Ο Αναρχικός

Κεφάλαιο 15

Το επόμενο πρωί ξύπνησα ακούγοντας έντονες φωνές. Σηκώνομαι και κατεβαίνω στο σαλόνι. Βλέπω την Αναστασία και τον Παύλο να φωνάζουν ο ένας στον άλλον, ο Άρης δεν ήταν πουθενά.

"Εύχομαι να έχετε έναν καλό λόγο που τσακώνεστε και δεν ξύπνησα τσάμπα." τους είπα χαμογελώντας βάζοντας καφέ σε μια κούπα.

"Πίστεψε με έχουμε. Απο εδω η φίλη σου δεν μπορεί να παραδεχτεί ότι έχει άδικο." λέει ο Παύλος

"Αφού έχω πάντα δίκιο ειδικά σε αυτό το θέμα." απαντάει και γνέφω συμφωνοντας

"Γιατί τσακώνεστε τέλος πάντων;" ρωτάω μετά από λίγα δευτερόλεπτα σιωπης.

"Θα σου εξηγησω κάποια άλλη στιγμή." μου λέει η Αναστασία και πηγαίνω πάνω στο δωμάτιο να μαζέψω τα πράγματα μου γιατί πρέπει να πάω σπίτι να διαβάσω για αύριο.

Αφού μάζεψα και αποχαιρέτησα την Αναστασία και τον Παύλο. Έβαλα τα ακουστικά μου και ξεκίνησα να περπατάω.

Φτάνοντας σπίτι χαιρέτησα τους γονείς μου και τον Στέλιο και πήγα στο δωμάτιο μου. Μάζεψα και αποφάσισα να κάνω ένα  μπάνιο πριν ξεκινήσω να διαβάζω. 

[...]

Η ώρα είχε πάει τρεις και έκανα επανάληψη τα αρχαία για αύριο. Ο ήχος από το κινητό, μου αποσπά την προσοχή και σηκώθηκα να το πάρω. Είχα ένα μήνυμα από τον Άρη. Μου είπε ότι θέλει να συναντηθούμε το βράδυ, του απάντησα πως δεν έχω κανονίσει κάτι και είπαμε να έρθει να με πάρει οχτώ η ώρα. Βιαστικά πήρα τηλέφωνο την Αναστασία.

"Αναστασία Αναστασία μάντεψε." της είπα ενθουσιασμενα ψάχνοντας ρούχα για σήμερα.

"Πες μου παιδί μου τι εγινε;" είπε φωνάζοντας.

"Ο Άρης μου ζήτησε να βγούμε." ειπα τσιριζοντας

"Κατσε κατσε πλάκα μου κάνεις."

"Όχι. Δεν ξέρω και τι να βάλω. Αναστασία θέλω βοήθεια."

[...]

Αφού μιλήσαμε για αρκετή ώρα και βρήκαμε τα ρούχα που θα βάλω σήμερα το κλείσαμε και ξεκινησα να ετοιμάζομαι.

Αποφάσισα να ισιώσω το μαλλί μου μιας και το είχα στεγνώσει μόνο. Έβαλα ένα μαύρο φαρδύ παντελόνι και ένα γκρι στενό μπλουζάκι. Έβαλα μάσκαρα και περίμενα μήνυμα του Άρη.

Όταν μου έστειλε πως είναι από κάτω χαιρεταω τους γονείς μου στέλνω μήνυμα στην Αναστασία οτι ήρθε και βγαίνω έξω. Τον είδα να περιμένει έξω από το αμάξι του καπνίζοντας. Τον πλησίασα πέταξε κάτω το τσιγάρο του και με χαιρέτησε. Μπήκαμε μέσα και ξεκίνησε να οδηγάει.