"Reach The Impossible"

RTI: Chapter 1 ( Weird Guy)

I'm Aleeya Nicole Robañez Santillan. 2nd year Commerce student sa pinakamatandang unbersidad sa bansa, ang University of Sto. Tomas. Addict sa UAAP Basketball at Avid Fan ni Jeric Marco Gray Fortuna. Yaah, si Capt. Fortuna ang aking Dream Guy...

Why ??

He have the GUTS. You know what I mean...

“Hoy Alee! Daydreaming na naman? Tara na, gutom na kaya ako.” sigaw sa akin ni Marcy.

One of my closest friend at kabatchmate.

“Wait lang, eto na, makapanira ng moment?” napakamot na lang ako ng ulo.

Kakain na kasi kami ng lunch kahit 10:30am pa lang, madami pa kasi kaming tatapusin.

“Si Captain Fort na naman ang pinagpapantasyahan mo noh?”  tanong niya sa akin.

“ Masama ba? Siya ang dreamboy ko, ewan ko sis, mahal ko na ata sya. Sya lang talaga ang nagustuhan ko sa Tigers.”

“Sa dinami-dami ba naman ng players ng Tigers kay Fort pa? Andyan naman si Teng, si Kevin, o kaya si Aljon Mariano eh bakit si Captain.”

“Una sa lahat, kay Captain ako nakyu-kyutan, bukod kasi sa height niayng cute, cute din ing smile niya. Nakakatunaw." Lumunok muna ako bago ituloy ang sasabihin ko.

"Pangalawa, ayoko nga kay Teng diba? Yung hambog na yun, kala mo kung sino, hindi naman gwapo. May pa”bang, bang, bang” pa siyang nalalaman. WEIRD GUY!”

“ ahhh, sis?”

“Pangit sya para sakin, eeeeeeewwwwww! Never ko syang magugustuhan. Ang yabang- yabangniya. Kunwari pa-charming sa malayo ‘pag malapit napaka......”

“ ah, sis?” putol niya sa kin sabay turo sa likod ko.

“Any problem with me Miss?”

si Jeric.........

...

...

...

...

...Teng!!!!

Ohw My! Narinig niya kaya lahat? Ah! Bahala na!

“Ah, Eh,Ahm.....”wala akong masagot.

“May problema ba tayo? As far as I know wala akong atraso sayo”. Sabay titig sa mata ko na parang nanantsya.

“Wala nga! Asar lang naman ako sayo! Ang yabang mo naman talaga! Kala mo charming ka! Feeeling ka masyado! Hambog! At .........”

Bigla niyang tinakpan ng kamay niya ung bibig ko bago ko pa maituloy ang sinasabi ko.

In fairness, mabango ah.

“Be careful with your words you utter lady. Baka kainin mo yan lahat.” Sabay tanggal ng hand niya sa bibig ko. Tapos ngumiti siya ng nakakaloko, tapos umalis na!

Hambog talaga! Bwisit!!! Aaaaarrrrrrggggggg!!!! >.< Badtrip!!

“Marcy, kanina pa ba yung mokong na yun?” medyo mainit na yung cheeks ko. I’m blushing.

“Medyo?” natatawang sagot nya sa kin.

HELL!!

May pagkachismoso din pala yung hambog na yun! >.<

“Tara na nga, nawalan na ko nmng ganang kumain.” Super hiyang- hiya ako. Ang daming  taong nakakita.

Nakabalik na kami sa campus. Tulala pa rin ang drama ko.

Nakakahiya talaga yung nangyari.

“Okay lang ba yan? Kanina pa yan tulala ah?” tanong ni Lalein kay Marcy. Napansin niya pala? Obvious ba masyado?

“Hindi, napahiya ata sa harap ng pinaka hate niyang person.” Sagot ni Marcy.

“Sino naman?” pahabol na tanong ni Lalein.

“Si Jeric Teng.” Tapos sabay silang nagtawanan. Kaibigan ko ba tong mga toh? Tawanan daw ba ako? Napahiya na nga ung tao eh. 

Nakauwi na ko sa bahay, maaga natapos ang class namin dahil malapit na ung exams. Kaya pinauwi na kami para makapagreview at makagawa ng requirements. Wala pa rin ako sa sarili ko. Natulog na lang ako. Wala talaga akong ganang kumain ng dinner. Kahit gutom ako.

Kinabukasan, medyo maganda na ang mood ko. Maaga ako pumasok, inaabangan ko kasing dumaan si Captain Fort. Gusto ko kasing makita ang walk of fame niya sa Hallway.

“Bye Ma! Alis na ko!” paalam ko sa Mama ko.

Bilis-bilis. Baka di ko sya maabutan. Sh*t!

Bagal ng taxi. Traffic pa!

Naman!!!!!

After 10 years ng byahe, nakarating din. Takbo agad ako sa building namin. Dali!

Sakto wala pa sya sa room nila.

Para lang ako stalker noh?

Tambay muna sa hallway. Anjan na si........LA? Ohw My! Kasama niya si Jeric Teng! Papasok na sana ako para makaiwas sa hambog na yun ng bigla niya akong pinatid.

May pagka-bully pala toh?

“Ayy! Fort!” yun lang nasabi ko sabay takip sa bibig ko.

Napalingon si Fort at ito namang si Teng........

Pinipigil ang tawa.

Devil!