Embracing the Scars | ✓

19

I followed him outside and my eyebrow raised when I noticed that he was already familiar with our place.

"Do I think papaunlakan ni Christopher ang muling paghingi natin sa kaniya ng pabor?" Napalingon ako kay mommy at napakagat na lang sa pang-ibaba kong labi.

Now she knows why I was so hesitant yesterday, and it was so embarrassing.

"I didn't know mom, kahapon ko lang din po nalaman na mag-ama sila." Pagsuko ko sa ina na hindi pa rin bumababa ang kilay.

"He was distant from his son and Kris was too busy with the hospital and their company to actually look for him, mom."

"I know, Peter has been a fucktard. He never let Christopher visit Antoinette before tapos ngayon he was after Kristoff kasi about sa money, tama?" I nodded, Mom really knew something.

"Antoinette's my friend, that's why I know," now it's time for me to raise an eyebrow but she chuckled at my reaction.

"Well, maliit ang mundo. Sige na pumunta ka na sa kusina. Kagabi ka pa hindi kumakain." Tumango na lang ako bago sumunod sa asawa ko na noon ay abala na sa paghihiwa ng mga gulay.

Nanang Adelina is watching him lovingly before she turned to me raising her thumb. I smiled at her reaction. Bata pa lang ako si Nanang Adelina na ang tagapagluto namin kaya naman nakita na niya kung paano ako lumaki.

Sinagot ko ang tawag ni Zia bago naupo sa tapat ng asawa ko. Inilapag ko iyon sa table at inilagay sa speaker mode.

"Baka nasa operating room, sa pagkakarinig ko nasa clerkship pa lang siya?" Umarko ang kilay ko dahil sa hindi pamilyar na tinig mula sa linya ng kaibigan.

"Wala akong alam sa mga clerkship, clerkship na iyan. Bakit ngayon pa siya hindi matawagan? Reputasyon niya ang nakasalalay dito." Nasaan naman kaya ang babaeng ito at puro lalaki ang naririnig ko?

Don't tell me aksidente na naman niyang napindot ang call button habang nasa undercover mission siya. Madalas kasi iyong mangyari at hindi ko rin alam sa babaeng ito kung paano iyon nangyayari.

"Kumalma muna tayong lahat at tawagan ulit si Nathan. Lahat naman tayo ay nag-aalala para sa kaniya." Ah, so nasa kuta pala siya ng mga sanggano.

"Paano ako kakalma kung alam kong nasa bingit ng kamatayan ang buhay niya? Kilala niyo ba kung sino iyong magandang babaeng nakausap niyo kanina?"

Kristoff stopped chopping the meat, tinanggal din niya ang plastic gloves sa mga kamay bago naupo sa tapat ko para nakinig. Tsismoso rin talaga, inangat ko ang paningin ko sa kaniya bago ko siya tinaasan ng kilay.

Umiling lang siya bago tumingin sa screen ng cellphone.

"Owner of Philippine-Asia Airlines and DZ Group of Companies found dead on the spot after his car exploded." My body trembled, it was my dad. I felt Kristoff's hand gently caressing mine at the mention of my dad.

"Paano na si Nathan? Naaawa ako sa batang iyon. Kung hindi niya tayo nakilala may mas magandang buhay na naghihintay sa kaniya."

"Bata pa siya nang mga panahong iyon. Mayroon siyang malaking problemang kinakaharap kaya niya iyon nagawa. Isa pa, lango siya noon."

"You mean he was intoxicated?" I mouthed.

"Drugs, I guess." Kristoff answered without sound, too.

"Si Prosecutor Zia Liang iyong babaeng nagpunta dito kanina. Anak iyon ni Chairman Frederick, ang napatay ni Nathan ay ang CEO ng Asia Airlines at DZ Group of Companies. Hindi siya sasantuhin ng babaeng iyon. Matinik iyon."