RTI: Chapter 10 (Shopping with Fort)

310 4 1
                                    

“GOOD MORNING SUNSHINE!!!!” masiglang bati ko sa umaga... Niligpit ko ang higaan ko. Dumiretso sa banyo, paglabas ko chineck ko agad ang phone ko at may 1 message from??

From: Captain Fort :D

          ~ Good Morning my Sunshine.... :D

Huh? Parehas sa naisigaw ko kanina? Di kaya? Impossible naman un. Ang aga pa. Tsaka gabi pa naman ang party. Bumalik na ko sa banyo para maligo bago ako magbreakfast.

*TOK*TOK*TOK*

I heard heavy knocks from the door. Sino naman kaya un? Siguro si Mama lang...

“yes?” i ask habang nasa banyo pa ko.

“bilisan mo jan, kanina pa naghihintay sayo si Jeric sa baba.” Teka? Ano daw? Si Jeric as in Jeric Fortuna? Ba’t ang aga naman ata? So nandito nga talga sya....

“Aleeya! Bilis! Kanina pa ung tao dun!” pag-aapura ni Mama.

“Opo. Baba na po ako..” sagot ko. Kasi naman eh.

Mabilis akong lumabas ng CR, kadalasan 30 mins. to 1 hour ang tinatagal ko sa banyo pero ngayon 10 mins. lang ata.

“good morning Fort. A-anong ginagawa mo dito?” bati ko kay Fort.

“good morning, sinusundo na kita”

“ngayon  na ba ung party??”

“nope, may pupuntahan tayo. Nagpaalam na ko sa Mama mo, so ano tara?”

“ha? Sandali, hindi pa ko nakabihis. Wait lang” tumakbo ako paakyat. Nakasuot lang naman ako ng maong short at sando. Saan naman kaya kami pupunta?

Kasi naman hindi muna nagtetext para nakapaghanda ako. Ayan tuloy natataranta ako. Pasensya na ganto talga eh.

Nakabihis na ako, simpleng jeans at shirt lang na may Pooh na print. Hindi pa naman party eh. :P

“Let’s go!” yaya nia.

“tara, Ma, alis na po kami.” Paalam ko kay mama.

Umalis na nga kami. Pinagbuksan nia ko ng pinto. Sa loob ng kotse ang awkward.... ba’t ganun? Ang tahimik ng atmosphere...

GRRRRRWWWWLLLLL...............

Ohw shocking!

Tumutunog na ung tyan ko. Hindi pa pala ako nagbebreakfast.

 Eto naman kasing si Fort eh, pabigla-bigla, yan tuloy. Pano kung walang pagkain dun sa pupuntahan namin? Haiiissss !!! imposible namang wala. Kahit biscuit siguro meron.

“may problema ba??” tanong nia ng mapansiong hindi ako mapakali sa kinauupuan ko.

“ha? Ah, eh. Wala.” Sagot ko naman, sabay tingin sa malayo.

Sana man lang feel niang gutom na ako diba? Kasi gutom na talga ako. Ilang minuto pa ang lumipas bago kami makarating sa........

..

..

..

..

..

MALL!!

A big relief! For sure may KFC dito. I’m craving for some chicken here!!

“Fort, can we go to KFC first. Gutom na kasi ako eh” paalam ko.

“sure. Hehehe. Kaya pala hindi ka mapakali. Sige, tara na” pumasok na kami at naghanap agad kami ng KFC.

Pagtapos naming kumain, dinala nia ko sa isang botique. Pumili siya ng iba’t ibang style ng damit. May cocktail dress, simpleng blouse at kung ano-ano pa. Infairness ha? Maganda sya pumili. Para kanino naman kaya toh? Baka sa mama nia, o sa kapatid o sa GF??

Nagulat na lang ako ng inabot nia ang mga napili nia sakin.

“sakin??” di makapaniwalang tanong ko.

“ay! Hindi, baka sa saleslady...” pilosopong sagot nia. Inismiran ko lang sia.

Nagtatanong lang naman ah, may mali ba sa paninigurado.. hinawakan nia nag balikat ko at tinulak ako papasok sa fitting room.

“bilisan mo ha? Baka mamiss kita” sabay kindat. Aisshh !! Fort bakit kaba kasi ganyan... para kang ewan eh !!

Sinukat ko na ung mga damit na inabot nia. Siguro naka 10 palit at turn na ang ginawa ko bago sia nakapili ng damit na babagay sakin. Kung ako naman ang mamimili eh, lahat siguro magugustuhan ko. Ang gaganda kaya ng mga napili nia. Masyado lang siguro siang pihikan.

Nakoo!

May CHANCE ! hehhehe!

“what’s funny?” di ko namalayang nakangiti na pala ako.

“ah, eh wala” umiwas ako ng tingin.

“eh ba’t tatawa-tawa ka jan? May dumi ba ko sa mukha???”

“wala nga don’t mind me”

Umiwas ako ng tingin. Baka mangulit pa. I love that thought...... may chance na....SECRET !

Dumiretso kamisa bilihan ng shoes, but we enter the shop I confronted him,.

          “if para sakin ang pinunta natin dito, wag na. madame pa ko sa bahay”

          “ang assuming ha? Bibili ako ng sapatos ko. Hehhehe” ngumii sya ng mapang asar. Pumasok na kami.

          Eeehhh ! nakakahiya! Ang assuming ko daw? Akala ko lang naman eh! Nagpaikot-ikot sya pero ako, nakaupo lang sa isang sulok. Nagtatampo ako sa kanya. Napahiya kaya ako dun!

A/n:

 kung bitin man pasensya na po.. hindi ko pa kasi alam kung pano tantsahin... promise po ! next time aayusin ko na !!! hope you like it ! ENJOY!!

"Reach The Impossible"Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon