ARA'S POV
Ngayon magkasama kami ni Thomas. Hindi ko alam kung saan niya ako dadalhin pero right now he's driving at ako naman dito sa front seat. Tahimik lang ako at siya lang ang daldal ng daldal.
"Hey Ars! Why so quiet?" Thom.
"Wala akong sasabihin!"
"Wala kang sasabihin? Well ako meron at sa buong LS pa!"
Nang-aasar ba 'to? Sumama na nga ako ha? Mag tetraining na kami. Di pa ba sapat 'yun?
"What with that look Ars?"
"WALA!"
After a few, pinarada na niya ang sasakyan.
"We're here!" masayang pagkasabi ni Thom.
"BALLET STUDIO?!" wth! Ano ang ginagawa namin dito? Don't tell me?
Thomas' POV
Ang cute cute talaga ni Ara. She's now wearing a white skater's skirt, white tights and leotards plus naka bun pa ang buhok niya. In short ballet attire. Hay Ara! Why do you have to be so adorable.
"Thomas ayoko na! Ang awkward naman sumayaw ng ballet eh!" pagdadabog neto.
"Ars, believe me. It can help a lot." Ako.
"Thomas please! Ang hirap ng itinituro niya plus ang strict pa niya! Thom, ayoko na talaga!" pagmamakaawa ni Ara.
Hindi ko na napigilan ang sarili ko. I cupped her cheeks tsaka pinisil sa sobrang cute niya! Mas lalo pa siyang naasar bigla.
"Sorry. Your baby fats are just so cute."
"che!"
"Hija! Halika na at tapos na ang 10 minutes break mo!" tinatawag na siya ng ballet teacher niya. Wala siyang nagawa kundi bumalik.
"Thom..." lumingon pa ulit pero sorry Ara. I know you're not comfortable with this pero makakatulong talaga 'to sa'yo. I just mouthed "sorry" to her before she get back to training.
.
.
.
.
.
.
2nd day of training done! Im just so proud of her. Sobrang dedicated siya sa ginagawa niya. Sobrang gusto niyang manalo kaya kahit nahihirapan na siya at kahit ayaw niya ang training ko pero ginagawa niya.
"Thomas ang pangit ko kanina. Huhuhu!" mukhang paiyak na talaga si Ara kaya niyakap ko na lang siya.
"Its okay Ars. Pwede ka na mag recital."pagbibiro ko kaya naman nahampas akong napakalakas. Ang sakit nun pero for the love 'yun.
"May training pa ba tayo?" tanong ni Ara na parang umaasa na wala na sana walang na kaming training.
"Yes Ara."
"Thom..."
"Just enjoy the what I called "Thomas Christopher Torres Condition Training" in short TCTCT" proud kong pagkasabi.
"Che!"
"Lapit ka nga muna dito. Remembrance lang" I get my phone in my pocket para picturan siya. This is just a once in a lifetime event for Ara kaya dapat naka-capture ang mga ganitong moment.
"Thom naman eh!"
"Isa lang and I promise I wont post it on any social media" upon hearing that tumayo na siya sa harap ko pero wala pa rin siya sa mood but still she looks cute on the picture. "Oh teka, selfie naman tayo" tumabi siya sa akin and we took almost 10 selfie shots. Im just really vain when Im with her.
.
.
.
.
.
ARA'S POV
Limang magkakasunod na araw na kaming nagtetraining ni Thomas. Lahat na siguro na pwedeng magawa na gawa na namin. Swimming, ballet, basketball, badminton, table tennis, gymnastic, zumba , yoga at kahit pagsali sa practice ng animo squad, fencing team ng la salle tsaka ng choir ng la salle nagawa rin namin. Sabi niya lahat daw yun may rason.
Sumali kami sa Animo squad para malaman ko daw yung feeling ng isang bola. Huhuhu! Ako yung hinagis haggis sa ere ng animo squad. Feeling ko para akong sinet ng nag-iisang Kim Fajardo! Huhuhu! Nakakaloka! Enjoy na enjoy naman 'tong mga animo squad na 'to! Ang sarap ko daw ihagis. -___-
Sumali naman kami sa fencing team para daw ma develop ko pa ang lakas ng loob ko. Huhuhu. Muntik na akong matusok ng isa dun buti na lang flexible 'to at credits sa ballet lessons ko. At akalain niyo may naitulong rin pala ang strictang ballet teacher na 'yun? At sabi pa niya magaling daw ako sa timing.
Sumali naman kami sa choir para daw sa breathing. Ang OA diba? Hindi pa ba sapat yung swimming lessons namin. Feeling ko tuloy macoconcert ako dahil sa mga breathing excercises ni Thomas. After all tinatawanan ko na lang ang lahat. Pero may silbi rin pala ang lahat ng 'to.
.
.
.
.
Thomas' POV
Things are going better now. For five days I can see improvements. Mas tumataas pa yung talon niya. Mas lumalakas rin ang palo niya. Mas nagiging ma-utak siya sa court. And as her conditioning coach, nakaka-proud yun. Alam ko na hindi naman kailangan ni Ara ang mga trainings naming eh. Ang kailangan niya, karamay.
"Coach! Free ka ba bukas ng gabi?" tanong ni Ara habang patuloy niyang nirereceive ang mga bolang tinatapon ko sa kanya.
"Why? You want to have extra trainings?"
"Ano ka ba! Syempre hindi. Nakakapagod kaya!"
"Eh bakit nga?" tumigil na ako sa kakatapon ng bola sa kanya para makapag-usap na kami ng maayos.
"Treat kita! Pasasalamat ko lang sa 'yo dahil sa tulong mo." Ara.
"Sure" agad kong sagot without having any second thoughts. I hope I wont regret this one.
