Jar of Love (Organización Intrepída series #1)

Kabanata 30

This is the last chapter of JAR OF LOVE. I'm happy that I wrote and made this story using my heart and mind. Let's not forget that love is not all about just a simple infatuation, it's about trust, sacrificing, forgiving, and loving yourself while loving the other one. Our brain might lose it's memories but once you love the person whole-heartedly your heart will never forget the love of your life. Falling is okay but remember to stand up and build a castle using the stones from those people.  

Kabanata 30

"Patingin nga ng singsing." Kinuha ni Alyssa ang kamay ko roon habang si David naman ay nakamasid lang sa amin. 

I'm now officially engaged with Travis, a small smile escape from my lips. "Ganda, naks anong stone 'yan?" Alyssa asked me.

"Blue lace agate" sagot ko nang nakangiti.

"Strengthening relationships, yun diba? Yung sinisimbolo ng stone?" sabad naman ni David at agad  akong tumango sa kanila. 

Alyssa shrieked and smacked me on my arms agad akong napaiwas dahil masakit. "Kapag kinikilig walang hampasan." pagbibiro ko sa kanya at nagtawanan kami, nandito kami sa tagong parte ng cafe. 

Nakipagkita muna ako sa mga kaibigan ko masayang masaya sila na ikakasal na ako, bakit ko pa patatagalin? Ang dami na naming pinagdaanang dalawa kaya gusto ko maging masaya na kaming pareho.

"Naku, trending na trending iyang engagement niyo ni Engr." David chuckle while I'm sipping on my drink. "Hindi naman na ako nagtaka roon." I winked at them.

"Ayan na bumalik na siya." Alyssa blurted out.

Marami pa kaming pinag usapan tungkol sa mga trabaho namin, pati na yung buhay ko sa modelling noon. Kung babalikan ko iyon at aalalahanin masaya ang puso ko. Marami akong naging karanasan dahil doon pero iyon naman ang nagpatatag at nagpalakas sa akin.

Pinaghahandaan na rin ang kasal namin, si Tita Thallia ang magdedesign ng wedding gown na susuotin ko at doon gaganapin sa antipolo ang kasal namin kung saan palagi kaming nagdedate ni Travis ng palihim sa mga tao noong panahong nagpapanggap lang kami sa harapan ng lahat.

"How about the venue, pangga?" tanong niya sa akin habang kinakausap namin ang organizer.

"Gusto ko roon sa pinupuntahan natin dati." sagot ko na agad naman niyang nakuha kung ano  ang ibig kong sabihin.

Siya na ang nagsabi tungkol sa lugar at kung anong oras kami ikakasal, pati na rin yung theme na gusto ko ay sinunod rin ni Travis. Sobrang hands on namin sa pag aasikaso para sa kasal namin.

Mapait man ang pinagdaanan ko sa mga nagdaang taon pero eto na ngayon mas matatag at palaban na. Mahigit isang taon na rin ako sa pag aabogasya at masasabi ko na pinaghalong hirap ang nararamdaman ko. Habang nag aasikaso nga sa kasal ay mga kaso akong hawak at naiintindihan naman yun ni Travis.

"Sama na ako." Travis told me, "Bawal yun." sagot ko sa kanya habang kanlong ang anak namin na kumakain ng marshmallows. 

"It's one of the superstition pangga na bawal makita ng groom ang bride kapag magsusukat ng wedding gown, kasi baka hindi matuloy ang kasal." I told him and his gray orbs widened "Weh??" tanong niya pa at tumango ako. 

"Sirain natin yung pamahiin." sagot niya sa akin, kaya pinanlakihan ko siya ng mata. "Hindi nga po pwede--"

"Ako po mama pwede magsama po?" tanong naman ng aming anak.

I pinched her cheeks, "opo baby, iwan natin si papa dito kasi bawal ang man doon." I grinned at my fiancee.

"Bleh, hindi po ikaw kasama papa." Syne stuck out her tongue to her father who's now creasing his forehead.  Bumaba siya sa pagkakandong sa akin at nakipag asaran sa kanyang ama.