A/n
eto na ung next update. :D ang saya ko kasi ang haba nito. 6 pages toh sa word document. pinakamahaba ko na toh so far. abangan po ang next update.
hope you enjoy reading. :D
VOTE & COMMENT :DDDDD
====================================================================================
Jeric Teng’s POV
Between our happiness, nagulat kami ng biglang may tumawag kay Aleeya. Biglang nag-iba ang aura nia ng malaman kung sino ang tumawag sa kanya.,
“ALEEYA” mukhang galit ung lalaki. Boyfriend nia ba?
“Lance?”
“hey you! Get rid of my girl!” sabay turo sakin. Hindi ako lumayo. Paki nia, date ko toh eh. Walang basagan ng trip.
“Will you stop that? Wag kang gumawa ng gulo dito! Anong kelangan mo? Tsaka wag mo nga akong tawaging ‘MY GIRL’ nakakadiri alam mo ba un” si Aleeya, annoyed. (>.<)
“akin ka naman talaga diba? As far as I remember hindi tayo nagbreak. I’m getting you back.”
“Lance,itigil mo na toh. Bakit ka ba kasi bumalik? Wala na tayo 2 years ago pa! Iniwan mo ko diba? Naalala mo? Wala ng dahilan para kunin mo pa ko ulit. Ano bang gusto mo? Guguluhin mo ulit ang buhay ko? Nakikita mo naman diba? Masaya na ko! Too late for that” she started to cry!
Damn! Naaasar ako! Wala siyang karapatan na paiyakin si Aleeya. Ako lang dapat! Joke! Hinawakan ko ung kamay nia ng mahigpit. Making her feel that I’m here.
“is he? Is he your new boy? Sya ba ang dahilan kung bakit too late na?” tumingin sya sakin. Tumingin din sakin si Aleeya na parang nagtatanong ang mata ‘pwede ba’.
Tumango ako. Just to save her from this asshole.
“eh kung sya nga? Ano naman sayo? Wala na tayo so your out of it!” sigaw ni Aleeya. Patuloy parin sa pag-agos ung luha nia.
Nabitawan ko siya ng bigla syang hilain ng g*gong lalaking toh.
“aray! Lance ano ba? Nasasaktan ako! Bitiwan mo ko!”
“BITIWAN MO ANG ‘GIRLFRIEND’ KO!” sigaw ko. Alam kong kelangan ko ng umeksena dito.
“hey pare! Girlfriend? Ano toh lokohan?”
“this is not a joke. And it will never be. Basta babae ang usapan walang lokohan sakin” bintiwan naman nia si Aleeya.
“ kahit anong gawin mo Lance, hindi na ako babalik sayo. You’ve wasted so much time! Its over between us” pasigaw na sabi Aleeya. Pero nagpumilit pa rin sya.
“don’t you hear her? It’s over! Now OUT!” konti na lang makakasapak na ko. Hianwakan ni Aleeya ung kamay ko.
“soon Aleeya. I’ll get you back. Gagawin ko ang lahat. Babawiin kita mula sa lalaking yan.! Sa khit anong paraan.”Lumapit siya kay Aleeya at hinalikan ito. Nagulat ako at alam kong sya rin. Atsaka tumalikod ung Lance.
“GET LOST LANCE! GET LOST FOREVER!!!”sigaw nia na halos mapaos na siya at bigla naman siyang umupo na parang naubos lahat ng lakas nia.
She’s crying hard. Sigurado akong sobrang masakit ang nararamdaman nia. I hug her tight.
“aleeya, dun na lang tayo sa kotse. Madami ng tao ang nakatingin satin” sumunod naman siya but she’s still crying.
Nung nasa kotse na kami, umiiyak pa rin sya. Alam kong sobrang sikip ng dibdib nia na kulang ang iyak para ilabas ang nararamdaman nia. Nakaisip ako ng paraaan.
![](https://img.wattpad.com/cover/4096447-288-k746933.jpg)
BINABASA MO ANG
"Reach The Impossible"
Teen FictionA story of REACHING someone. May mga bagay sa mundo na mahirap abutin. Mga bagay na alam nating hindi pwede. but in LOVE everything is possible!! Go on and REACH THE IMPOSSIBLE !!!