychaj. Musisz tylko zadać kilka pytań i tyle.

Nie wyróżniaj się. Przytakuj innym i nie rób problemu, a wszystko będzie dobrze. Mam taką nadzieję.