Ara's POV
It's a brand new day! 4:30 am pa lang pero nagising na ako. Kailangan ko kasing mag advance self training. Next week pa kasi yung start ng intensive training ng spikers pero dapat may everyday jogging sila but since nag puyat sila kahapon para isurprise ako, coach decided na huwag na lang muna mag training ngayong umaga.
Nag stretching muna ako bago maglakad. Sinuot ko na yung earphones ko tsaka nag play ng loud songs. Kailangan ko mag focus. Lets go Ara.
After 12 minutes naka 2 rounds ako sa oval pero syemre fast walk lang ang pwede. Nagstop muna ako para makapagpahinga kasi nga sabi ng doctor huwag biglain. After 2 minutes nag start na ulit akong mag fast walk. Nagpababa ang tingin ko sa oval kasi parang kanina ko pa napapansin na may taong sumusunod sa akin. Tinanggal ko yung earphones ko para mas maramdaman ko siya.
Nilingon ko ang likod ko pero wala naman. Lingon sa kanan, lingon sa kaliwa. Ano ba 'to.
*psst!
Nilingon ko naman.
"Ara?"
Nilingon ko ulit pero wala.
Ara: Oy kung sino ka man? Labas na please. Naiirita ako.
Pinagpatuloy ko na lang yung paglalakad ko nang may humarang sa dindaanan ko which makes me fall into...
Ara: Thomas?
Thomas: Oh bakit parang nagulat ka diyan?
Ara: Eh bakit ba kasi sumusulpot ka na lang ng basta basta?
Thomas: Eh sabi mo kasi lumbas na ako eh.
Ara: So ikaw yung sumusunod sa akin kanina pa?
Thomas: absolutely.
At tuwang tuwa pa 'tong bansot na 'to. At teka, hindi pa rin nagbabago yung posisyon naming ng mahulog ako sa kanya kanina. Nakayakap pa rin siya sa akin at nakahiga kami sa oval. Later na lang naming na realize pagkatapos naming mag usap.
Thomas: Ang bigat mo pala.
Ara: sorry. Eh ng na sa London kasi ako hindi masyado nakagalaw eh.
Thomas: palusot!
-_____- Nakakapikon eh. Pagkatayo naming medyo naramdaman ko yung sakit sa tuhod ko.
Hinawakan ko na lang ito at nagpatuloy sa paglalakad para hindi masyado mahalata ni Torres. Ayokong mahalata ng kahit na sino na hindi pa talaga ako okay.
Naglalakad lang ako ng mas sumakit pa ito. Napahinga na lang ng malalim. Napatigil ako at napayuko na lang.
Thomas: Idol okay ka lang? May masakit ba?
Ara: Huh? Saan mo naman nakuha yan Torres? Napagod lang ako.
Thomas: Hindi eh. Hindi ka naman tumatakbo eh, paano ka mapapagod?
Hinimas himas ko na lang yung tuhod ko. Good thing hindi na siya sumasakit masyado. Tuwid na akong nakatayo ng may bumuhat sa akin.
Ara: Torres ano ba! Ibaba mo ko!
Thomas: Huwag kang maingay, marami ang magigising sa'yo eh.
Hindi na lang ako pumalag. Inupo niya ako sa bench. Pinunasan niya yung pawis ko tsaka binigyan ako ng tubig.
Ara: Salamat ha!
Thomas: its my pleasure to serve my idol.
Ara: huwag na nga idol yung itawag mo sa akin.
Thomas: bakit ba? Idol kita eh.
Ara: basta. Im not comfortable.
Pagmalaman ba niyang 50/50 pa ako sa paglalaro this season, idol pa rin ba yung itatawag niya sa akin? Malamang hindi na. Tumayo na ako para bumalik na sa dorm para makagpag handa na sa klase ko.
Thomas: Oh? Where are you going?
Ara: babalik na sa dorm.
