Ay Işığı ||Texting (ARA VERİLDİ)

14. Bölüm

" Hayır yani insan neden gelipte 'aşkım 'derki. " dedim. Melih gülmeye başladı. " Salak mısın? Düşeceksin şimdi yoldayız düzgün yürü. " dedim. Düzgün yürümeye başladı. Okuldan çıktığımızdan beri gülüyordu her söylediğime. En sonunda eve gelmiştim. " Hadi görüşürüz. " dedim. " Görüşürüz. " dedi. Ben evime o evine gitti. Eve girdim anneme " Anne çok acıktım ya. Yemek var mı? " dedim annem cevap vermedi. Tekrardan " Anne " dedim ama kimse cevap vermedi. Çantamı odama bıraktım. Mutfağa doğru yürüdüm. Annem yerde bayılmıştı. " Anne" dedim. Ama gözünü açmadı. Babamı aradım ulaşılamıyordu. Aklıma sadece Yunus geldi. Yunusu aradım.

" Yunus "

" Efendim "

" Yunus hemen bizim eve gelmen gerek annem bayılmış mutfakta babamı aradım açmadı. Yunus çabuk gel lütfen. "

" Tamam tamam geliyorum. "

Telefonu kapattığımda ağlıyordum. Ağlamaya devam ederken kapı çaldı. Yunus geldi.

" Yunus uyanmıyor. Hastaneye götürelim annem aniden kriz geçirebiliyor onlardan birimi bilmiyorum ama çok korkuyorum. Lütfen hastaneye gidelim. " dedim. Bana sarıldı ben ağlamaya tekrardan başladım. " Ben taksi çağırdım kapıda hadi aşağıya in sen bende anneni alıp geliyim. " dedi. Bende hemen aşağıya indim. 1 ya da 2 dakika sonra Yunus geldi annemle beraber. Taksiye bindik. Hastaneye girmiştik.

Doktor ameliyata alınacağını söylemişti. Babamı aradım hâlâ açmıyordu. Ben ameliyathanenin önünde Yunus'un göğsüne kafamı koymuş ağlıyordum.  O da bana sarılıyordu. Sonradan aklıma Melihleri aramak gelmişti. Hastaneye gelince onları aradım. Şimdi gelirler inşallah.

Melih ameliyathaneye doğru geliyordu. Ben ayağa kalktım Melih bana doğru gelerek sarıldı. Saçlarımı okşadı. " Hiç birşey olmayacak birtanem. Rahatlıkla atlatacak ameliyatı. Hemen çıkacak. Sen üzülme meleğim. " dedi. Hâlâ sarılmaya devam ediyordu. Melih benden ayrıldı.  Elif geldi ve sarıldı. " Hiç birşey olmayacak. Selma teyze çabucak çıkacak oradan sonra biz size gelince ' Şu odayı dağıtmayın demedim mi size ' diyecek merak etme kuzum. O dayanıklı kadındır." dedi. Bende ona sarılırken hâlâ ağlıyordum. " Tamam ağlama kuzum. " dedi. Benden ayrıldı İnci geldi ve sarıldı ama o benimle beraber ağladı. " Selma teyze iyi olacak. Sen ne kendini üz ne bizi üz iyi olacak Selma teyze. Merak etme." dedi. Ardından ben Melihin yanına oturdum. Sağ tarafımda Melih, sol tarafımda Yunus vardı. Kafam Melihin omzundaydı. Ben Melihe sarılmıştım. O da bana sarılmıştı. Dört gözle annemin çıkmasını bekliyordum.

                                          🖤🤍

2 Saat Sonra

" Melih annem iyi olacak değil mi? " dedim. Melih " Olacak güzelim iyi olacak. " dedi. Tam konuşacaktımki doktor çıktı. Ben hemen ayağa kalkıp " Durumu iyi mi doktor bey? " dedim. Doktor " Maalesef hastayı kaybettik. " dedi. Kaybettik dedi. Kaybettik...

Ben bayılacaktım ki Yunus beni tuttu ve oturtturdu. Babamı aramam lazımdı hâlâ niye gelmedi. Yunusa dönerek yarı ayılmış yarı baygın bir şekilde " Yunus babamı aramam lazım. Onu ararmısın lütfen. " dedim. Cebimden telefonu çıkarttım ve ona uzattım. Telefonu aldı ama şifreyi bilmiyorki nasıl arayacak. " Şifre AYIŞIĞI büyük harflerle. " dedim. Şaşkın bir şekilde bana baktı burada şaşıracak birşey yoktu. Ardından babamı aradı sanırım açtı ki koridorun sonuna gitti.

Melihe veya diğerlerine böyle bir durumda telefonu veremezdim çünkü benim annem onların da annesiydi. Onların annesi benimde annemdi. Aramızda ne kadar kan bağı olmasada biz birbirimizin kardeşiydik. Ve bu ölüm bizi daha çok birbirimize bağlayacaktı çünkü ömrümün en güzel parçası kayboldu. Annem. Öldü.