ორი მეგობრის საოცრად ამაღელვებელი და სიურპრიზებით სავსე ცხოვრების გზა სამხრეთ კორეაში. უამრავი დაბრკოლებებითა და ტკივილით სავსე კიბეები რომლის ავლაც ყველანაირ შემთხვევაში მოუწევთ.
მათი მიზნები და ოცნებები სულ სხვა რეალობაში მოექცევა იქ სადაც არ არსე...
თვალებს ძლივს ვახელ, ჩემი თავი აფეთქების პირასაა ისე მტკივა არ ვიცი რატომ... რაღაც უცნაურ ოთახში ვარ ლოგინზე ვწევარ რომელიც საშინლად არის დაძველებული და ჟანგ მოდებული, მაგრამ ის ისეთი რბილია რომ აქედან ადგომა არასდროს მოგინდება, ამასთან ერთად დაბმულიც კი არ ვარ.... თუუ გამიტაცეს წესით სარდაფში უნდა ვიყო ხელებ დაბმული და პირზე სკოჩით აკრული, ესეთ სიტუაციებს ფილმებში ვნახულობ ხოდაა მეც ვიფიქრე ასე რააა.... მაგრამ ისიც არ ვიცი აქ რატომ ვარ ან რატო წამომიყვანეს ვერაფერზე ვფიქრობ თავის ტკივილის გამო, იცით კიდევ ერთი უცნაურობა რა არის? ის რომ ამ ოთახს ფანჯრები არ აქვს... მხოლოდ საწოლი, პატარა კარადა, და რკინის კარები ისეთი როგორიც ციხეებშია...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
შიშის გრძნობა დამეუფლა..
ეს ოთახი ცუდ აურას აფრქვევდა საწოლიდან სწრაფად წამოვდექი და კარისკენ წავედი. მისული არ ვიღავი როდესაც უეცრად კი კარები იღება და იქიდან ძაალიან ნაცნობი სახე შემოდის იმ ველურებმა ისე ძლიერ ჩამარტყეს რომ მგონი მეხსიერებაც წამიშალეს ჩემზე ერთი თავით მაღალია.. წაბლისფერი თვალებით, იგივე თმით ჩაჭრილი თვალებით და ნაცნობი ნაკვთებით, არა, არააა ძალიან ნაცნობია ეს სახე ჩემთვის
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
