Özgürlüğe Düş

53

Herkes başıma toplandığında gözlerimi gökyüzünden ayırmamıştım. Ağlardım çünkü biliyordum.

"E-Ecevit."

Söylediğim şeyle başımı dizine koyan Pusat zorla konuşmuştu.

"Yaman yanında meleğim hastaneye gidiyorlar."

Pusat'ın gözünden bir damla yaş düştüğünde Levent abi ağlayarak başımdan öpüp sarsmıştı Pusat'ı.

"Kendine gel abi. Hastaneye gitmemiz lazım."

Pusat anında dikkatli bir şekilde beni kucağına aldığında ilerideki arabaya koşar adımlarla yürümeye başlamıştı. Burada olan bütün korumalar ağlamak üzereydi neredeyse. Merzat ile Lavin yoktu. Bunun için sevinçliydim aslında ama yine de her ihtimale karşı son bir kez görmek isterdim.

Arabanın arkasına beni yatırdığında başımı dizlerine koyup kendide yanıma oturmuştu. Levent abi arabayı kullanmaya başladığında Pusat gözlerindeki çaresizlik ve korkuyla yarama baskı yapmaya çalışıyordu.

"Ü-zülme koca adamım , ben sevdiği-m adamın meleğiyim. Ger-çek bir melek olmak bana yakışmaz mı sence. "

Dediğimle başını yukarı kaldırıp gözlerini kapamıştı. Gözlerinden düşen yaşlardan biri yanağıma geldiğinde zar zor elimi kaldırıp yanağını okşadım.

"Sen gerçek bir meleksin zaten. Meleklere ölüm yakışmaz."

Gözlerimi kapatıp açtığımda derin bir nefes almaya çalıştım.

"Be-beni iyi dinle....."

Duraksamam Pusat'ın sözümü kesmesinden kaynaklıydı.

"Yorma kendini meleğim , lütfen."

Elini tuttuğumda zor da olsa bir buse kondurdum.

"Lüt-fen Pusat başka şansım olmayabilir."

Kendini zor tutuyordu farkındaydım.

"Sen benim s-son şansımdım. Be-ni çekip çıkar-dığın o ...... karanlık kuyudan sen olmasan a-sla çıkamazdım. Her şeyin en gü-zelini seninle yaşadım. Evlendik biz ben daha ne isteyebilirim ki. Tek üzüldüğüm b-ana bir şey olursa seni gördüğünde sakinleşen gözlerimin , seni göremediği için her zaman korkuyla bakacak olması. Seni ç-çok sevdiğimi bil yeter. Be-nim için yaptıklarını, beni dünyadaki tek k-kadın, tek varlıkmışım gibi sevmeni asla unutmayacağım. "

Bir eliyle iki gözüne baskı uyguladığında sessizce konuşmuştu.

"Böyle konuşma lütfen Gazel senden başka kimsem yok. Ömrüme alabileceğim tek kişisin sen. "

Zar zor konuştuğumda Levent abi daha çok hızlanmıştı.

"A-abi seni de çok seviyorum."

"B-bir kardeşimi kaybettim diğerini de kaybetmeyeceğim. Sen benim kardeşimsin dayan kızım az kaldı."

Dedikleriyle gözümden yaş düştüğünde Pusat'a çevirmiştim bakışlarımı.

"Merzat, La-vin, Ecevit ve Yaman'a o-onları çok sevdiğimi söyle. Ecevit'e bir şey olmasına izin verme."

Ağlarken başını sallayıp önce dudağımdan öpüp sonra da yanağımdan öptüğünde kapanmak isteyen gözlerimi daha fazla açık tutamamıştım.

................

PUSAT'DAN DEVAM;

"Meleğim kapama gözlerini. LEVENT DAHA HIZLI SÜRSENE ŞU SİKİK ARABAYI."

Açmıyordu, gözlerini açmıyordu. O şerefsizi orada öldürmek içimi hiç soğutmamıştı. Nereye götürmüşlerdi benim meleğimi. Canını ne kadar yakmışlardı..........