Ο Αναρχικός

Κεφάλαιο 3

Μετά από δύο ώρες φροντιστήριο αποχαιρέτησα τα παιδιά στο τμήμα μου και βγήκα έξω να πάω επιτέλους σπίτι. Βγάζω το κινητό από την τσέπη για να πάρω τον Στέλιο να τον ρωτήσω τι θα φάμε γιατί πεινάω ειλικρινά πολύ.

"Ελα Στέλιο τι φαΐ έχουμε;;" του είπα με το που το σήκωσε

"Μακαρόνια." Έκανε μια παύση και μετά μου είπε.

"Αα δεν σου είπα ήρθε ένας τύπος πριν λίγο και σε έψαχνε ήθελε να σου δώσει κάτι λέει. Τον εδιωξα αλλα μου φάνηκε λιγο περίεργος κανόνισε." ο Χριστός και η Παναγία μα ποιος;

"Δεν ξέρω ρε Στέλιο θα τα πούμε σπίτι. Η μαμά ο μπαμπάς;;"

"Σχολάνε το απόγευμα." είπε και μου το κλείσε.

Έβαλα τι κινητο πίσω στην τσέπη και συνέχισα τον δρόμο μου απορημένη. Μα καλά ποιος να είναι καινούργιο πάλι αυτό; Βγάζω πάλι το κινητό μου και στέλνω μήνυμα στην Αναστασία

Εγω:
Αναστασία δεν θα το πιστέψεις μίλαγα τηλέφωνο με τον Στέλιο και μου είπε ότι πέρασε κάποιος από το σπίτι για να μου δώσει κάτι.
16:20μμ

Αναστασία:
Κοίτα μην πανικοβαλεσαι μπορεί να ταν ο Χρήστος σωστά;;
16:21μμ

Εγω:
Ναι έχεις δίκιο μπορεί να ταν ο Χρήστος. Αλλιώς ποιος άλλος να ναι.
16:21μμ

Οι γονείς μου δεν ξέρουν για τον Χρήστο ούτε έχω πει κάτι στον Στέλιο αλλά πιστεύω το χει καταλάβει από μόνος του.

Πλεον είχα φτάσει σπίτι μου και πάω να βγάλω τα κλειδιά μου αλλά δεν τα έβρισκα πουθενά.

"Σήμερα βρήκες και συ;" αναφώνησα δυνατά γεμάτη νεύρα.

Χτυπούσα το κουδούνι μήπως και μου ανοίξει ο Στέλιος. Μετά από λίγα λεπτά μου άνοιξε δεν είπε τίποτα και απλά ανέβηκε πίσω στο δωμάτιο του. Ότι να ναι αυτό το παιδί. Βγάζω τα παπούτσια και τρέχω στην κουζίνα. Βάζω φαγητό σε ένα πιάτο και το παίρνω μαζί μου πάνω γιατί έχω παρά πολύ διάβασμα.

[...]

Η ώρα είχε πάει έξι και μισή και το μόνο πράγμα που έκανα τόσες ώρες είναι να διαβάζω. Αφού έκλεισα τα βιβλία μου έπεσα στο κρεβάτι μου και πριν προλάβω να βολευτω χτυπάει το κινητό μου.

"Ελα μικρό σε μισή ώρα να σαι έτοιμη φόρα κάτι απλό." μου είπε ο Χρήστος

"Νταξει που να σε περιμένω;" του απάντησα βιαστικά

"Θα σου στείλω μήνυμα να κατέβεις." μου απάντησε και το κλείσε.

Κουρασμένη σηκώθηκα να ντυθώ. Σκεφτομουν να του το ακυρώσω αλλά η ώρα κόντευε 7 και δεν μπορούσα. Έβαλα μια μαύρη φόρμα ένα γκρι μπλουζάκι και το μπουφάν μου και περίμενα το μήνυμα του.