Chapter nine

964 106 59
                                    

"Jeongin dur artık!"

Hala arkamdan gelmeye devam mı ediyordu? Yine onu dinlemeyip koşmaya devam edecektim o zaman. O benden nasıl kaçtıysa öyle kaçacaktım ondan. Unutmam gerekiyordu artık çünkü yorulmuştum.

Onu sevmekten, özlemekten, düşünmekten yorulmuştum. Bütün bunlardan kaçıyordum ama o kaçtığım şeylerle beraber beni kovalıyordu.

"Jeongin dur dedim sana." diyerek kolumu tuttu. Daha fazla dayanamayıp arkama dönerek yüzüne karşı bağırdım.

"Ne var?!"

Sert tepkime
"Asıl senin neyin var? Neden ağlıyorsun? Neden koşuyorsun?"

"Sana ne Hyunjin! Sana ne ya! Cok mu umrundayim?"

"Oylesin tabii-"

"Kes sesini! Daha dune kadar umrunda olmadigimi soyleyen sen degil miydin?"

"Jeongin ben ozyr diler-"

"Dileme artik! Sen ozur diledikce ben daha kotu hissediyorum sus. Benden uzak dur diyen sendin Hyunjin. Duruyorum iste daha ne yapmami istiyorsun? Biraktim seni sende beni birak lutfen."

"Jeongin gerceklerden kacmak yerine yuzlesmelisin."

"Bunu sen mi soyluyorsun? Ben kacmak istiyorum tipki senin gibi. Biktim artik seni sevmekten! Biktim seni dusunmekten! Kotu hissediyorum ya anliyor musun? Aklima geldigin zaman beni kotu hissettiriyorsun! Ben artik boslukta hissetmek istemiyorum! Eskisi gibi iyi hissetmek istiyorum. Senin olmadigin zamanlarda oldugum gibi olmak istiyorum."

"Ben buradayim ama beni yok sayabilir misin?"

"Beni rahat biraktigin surece sayarim. Bana bulasmadigin surece umursamam seni. Unuturum bir sekilde biter bu eziyet."

"Olmaz."

"Ne demek olmaz?!"

"Ben swnin beni unutmani istemiyorum. Beni sevmeye devam-"

"Geri zekali! Biktim diyorum anlamiyor musun?! Bencilluk yapmayi birak artik! Ne degisti iki gunde ya? Beni pesinde kopek ettin sen! Sana yalvardim ama veni yok saydin simdi de gelip bana beni sev mi diyorsun?!"

"Ben seni kaybedince anladim degerini."

"Sen beni daha kaybetmedin Hwang. Sana gercekten kaybetmek ne demek ogretmeni ister misin? Hala elinde oldugumu saniyorsun degil mi? Hatta boyle dusunmeye devam edeceksin ama yakinda anlayacaksin bir daha asla beni elde edemeyeceksin. Senin oyuncagin olmayacagim."

"Jeongin sacmalamayi birak. Seni onemsiyorum elfe tutma cabam yok sadece uzulmeni istemiyorum."

"O zaman beni rahat birak. Sen beni rahat birakinca cok mutlu olucam."

"Olmaz bunu benden isteme."

Daha fazla onu dinleyip burada durmak istemiyordum. Geldigim yoldan geri gitmeye basladim. Hala pesimdeydi ve hala konusuyordu ama artik onu dinleyemiyordum.

Kafami yine dusunceler sarmisti ve asla rahat birakmiyorlardi. Bu cok kotu bir histi tipki ask gibi.

Ask yasadigim en berbat histi. En basi heyecan verici ve mukemmeldir aldanirsin. Belki ilk seferindir belji degildir. Ilk seferin degilse bu sefer farkli der kapilirain ama ilk seferinse... gordugun kisi senin icin essizdir. Ona oyle kapilirsin ki ondan baska bir sey goremezsin. Ondan baska bir sey duyamazsin belki onu hic gormeyip duymamissindir ama sevmeye devam edersin ama basladigi gibi devam etmez. Sen ne olursa olsun cok sevseb bile bu yetmez. Aska hicbir sey yetmez ki. Ne sevgi, ne saygi, ne dusunce hicbiri bir ise yaramaz.

