Ay Işığı ||Texting (ARA VERİLDİ)

27.Bölüm

" Melih artık şu bacaklarını çekecekmisin? Oğlum ezildim lan. " dedim. Melih " Yoo. Çekmeyeceğim ezil. " dedi. Bende " Niye lan ben sana ne yaptım?" dedim.

" Sen misin ben yerine Elif'i seçen? " dedi.

Şimdi anladım.

" Lan sen Melih mi daha iyi Elif mi? Sorusuna Elif dedim diye mi atar yapıyon. " dedim. Melih " Evet. Madem Elif iyi git onun yanına. " dedi.

Bende " E öyle zaten. " dedim. Melih " Bak hâlâ ne diyor. " dedi.

Bende " Evet o iyi ama sen mükemmel. O yüzden iyi deyince ben onu seçtim. " dedim. Ben gülerken Melih bu dediğime şaşırmıştı.

Melih bir anda ayaklarını üzerimden çekti. Beni havaya kaldırıp etrafında döndürdü. " Lan başından söylesene. " dedi dönerken.

Bende " Aptal. " dedim. Melih sonunda soluk soluğa kalınca beni indirdi ikimizde koltuğa oturduk. Ama Melih koltuğa bayıldı.

Kapının açılma sesini duyunca o tarafa baktım. Medine abla gelmişti. İçeriye girdi. Bize baktı ve eve baktı.

Medine abla " Çocuklar eşek kadarsınız evi nasıl böyle dağıtmayı becerdiniz. " dedi. Ben yan gözle Melih'e bakarken Melih de bana bakıyordu. Ben konuşmaya başladım. " Şimdi Medine abla bu senin oğlun o kadar kıskanç ki bana soru sorduklarında kendisini demediğim için bana küstü. Evi dağıttı bebek gibi. Sonra ayaklarını üstüme uzattı ve bana işkence etti. Sonra doğruyu söyleyince beni döndürdü sonra bayıldı. Anlayacağın senin bu oğlun mükemmellikten kafayı yemiş. " dedim.

Medine abla yanıma gelerek kulağıma eğildi. "Benim oğlan biraz deli. " dedi ve gülmeye başladı bende " Evet. " dedim. Melih kaşları çatık bir şekilde bize bakarak " Siz neye gülüyorsunuz? " dedi.

Bende " Sana ne. " dedim. Melih ağzını açıp konuşacaktı ki annesini gösterdi gözüyle.

Medine abla mutfağa gideceğini haber verdi. O giderken bende evi toplamaya başladım. Evi toplarken bana mesaj geldi ama bakmadım. İlk önce evi toparlamalıyım.

Melih oturduğu yerde uyuyunca içeriden bir battaniye getirdim ve üstünü örttüm. Melih üstünü örttüğümde kolumu tuttu. " Rüya bende seni seviyorum ama eğer seninle olursam Işık Yunus'u hatırlayabilir. O biraz daha iyi oluncaya kadar gizli oluruz ama olur mu? " dedi.

Ben hayretler içinde ona bakarken Melih hâlâ uyuyordu. Ne yani Melih sırf ben üzülürüm diye mi Rüya'yla sevgili olmuyordu. Ben herkesin başına bir iş açıyordum ve ceza oluyordum.

Melih daha fazla sevdiğinden ayrı kalmamalıydı. Ben sevdiğimden ayrı kaldım ve nasıl bir acı olduğunu biliyorum onlar bunu yaşamamalı.

Melih'in yanından ayrılırdım ve evi toplamaya devam ettim. Evi topladıktan sonra odama gittim ve yatağa oturarak gelen mesaja baktım.

Umarım değilsindir: Işık
Umarım değilsindir: Seninle konuşmak istiyorum.
Umarım değilsindir: Konuşabilirmiyiz?
Umarım değilsindir: Lütfen

Ben buna ne diyeyim şimdi? Umarım Rüya ona söylediğimi söylememiştir.

Ben ne diyeceğimi bilemezken bir mesaj daha geldi.

Umarım değilsindir: Lütfen Işık. Sadece bir kere.

Off. Benim aklımı karıştırıyor bu çocuk. Melih'e sorayım en iyisi. Ayağa kalktım gidiyordum ki Melih'in uyuduğu aklıma geldi.

Medine abla. Medine ablaya sormalıyım. O bana verir çözüm yolu gösterir.

" Medine abla. " dedim tatlı bir minnoşlukla. "Efendim kuzum. " dedi. Bende " Bak şimdi Medine abla. Sen birisini seviyorsun o seni seviyor ama sen sonra onun seni iddia için sevdiğini öğreniyorsun. Sonra bu seninle konuşmak istiyor. Sen kabul edermiydin? " dedim.