Lise Caddesi No.270

Günbatımı

👆Şarkıyı dinlerken okumanızı tavsiye ederimm

Oy atın looo

Gözlerimi açtığımda tavana bakıyordum yattığım yataktan doğruldum odamdaydım etrafıma baktığımda karşımdaki koltukta Furkan uyuya kalmıştı. Ama onun burada ne işi vardı ki? Yüzünü uzun süre inceledikten sonra Şuan ne kadar pürüzsüz bir yüzü olduğunu fark ediyorum.. Yataktan kalkıp yanına gittim yüzüne çok yaklaşmıştım, onu uyandıracaktım ki kapının gürültüyle açılmasıyla furkanın ayağa sıçraması ve benim ona çarpıp yere düşmem, Ah rezillik..

Hemen gözüm kapının dibine düşmüş nur ve yağız idi.

Furkan - Tuğçe! İyimisin?

Hemen gelip beni yerden kaldırdı yiğidim.

- iyiyim evet.. Siz ne yapıyorsunun orda diye nur ve yağız sordum

Yağız-güneşleniyoruz, bronzlaşmam gerekiyor.

Nur hemen yağızın kafasına vurunca istemsizce kıkırdadım.

Nur-yağız salak mısın kışa giriyoruz!

Yağız- biz niye giriyoruz o bize girsin. Ahahahaha

Nur-ya senin yapacağın espriyi..

-kalsanıza yerden diğerleri nerde?

Furkan-sen bayılınca biz seni hemen buraya getirdik arda ve Merve kadını eve götürdü cennet cemre ile dışarıda biz de senin yanında kaldık.

Yağız - Tuğçe de uyandığına göre gitsen mi artık koçum?

Nur-yağız gel biz çay demleyelim.

Yağız-Tuğçe demlesin o güzel demliyor.

Nur yağızın koluna çimdik atınca istemsizce gitti. Artık Furkanla baş başa kalmıştım ve konuşmaya nereden başlasam diye düşünüyordum.

-gerçekten çok teşekkür ederim.. Buraya kadar benim için geldiğin için.

Bir cevap bekledim ama cevap vermedi sadece sarıldı. Ona sarılıp sarılmamak arasında kararsızdım onun elleri ise sırtımı sararken ben sadece duruyordum. Benden ayrıldı ve tek bir cümle kurdu.

Furkan - bir daha başına böyle bir şey gelmeyecek sana söz veriyorum.

- ne için söz veriyorsun Furkan olanlar senin suçun değildi? Olan oldu kapatalım konuyu. Artık eski neşeli hayatıma dönmek istiyorum.

Sakin adımlarla hastaneden çıkan ikili diğer arkadaşlarının gittiğini ve öylece onları bıraktıklarını anladılar.

Tuğçe- Furkan sen istersen eve geç annen merak etmesin seni şimdi bende biraz dolaşıp eve geçerim

Furkan- olmaz öyle şey daha yeni fenalaştın öylece bırakamam seni yanlız başına evine gidene kadar peşindeyim. Benden kurtuluşun yok.

Tuğçe- tamam ısrar etmiyorum o zaman düş peşime.

İkili sessizce yürümeye başlarlar. Bir süre sonra furkan sahil yoluna girdiklerini farkeder ve bu yol tuğçenin evine ters yönde kalıyordu. Umursamadan devam ettiler.

Sonunda sahile gelmişlerdi güneş tam denizin üzerinde ,hafif esen deniz rüzgarı ve dalga sesleri anında huzur vermişti ikiliye. O an gözlerine boş bir bank takıldı Tuğçenin Furkanı o tarafa sürükleyerek oturtu. Ve manzaraya döndü uzun bir süre ikisi de hiç konuşmadı.

Tuğçe- Aaahh sonunda biraz huzur

Furkan uzun süredir Tuğçenin yüzüne daldığı için bir anda yerinden sıçradı . Hemen toparlanım bozuntuya vermeden o da denize döndü ve iç çekti

Furkan- çok güzel gözüküyor

Dedi ama bunu manzara için değilde Tuğçe için söylemişti kendi kendine ama Tuğçe öyle düşünemedi. Kendisi gibi manzaraya hayran kaldığını sandı ve gülümsemeye başladı.

Tuğçe- Cidden hayat çok yoruyor. Sürekli belaları çekiyoruz ve bu belalar sürekli büyüyüp çoğalıyor. Bazen dayanılmaz oluyor.

Furkan- sonuçta hala yaşıyoruz. Önemli olan da bu değilmi

Tuğçe- önemli olan yaşamak, nefes almak değil önemli olan yaşamaya değecek bir sebebinin olması yanımda kardeşlerim olmasaydı ben....ben başaramazdım. Hayatta kalamazdım. Onlara çok şey borçluyum.

Furkan Tuğçeden duyduğu her kelimede biraz daha etkileniyordu. Anın büyüsüne kapılıp gidiyordu sanki.

Kısa bir süre sonra yanlarına yağızın geldiğini gördü Furkan. Ses etmeden bekledi yanlarına gelmesini o sırada Yağız biraz daha hızlandı ve Tuğçenin arkadan boynuna sarıldı. Ani temastan korkan Tuğçe kısa bir şok geçirdi.

Yağızın" hava çok soğuk götüm dondu eve gidelim "diye sızlanmasıyla Tuğçe ayaklandı Furkanda onunla beraber eve doğru yol aldılar. Eve vardıklarında Tuğçe Furkanı da davet edecekti ama annesi merak edebilirdi oğlunu diye sadece vedalaşarak eve girdi. Kısa bir yemek merasiminden sonra herkes kendi odasına çekildi.

Oy atın loo