Carol's POV
Pagkatapos ng aming heartfelt drama scene kanina, tinipon tipon na kami ng mga coaches dito sa loob at pinuopo sandali dahil dinistribute niya na ang mga jersey namin this season. Ang cute lang kasi ng design. Simple lang pero full of meaning ito para sa team.
White yung color tsaka may konting pattern na kulay green. White kasi for purity and para heavenly tignan. Purity kasi iisa lang naman ang intention namin kaya kami naglalaro yun ay dahil mahal namin ang volleyball at dahil na rin pure intention namin na manalo. Heavenly kasi ginagawa lang naman naming ito para sa nag-iisa at natatangi naming audience at yun ay walang iba kung di si Lord.
Oh diba ang napakameaningfull ng story behind our jersey? Isa-isa na namin nakuha an gaming jersey. 3 pairs eto para daw hindi kami mahirapan kung may games kaming sunod sunod plus the jacket. Hiyang na hiyang kami talaga dito sa DLSU. Kahit talo last season pero mafefeel mo talaga yung support.
After nun, Inanounce na ni coach na ang ang FEU at ADU ang una naming makakalaban pero sa second week at third week pa daw yun ng season kaya we still have enough time to prepare kaya he decided to give us rest just for today daw.
May puso rin pala 'tong si Ramil. Hehe. Syempre joke lang yun. Kahit ganyan 'yan, tatay pa rin namin siya dito sa school kaya nga mahal na mahal naming yan eh.
Nagchika muna kaming lahat dito sa court at ang nasa hot seat si queen archer, Victonara Galang!
"Daks, spill it." Utos ng reyna.
"Ang alin?" Tanong naman ni Ara na as if walang alam pero may idea naman.
"Hoy Ara! Hindi ka magaling magsinungaling kaya please just spill it" medyong galit na sigaw ni Camille.
Ara's POV
Hindi ko alam kung sasabihin ko ba sa kanila o hindi? Kung sasabihin ko man, saan ako magsisimula?
"Tanungin niyo na lang ako tsaka sasagot ako" utos ko na lang sa kanila para medyo madali.
"Okay, daks! First question. Ayon sa kwento ni Carolina ang baklang donkey, nagmamadali ka daw na umalis sa room niyo at mukhang iniwasan mo si Torres? Tama mali?" Taray ng tanong ni Mika.
"Tama!"
"BAKIT?!" Tanong naman nilang lahat. Aba!!! Ubianv team siguro ang sinalihan ko. Hindi na pala 'to volleyball team kundi choir na. -___-
"Kasi nga nagkasagutan kami sa klase kaya ayun. Alam niyo naman na mataas ang pride ko diba?" Pangkubinsi ko sa kanila pero ang bullies hindi na kumbinsi. Lord sorry kung nagsinungaling ako ha!
"Third question ate Ara, bakit sa elevator ka pumunta? Hindi mo ba knows na sira yun?" Justine.
"Kung alam kong sira yun papasok ba ako? Tsaka I think that's the fastest way to escape from him diba?" Sagot ko ulit pero that one is true. No lies.
"fourth question Ara, ano ang nangyari doon sa loob?" Tanong naman ni Kim habang nilabas niya kanyang muscles at tila binabalaan ako.
Okay. Hinga ng malalim Ara at ikwento muna sa kanila ang nagyari sa loob ng elevator.
FLASHBACK!!
Nakapasok si Torres bago pa man magsira ang elevator kaya ngayon magkasama kami.
"Anong floor?" tanong niya habang tinititigan niya lang ako.
"Ground" matipid kong sagot.
Nakatitigan lang kami pagkatapos niyang pindutin ang ground floor. After seconds, naramdaman naming na medyo shaky na yung elevator kaya medyo nag panic ako at nadagdagan pa ng namatay ang ilaw sa loob.
"Torres? Thomas nasaan ka?"
"Im here Ara. Calm down" malamig niyang bulong sa akin habang hinawakan niya ang dalawa kong mga kamay.
Kinuha ko ang phone ko sa bag. I checked if there's a cignal pero wala kaya binuksan ko na lang ang flash light neto para magka-ilaw sa loob.
Habang tumatagal nawawalan na ako ng hangin. Nahihirapan na ako huminga pero syempre hindi ko ipapahalata kay Thomas. Tumalikod ako sa kanya habang naka-upo.
"Ara? Okay ka lang ba?" nag-aalalang tanong niya sa akin na may kasamang pagtapik sa balikat ko. "tell me if you're not okay anymore".
"Bakit? Kung hindi ba ako okay may magagawa ka?" humarap ako sa kanya at nagkatitigan kami pero natigil yun ng namatay yung flash light sa phone ko. Oh my! Hindi ko na 'to kaya. Na lowbat yung phone ko. Huhuhu!
Nagsisimula ng umagos ang mga luha mula sa aking mga mata. Ayokong mamatay dito Lord.
"Ara? Ars, Im here. Huwag ka ng umiyak please." Pagmamakaawa ni Thomas habang yakap yakap niya ko.
"Thom, mamatay na ba tayo dito?" umiiyak pa rin ako.
"Hindi nila tayo pababayaan dito and I will never leave you. Nandito lang ako Ara."
Pilit akong pinapakalma ni Thomas at medyo nag tagumpay naman siya dun. Nakaupo lang kami dito naghihintay ng tulong. Nagulat ako ng bigla siyang tumayo at hinubad ang shirt niya.
Thomas? Papatayin mo ba ako? Ang init na nga dito sa loob pero pinalala mo pa. Lord tulong!
Halos mag-iisang oras na kami dito ni Torres. Madami na kaming pinag-usapan. Pati yung hiwalayan namin ni Bang napag-usapan na rin naming pero if he thinks magatatanong ako about sa kanila ni name alike? No! Ayoko kasi hangang ngayon nasasaktan pa rin ako.
Yes! Tulad ng Jemik may past rin kami ni bansot pero not like Jeron and Mika, hindi naging kami. Pinapatawa niya ko through his corny joke pero wala pa rin eh. Nanghihinaan na ako ng loob na makalabas dito hangang sa nanginginig na ako at tuluyan ng nagdilim ang lahat.
End of flash back
"Daks?! Muling ibalik na ba?" kinikilig na tanong ni Mika.
"Luh? Never na yun mauulit muli" sagot ko naman.
"Ate Ara, huwag magsalita ng patapos kasi baka kainin mo 'yan sinasabi mo" Majoy.
"Nye? Hindi rin" sagot ko ulit.
Natahimik silang lahat at tila wala na silang itatanong pa pero halata naman na hindi sila naniwala sa sinabi ko sa huling tanong nila sa akin.
"Spikers, nakita niyo ba si Bansot?" tanong ko ulit.
Lahat sila nagtaka sa tanong ko. Bakit kaya? May nangyari ba kay Bansot ng hindi ko alam? Sa pagkakaalam koi sang gabi lang naman akong tulog ha?
"You mean Bakla hindi mo alam ang nangyari kay Thomas" tanong ni Carol.
"Duh Carol! Kung alam ba ni Ara magtatanong pa siya? Mag-isip ka nga" mataray na sinabi ni Camille.
"Bakit ba? Ano ang nangyare?" tanong ko.
"Daks, si Thomas kasi na confine sa hospital kahapon pagkatapos ka niyang iligtas" Mika.
O__O
Nangmarinig ko yun hindi na ako naghintay pa. Umalis na ako at agad na pumunta sa hospital na kung saan si Thomas.
