Lise Caddesi No.270

Hastane koridoru

Selam gençlik

Herkes bir yere geçmiş ameliyatın bitmesini, birilerinin onlara durumunu açıklamasını bekliyordu.
Merve'nin durumu kötüydü durmadan ağlıyordu. Cennet'in durumu daha kötüydü, iki kere bayılmıştı. O uyanana kadar da Tuğçe beklemişti yanında. Tuğçe de iyi değildi ama arkadaşları bu haldeyken onunda kendini salması Ardayı dahada zorlardı. Arda arkadaşının durumunun iyi olacağına kendini inandırmış ve bu düşünceyle daha sakin kalabilmişti. Birçok hemşire girip çıkmıştı ameliyata. Saat gece yarısını geçmişti çoktan ve daha içerden haber yoktu.

Cemre o sırada kollarını bacaklarına sarmış dalgın bir şekilde birşeyler düşünüyordu. Kendini suçluyordu, keşke hiç karşılaşmasaydık, en azından benim yüzümden vurulmazdı diye düşünüyordu.

Cemre ailesinden bir arkadaşında kalacağına dair izin almıştı. Arda cemrenin halinin daha kötü olduğunu görmüş ve yanına gitmişti.

Arda- Cemre hadi kalk bi elini yüzünü yıka da gel kötü gözüküyosun.

Cemre onaylar ve gitmek için ayağa kalkar. O sırada amliyathanenin kapısı açılır herkes bir hışımla ayağa kalkar ve doktorun karşısına dizilir. Doktor herkese teker teker baktıktan sonra cümlesine başlar.

Doktor- Hastayı kurtardık ameliyat sırasında 1 kere kalbi durdu. Durumu hala krıtik o yüzden yoğunbakımda bekleteceğiz. Geçmiş olsun.

Arda- sağ olun doktor bey

Gençlerin içine birazda olsa su serpilmişti ama iş burda bitmiyordu yoğun bakımda bekleteceklerdi. Ne zaman uyanacağı ise hala belli değildi. Cemre biraz daha iyi gibiydi. Diğerleri kadar içi rahatlamıştı onunda. Birsüre sonra içeriden sedye ile yağız çıktı onu öyle bilinçsiz gören arkadaşlarının boğzazına yumruk oturdu sanki.

Kendilerini zor tutuyordular ağlamamak için. Yoğun bakıma kadar takip ettiler hemşireleri. Ona yakındak bakabilmek için ayrılmamışlardı. Çünkü biliyorlardı yoğun bakıma girmeleri yasaktı.

Arda derin bir nefes aldı biraz daha iyi hissediyordu şimdi. Bütün gün omuzlarında koca bir yükle ordan oraya koşmuştu arkadaşlarının halini düşünmekten kendi halini unutmuştu. Tuğçenin de Arda'dan kalır yanı yoktu oda yorulmuştu sitresten dinlenememişti.

Öğleden sonra 2 civarlarında Cemre eve gitmesi gerektiğini ailesinin yalanını anlarsa tekrar gelemeyebileceğini söyledi. Kızlar Cemreye gidip dinlenmesini bir durum olursa haber vereceklerini söyledi. Cemre aklı hastanede evin yolunu tuttu.

Saat 6 da yağız uyanmış ama yeni uyandığı için hiçbirşeyin farkında değildi. Yağızın uyandığını gören Merve hızla bir hemşire çağırmış ve camın önünde etrafı seyreden arkadaşına dikmişti gözlerini. Daha sonra arkadaşları geldi aklına telefonu eline aldığı gibi Tuğçeyi aradı. Tuğçe Mervenin aradığını görünce birşeyler olduğunu anladı ve hemen telefonu açtı. Merve ağlamaklı bir sesle Yağızın uyandığını ve hemen gelmelerini söyledi.

Tuğçe bundan yarım saat önce Arda ve Cennet i alara kafeterya ya indirmişti Merveyide getirmek istesede Merve kalmak istediğini söylemişti.

Tuğçe hışımla ayağa kalkmış diğerlerine de durumu anlatmış ve hepberaber Yağizın odasına gittiler.

Doktor odada son kontrolleri yaparken gençler odaya doluştu. Doktor işini bitirip çıkarken konuşmaya başladı.

Doktor- Durumu şu an iyi iki güne taburcu olur. Geçmiş olsun.

Arda- iyi günler efendim

Doktor odadan çıktıktan sonra herkes Yağizın başına toplandı. İlk Cennet sarıldı sıkıca Yağız acı bir şekilde inleyince hemen geri çekildi.

Cennet- özür dilerim iyimisin bir şeyin varmı birşey istermisin ne getiriyim sana ağrın varmı

Yağiz nefes almadan konuşan arkadaşına şaşkınca baktı daha sonra kısıkça güldü. Birşeyinin olmadığını dinlenirse herşeyin hallolacağını söyledi.

Uzun bir süre beraber vakit geçirdiler . O sırada Mervenin aklına Cemre gelmişti. Hemen cemreye mesaj attı Yağızın iyi olduğuna dair.
Cemre mesajı görür görmez hemen hazırlanmış ailesine de hastanede bir arkadaşını ziyarete gideceğini söylemişti. Hastaneye varınca hemen Yağızın odasına gider. Hızla kapıyı açtığında yağiz şokla irkilir. Cemre Yağızı görünce hemen yanına gider ve sıkıca sarılır. Yağızın biraz canı yansada belli etmemeye çalışır.

Cemre- özür dilerim hepsi benim yüzümden oldu.

Yağiz- saçmalama senin bir suçun yok kendini suçlama boşuna.

Cemre yavaşça yağızdan ayrılır. O gün akşama kadar konuşup moral yükseltmeye çalıştılar. Akşam ise Yağızın yanında refakatçi olarak Tuğçe kalacaktı diğerleri ise Ardanın zorlaması ile eve gitmek zorunda kaldılar. Cemreyide kendileri eve bıraktı.

Oy atın loo...