IV თავი

1.1K 92 8
                                    


თავი ძალიან მტკივა, თვალებს ძლივს ვახელ ირგვლივ სრული სიბნელეა
უკუნითი სიბნელე სადაც ნაპერწკალი ნათებაც კი არ შემოდის ამის კი ძალიან მეშინია. სული მეხუთება ვგრძნობ რომ პატარა სივრცეში ვარ და პანიკა მიტევს ძალიან შეშინებული ვარ ამავდროულად სკამზე ვარ მიბმული ხელებით და ფეხებით, ისე არის შეკრული რომ თითქმის ვერ ვინძრევი.
ყვირილს ვიწყებ რომ ვინმემ მაინც გაიგოს და დამეხმაროს..
მაგრამ რაღაც ასე არამგონია..

- არის აქ ვინმეე??
გთხოოვთ ვინმემ მიშველეეთ
დამეხმარეეთ!? გესმით ჩემიი???

მეტად ვვარდები პანიკაში რადგან უშუქოდ ვარ და ვერაფერს ვხედავ.
სიბნელე ჩაწოლილი მაქვს თვალებში.
მაგრამ რამოდენიმე წამში დიდი სინათლე ანათებს აქაურობას. სწრაფად ვხუჭავ თვალებს მწვრელი სინათლის გამო ამავდროულად საშინლად მწვავს თვალებს და ამას თავის საშინელი ტკივილი ემატება.
ნელ-ნელა ვახელ თვალებს შუქთან შესაჩვევად. ვიღაცის ნაცნობ სახეს ვლანდავ ჩემს წინ მომღიმარეს თანდათან ბინდი მეხსნება გუგებიდან და სრულიად მკაფიოდ მიდგება მისი სახე წინ ის.. ის... ხომ ის შეშლილი მანიაკია ბარიდან, ჯიმინი..
ამას აქ რა უნდა? ნუთუ ეს ყველაფერი მისი ნახელავია!?

ჯმ- ოჰ გაუღვიძია მძინარე მზეთუნახავს. ჩემს მძინარე მზეთუნახავს.. მგონი ძალიან ბევრი ქლოროფირმი მომივიდა

- ჯანდაბა! შეენ აქ რა გინდა, ან მე რატომ ვარ ააქ რატომ მომიყვანე ამ ადგილას!.

ხმის კანკალით ვეუბნები თითოეულ სიტყვას. ისტერიკაში ჩავვარდი სკამზე ფართხალი დავიწყე
რომ როგორმე გავთავისუფლებულიყავი.

ჯმ- ჩშშშ, დაწყნარდი პატარავ
ესეთი აგრესია არ არის საჭირო,
შენ ჩემთან ხარ, უფრო დაცულად და ამიერიდან ჩემი ქალიც კი.

არც კი ვიცი რა მოვიმოქმედო, მისი ყოველი სიტყვა შოკში მაგდებს.
ვიღაც ფსიქოპატის ხელში მოვხვდი ეს კი ძალიან მაშინებს.

| გატაცებული | ❧ . 𝑱. 𝑴. ❧Where stories live. Discover now