Thomas: An aga pa naman ha! Its just 5:30
Napakamot na lang ako ng ulo. Ang kulit naman kasi neto.
Thomas: Okay. Hatid na lang kita.
Ara: huwag na!
Thomas: by the way, have you already know your schedule?
Ara: hindi pa. Mamaya ko pa kukunin. Bakit ba interesado ka sa schedule ko?
Thomas: kasi alam ko, classmate tayo
Ara: at tuwang tuwa ka naman?
Thomas: ofcourse. It is a previledge na ma-classmate yung idol ko.
Ara: sabi nga diba huwag na Lang idol eh.
Thomas: eh ano yung gusto mong itawag ko sa'yo?
Ara: ARA!
Thomas: Im not comfortable.
Na-iirita na ako sa kanya eh. Bakit hindi siya comfortable natawagin ako sa pangalan ko? Gusto ba niyang binyagan ako ng ibang pangalan?
Thomas: Baby?
Ara: baby mo pagmumukha mo!
Thomas: what if?
Tinignan ako from head to toe. Naghahanap siguro 'to ng pang-asar sa akin eh.
Thomas: flappy! Yes that's it! Flappy ang itatawag ko sa'yo
Ara: -___- bibig ko naman yung nakita.
Thomas: Flappy! Flappy! Ang cute mo flappy!
Ara: ewan ko sa'yo bansot!
Thomas: Wow ang sweet naman natin! Flappy and bansot! Cute couple.
Ara: COUPLE? Ayos ha!
"Ara? Torres?"
Napalingon kaming dalawa sa kung saan nanggaling yung mga boses.
Ara: Spikers?
Thomas: Good morning spikers.
Kim: wow galing ha! Umuwi lang nag bagong buhay na?
Mika: Ang aga pa neto Daks!
Cienne: Oy! Dalaga na siya!
Ara: -____- Sana man lang tinanpong niyo muna kami kung bakit kami magkasama no?
Carol: Okay lang yan baks. Ikaw pa! Birthday mo pa naman hanggang ngayon eh kaya lusot ka!
So utang na loob ko pa pala 'to sa kanila? Hindi talaga nagbabago. Grabe kaya nakakamiss sila eh!
Cyd: Ara? Sabay ka na sa amin mag jogging! Na-miss ka naming eh.
Desiree: Oo nga ate. Tara!
Patay! Bawal pa ako mag jogging eh. Paano ko ba lusutan 'to?
Ara: Ah ee... Pagod na ako. Kayo na lang tsaka nirereserve ko pa 'tong energy ko pag nag start na ang intensive training.
Kim: Hoy Torres ano ba kasi ang ginawa m okay Ara ba't napagod 'to?
Thomas: 10 rounds kasi yung jinog naming kaya napagod siguro.
Thomas POV
I know that there is something up to her and it is something about her injury kaya pinagtakpan ko na lang muna si idol. Ba't kasi ayaw pa niyang aminin. As if siya lang yung nagka-injury. Kung inamin niya edi baka mas tulungan pa siya ng mga team mates niya. Grabe talaga yung nagagawa ng pressure sa tao.
Hinatid ko na lang siya sa gate ng phase 2 total naman madadaanan ko rin yun. Tahimik siyang naglalakad. Hindi ko na rin siya kinukulit kasi baka mas ma badtrip yung flappy bird ko. Pero seryoso 'to ha, mas cute siya kung bad mood siya. Hihi ^_^
Ara: uuhhmm... Torres? Pasok na ako. Salamat pala.
Thomas: Okay.
Papasok n asana siya ng may nakilimutan akong sabihin sa kanya.
Thomas: Flappy?
Ara: Bakit?
Thomas: pupunta ka ba sa Animo rally mamaya?
Ara: baka hindi. Bakit?
Thomas: huh? Di ba dapat lahat ng athletes nandoon? Paano ka? Wala yung queen archer.
Ara: Titignan ko.