Basladigi gibi devam eder bir sure. Sen buyusune kapildigin icin ne ara bu hallere geldigini bile anlayamazsin. Bir bakarsin cikmazdasin ask canini acitmaya baslamis. Olsun dersin, her iliskide olur boyle seyler diyerek devam edersin. Yetmez yine. Sineye cekmen yok sayman yetmez ona. En sonunda tamamen acisini hissedersin.

Olmek istersin ama olmezsin. Ask sadece ruhsal bir aci gibi gelir ayrilmadan once ama hayir oyle degildir. Askin da fiziksel acisi vardir. Ayrilacaginizi ilk anladigin an kalbin oyle acir ki nefes alamazsij sonra ayrilirsin iste o zaman kalbin duracak gibi yavaslar ama durmaz. Sadece seni surundurur aci cektirmehe devam eder.

Butun bunlardan daha fazlasini yasamistim. Hyunjin yasatmistu butun bunlari bana simdi karsima gecip beni sevmeye devam et demesi ne anlama geliyordu?

Onu sevmek istemiyorum. Eskiden ne olursa olsun onu sevmeye devam edecegim derken simdi ne olursa olsun onu sevmek istemiyorum diyordum. Hayat buydu tam olarak neye karar verirsek basimiza yikardi. Istedigimiz ne zaman olmustu ki? Hangimizin hayati istedigi gibiydi? Kim bilir kac kisi ask acisi cekiyordu simdi... kac kisi ayrilik korkusu yasiyordu ya da kac kisi asik oluyordu?

Hepsi bostu bunu yasadiktan sonra anliyordu insan. Bir daha sevesi gelmiyorfu iste o zaman. Anliyordu askin ne kadar aci verdigini ve bir daha yasamak istemiyordu. Belki de korkuyordu ayni seyleri yasamaktan...

Bende korkuyordum. Hyunjin'in bana yasattiklarindan sonra herkesten korkmaya baslamistim bu boyle devam edemezdi elbet ama elimde degildi.

Ben dusunmeye, o bana bir seyler soylemeye devam ederken gelmistik eve. Merdinevleri cikarken sadece beni izliyordu. Harketlerinden ne yapmaya calistigini anliyordum. Bana sarilmak istedigini bikiyordum ama bende istemistim ona sarilmak. Dokunmayi birak gormeme duymama bile izin vermemisti o.

"iyi geceler jeongin."

"Bana artik iyi geceler deme."

"Ne diyeyim?"

"Hicbir sey deme artik bana. Konusma benimle. Bakma bana. Hic tanimiyor gibi davran. Iki yabanci olalim."

"Biz iki yabanci olamayiz jeongin bunu biliyorsun."

"Birbirini taniyan iki yabanci olalim o zaman."

Lapiyi kapatark iceri girdim. Seungmin hyung bugun ailesinde kaliyordu bu yuzden oda da tek olacaktim. Bu benim icin mukemmeldi. Tek kalmayi ozlemistim.

Yanimda birisi varken toparlanmam daha zor oldurdu ya da kolay bilmiyordum.

Jisung hyung ve Felix hyung balkondaydi. Bizi gorduklerini biliyordum. Jisung hyung bana gulumseyerek bakmisti.

Hicbir sey soylemeden odaya gectim. Yanima gelmediler. Yalniz kalmak istedigimi biliyorlardi cunku. Bu yuzden bu gece bana izin vereceklerdi.

Dusunmek istemiyordum artik. Bunun bir caresi yok muydu?

Her seyi koparip atmak istiyordum ama bunu yapacak cesaretim yoktu. Hazir degildim....

Mesajlarini silmeye hazir degildim. Fotograflari silmeye hazir degildim. Numarasini silmeye hazir degildim. Onu yok etmek istiyordum ama onu yok etmeye hazir degildim.

__________________________________

Kotu hissettigim icin hizlica bolum yazabildim...

Goruyor musunuz haftalardir bir bolum yazamamistim ama bi aksam kotu hissedibce kisa bir sure icinde bitirebilfim...

Bende jeongin gibi bazi seyleri yok etmek istiyorum ama hazir degilim.

Dusunmek yoruyor ama dusunmemenin yollarini bilmiyorum, bulamiyorum.

Jeongin ve benim gibi hissedenler var mi?

Bu arada birisi instagram hesabimi bulamamis buraya siz instalarinizi yazin ben size mesaj atarim.

This i love- HyuninHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin