Είχαν περάσει ήδη δυο εβδομάδες από το συμβάν στο σπίτι του Άρη και κυλούσαν όλα ομαλά. Σχολείο, φροντιστήριο, σπίτι, πέντε μήνες έχουν μείνει μόνο για τις πανελλήνιες για αυτό και αποφασίσαμε με την Αναστασία να μειώσουμε κατά πολύ τις εξόδους η να βγαίνουμε μόνο όταν τα τελειώσουμε όλα έτσι ώστε να επικεντρωθούμε καλύτερα στα μαθήματα, μιας και τα είχαμε αφήσει τον τελευταίο καιρό.
[...]
Αφού σχολάσαμε αποφασίσαμε να πάμε σπίτι της Αναστασίας για να διαβάσουμε μαζί και να κάτσουμε εφόσον καμία από τις δυο μας δεν είχε μάθημα σήμερα.
"Πες σοβαρά πριν ένα χρόνο θα φανταζόσουν πως θα ήταν έτσι η ζωή σου τώρα;" λέει η Αναστασία με ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο της.
"Εννοείς να χώριζα τον τρελό, ψυχοπαθή που ήμουν σε σχέση ο οποίος δεν μας αφήνει ήσυχες τώρα;; Δεν νομίζω." της απαντάω γελώντας.
"Κοιτά σε αυτό έχεις ένα δίκιο αλλά γνώρισες τον Άρη, δεν ήταν και όλα χάλια." λέει πιο ενθουσιασμένη από πριν.
"Ναι σε αυτό δεν έχω να πω κάτι είμαι πολύ ευτυχισμένη. Ο Άρης με βοηθάει σε παρά πολλά και ας μην το καταλαβαίνει πολλές φορές. Απλά χαίρομαι που και οι δυο επιτέλους βρήκαμε τους κατάλληλους ανθρώπους που τους αγαπάμε και μας αγαπάνε και εκείνοι άλλο τόσο."
"Εγώ για παράδειγμα ακόμα δεν μπορώ να πιστέψω ότι μέσα σε όλες αυτές τις δυσκολίες μπορέσαμε να κάνουμε κάτι τόσο όμορφο και σε περίοδο πανελληνίων παρακαλώ." τονίζει όσο ξεκλειδώνει την πόρτα του σπιτιού της για να μπούμε μέσα.
[...]
Αφού φάγαμε και κάτσαμε λίγο με τον Θάνο ανεβήκαμε πάνω στο δωμάτιο της Αναστασίας και ξεκινήσαμε το διάβασμα.
[...]
Η ώρα είχε πάει οχτώ το βράδυ και είχαμε τελειώσει με όλα. Ξαπλωμένες πλέον άκουσα το κινητό μου να χτυπάει, βαριεστημένα άρχισα να το ψάχνω ανάμεσα στις φωτοτυπίες και τα βιβλία που είχαμε παρατήσει και στο κρεβάτι και στο πάτωμα. Σταμάτησε να χτυπάει με το που το σήκωσα στα χέρια μου.
"Ποιος ήταν;;" ρωτάει η Αναστασία.
"Ο Άρης ήταν. Κάτσε τον παίρνω πίσω."
"Έλα παιδί μου, όλα καλά;" είπα μόλις το σήκωσε.
"Ναι αγάπη μου απλά είμαστε με τον Παύλο και κάνουμε κύκλους με το αμάξι, αν έχετε τελειώσει με τα διαβάσματα θέλετε να έρθουμε να σας πάρουμε να πάμε βόλτα;"
VOUS LISEZ
Ο Αναρχικός
Roman pour AdolescentsΈλενα Παπαδοπούλου ένα κορίτσι 17 χρόνων μαθήτρια της 3ης λυκειου, ζει στην Αθήνα μαζί με τους γονείς της και τον μεγαλύτερο αδερφό της τον Στέλιο. Άρης Σταύρου 20 χρόνων επικίνδυνος αναρχικός μπλεγμένος με συμμορίες και κακές παρέες. Άραγε η Έλεν...