Ay Işığı ||Texting (ARA VERİLDİ)

8. Bölüm

Umarım değilsindir: Günaydın bebeğim
Umarım değilsindir: Yine uyumadın gece herhalde
Umarım değilsindir: Bugün dışarıya çıkıcaksın arkadaşlarınla
Umarım değilsindir: Hadi kalk hazırlan
Siz: Ya beni niye kaldırıyorsunuz
Siz: Sizene benden uyuyorum ben ya
Siz: Rahat bırakın bi beni
Umarım değilsindir: Tamam dur bir sakin
Umarım değilsindir: Ben seni uyandırmadım bence sen az önce kalktın elini yüzünü yıkadın ama az önce sersemlikle ayağını vurdun o yüzden sinirlendin
Siz: Ohaaa sen bunu nerden biliyorsun
Siz: Yoksa evimi gözetliyorsun
Siz: Ohaaa nerdesin
Umarım değilsindir: Kızım bir dur sabahtan beri evini gözetlemiyorum
Umarım değilsindir: Sadece senin bu saatte uyandığını biliyorum
Umarım değilsindir: Ve eğer sinirliysen ya ayağını vurmuşsundur ya da kafanı duvara vurmuşsundur
Siz: Off sen bunu da biliyorsun benim kalbimde bilmediğin birşey söyle onu da söyliyim
Umarım değilsindir: Senin beni sevdigini bilmiyorum
Siz: Seni tanımıyorum ama merak ediyorum
Umarım değilsindir: Peki tamam hadi git hazırlan sen geç kalacaksın sonra Elifle tartışırsınız.
Siz: Tamam bay bay
Umarım değilsindir: ❤😘

Sohbetten çıktım ve Doğukanın sayfasına girdim ve yazamaya başladım.

Siz: Napıyorsun lan hayırsız
Siz: Hiç ne arıyorsun ne soruyorsun
Baş belası: Sen bana bir daha beni arama dedin ne yapıyım
Siz: Neyse dur şimdi birşey dicem
Siz: Biz bugün bizimkilerle buluşacağız sende gelsene
Baş belası: Olur gelirim saat kaçta çünkü saat şuan 12.00 de
Siz: Saat 13.30 gibi hazır ol bizim eve gel beraber gidelim
Baş belası: Tamam olur

Hemen üstümü giyinmeye başlamam lâzımdı. Hızlıca bir duş aldım sanırım hızlıca dediğim de 1 saat geriye kaldı 30 dakika. Hemen bisiklet yaka beyaz bir crop ve altına pembe bol paça bir eşofman giydim. Saçımı taradım toplama taraftarıyımdır ama sanırım bu sefer açık bırakacaktım. Hızlıca Doğukanın sayfasına girdim. Yazmaya başladım.

Siz: Doğukan ben hazırım hadi sende hazırsan gel ben seni kapıda bekliyorum
Baş belası: Bende hazırım sizin mahalleye girdim gelirim birazdan kapıya
Siz: Tamam

Hemen gözlüğümü ve şapkamı taktım spor ayakkabılarımı giydim yanıma çantamı alıp aşağıya indim. Doğukan gelmişti Hemen sarıldım beraber Elif'e bahsettiğim yere gittik. Sırasıyla Melih, Rüya, Can ve Kerem, Yunus ve son olarak İnci geldi. Hepimiz oturduk ama ben açtım ve şuan kahve içip midemi bozamazdım.

Melih'e sesimi çıkarmadan sadece ağzımı oynatarak " Ben kahvaltı yapmadım hepimize birşeyler söyle yiyelim. " dedim. Melihte tamam dedi aynı şekilde daha sonra garsonu çağırarak " Bize 8 kişilik bir kahvaltı " dedi garson notunu aldı ve gitti ardından Melih " Belki aç olanlar vardır. " dedi.

Garson yanımıza geldi kahvaltılıkları masaya dizdi ardından çayları getirdi hemen yemeye başladım.

Yanımda yine Yunus vardı ve ben hâlâ tıkınıyordum. Aman ne olcak sanki benim arkadaşım sadece birşey demez bana hem benim yemek düşkünü olduğumu bilir sonuçta arkadaşım. Kereme kaydı bir gözüm o da bana bakıyormuş sanırım Elif'in dediği doğru anonim Kerem. Ama ben Kerem'i sevmiyorum.

Yemeği tıka basa yemiştim ve sanırım bu bana 2 gün yeterdi. Yanımdaki Yunus'a baktım o da hemen bana döndü hafif bir gülümseme peyda oldu suratında bende ona aynı şekilde gülümsedim önüme döndüm. Kereme baktım yine ve yine bana bakıyordu hatta gözleri ben ve Yunus arasında mekik dokuyordu. Ama bence Yunus iyi çocuk gerçekten yakışıklı falan. Kızım bir dur daha az önce arkadaşım diyordun. Aman sanki arkadaşım olmasa beni sevecekti hem o eğer beni seviyorsa başka kızlarla konuşmazdı.

İlk konuşan ve sessizliği bozan kişi bu sefer Kerem oldu " Hadi doğruluk cesaretlilik oynayalım. " dedi. Hepimiz Tamam dedik ve ilk şişeyi o çevirdi. Şişe Ben ve Kerem arasında durdu ben soru soracaktım " Hiç birini herşeyden
çok sevdin mi? " diye sordum. Bana " Evet sevdim ama o bunu hiçbir zaman bilemedi çünkü ben duygularımı çok iyi saklarım anlayamaz. " dedi. Ve ben bundan sonra anonimin Kerem olduğuna inandım.