Lise Caddesi No.270

BEDEL

Selam, yıldıza basarsan sevinirim sevgili okurum.. İyi okumalar.

                              29.Bölüm

5 gün sonra

Etrafımda bir sürü ses vardı ama hiç birini net duyamıyordum. Sesler tanıdık mıydı? Onu da bilmiyordum. Ben kimdim? Ben şuan neredeydim?

Gözlerimi açtığımda birçok kablo bedenime değiyordu. Benim burda ne işim vardı? Tanımadığım bir ses kulaklarımı çınlattı.

Nur- Uyandı! Uyandı! Şükürler olsun uyandı!

Yağız- doktoru çağırıp geliyorum!

Cama toplanan kişileri gördüğümde bir anlam veremedim. Neden burda olduğumu hala bilmezken birde üstüne bu tanımadığım kişiler çıkmıştı.

Doktor içeri gelip beni kontrol ediyordu ben etrafa aval aval bakarken dışarıdakilerin sevinçleri garipti. Bir saat sonra beni başka odaya aldıklarında  Diğerleri içeriye doluştuğunda herkesin ağzından bir cümle çıkıyordu. Bu benim başımı epey ağrıtmıştı.

Nur- iyi misin?

Yağız- kızım ödümüz bokumuza karıştı!

Merve- ne yaptın sen kendine?

Cennet- iyi misin gülüm?

Arda- rahat mısın öyle?

Cemre - su getirelim mi?

Biri daha yanımda duruyordu ama hiç konuşmuyordu. Kimdi o?

- Ben sizle tanışıyor muyum?

Benim söyledikledimle herkes bana boş ve donuk bir şekilde bakmaya başladı.

Yağız- Kızım şaka falan mı yapıyorsun?

Nur- Yok bu kız direkt taşşak geçiyor bizle!

Arda- ben doktorla konuşup geliyorum... Furkan gel birlikte gidelim.

O ikisi dışarı çıktığında diğerleri bana yaşarmış gözlerle bakıyordu az önce konuşan kıvırcık şaçlı çocuk yere çökmüş bana bakıyordu.

Nur- Tuğçe? Neyin var senin... Şaka yapıyorsan hiç komik değil.

Bunlar neyden bahsediyordu? Kenarda duran kız hiç konuşmadan sadece göz yaşı akıtmakla meşguldü. Doktorun yanına giden o iki genç odaya geri geldiler. Diğeri hala konuşmuyordu

Arda- hiç birimizi hatırlamıyormuş... Başına aldığı darbe yüzünden ki  zaten 5 gün komada kalmıştı. Doktor geçici hafıza kaybı olması normal dedi. Düzelmesi ve eski hafızasına dönmesi en az bir ayı bulabilirmiş..

Cennet- Allahım!

Merve- ne yapacağız biz..

Nur- Beni hiç mi hatırlamıyorsun? Nur ben.. Senin kuzenin, sırdaşın, en yakın dostun.

Yağız- ya beni nasıl hatırlamzsın? En sevdiğin dostunu.

Hiç birinden zerre birşey anlamıyordum bana mı ağlıyorlardı? İçeri doktor girince hepsi sustu.

Doktor- Gençler konuşmak, birşeyler hatırlatmak istiyorsanız tek tek girip konuşun. Hastanın dinlenmesi gerek hepiniz birer dakika arayla konuşabilirsiniz ama şuan dışarı çıkın.

Doktor konuştuktan sonra hepsi dışarı çıkmıştı. Sanırım sırayla gelip benimle konuşacaklardı. Şimdi ben hepsiyle tanışıyor muydum? Vay anasını be.

İlk kendini nur diye tanıtan anladığım kadarıyla kuzenim olan kız geldi.

Abii kimi kandırıyorum, herşeyi hatırlıyorum ama kafama kimin vurduğu hakkında hiçbir fikrim yok. Ama bulunca onu geberteceğim!