မင်းရဲ့အံ့ဖွယ်လေး ဖြစ်ချင်မိတယ်/မင္းရဲ႕အံ့ဖြယ္ေလး ျဖစ္ခ်င္မိတယ္ (Complete)

Chapter -4

ငါ့မျက်ဝန်းတွေထဲမှာ မင်းက ကောင်းမွန်ပြီး စာရွက်ဖြူလေး တစ်ရွက်လို အပစ်ကင်းတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက် ဖြစ်ခဲ့တယ်။

Mr Lucinda ဖြစ်တယ်။မီးဖိုခန်းဝ တံခါးဘောင်ကို ခန္ဓာကိုယ်နဲ့ မှီထားပြီး လက်တစ်ဖတ်က တံခါးကို ခေါက်လိုက်တာမို့ ငါတို့မြေးအဘွားနှစ်ယောက်လုံး သူ့ထံကို ပြိုင်တူဘဲ လှမ်းကြည့်လိုက်ကြတယ်။

''Good morning Mr Lucinda...ကျေးဇူးပြုပြီး ဝင်လာခဲ့ပါ...ကျွန်တော် ခင်ဗျားအတွက် မနက်စာ ပြင်ပေးမယ်...''

ချိုသာတဲ့ အပြုံးနဲ့ ဝင်လာခဲ့တယ်။စားပွဲမှာ သက်သောင့်သက်သာ ဖြစ်စွာ ဝင်ထိုင်လိုက်လျှက် အဘွားရဲ့ အာရုံစိုက်တာကို ခံချင်နေတဲ့သူလိုမျိုး သူက အဘွားကို ထပ်ပြီးတောင် နှုတ်ဆက်လိုက်ပါသေးရဲ့။

''Good morning လေဒီ Asante...''

စိတ်မကောင်းစွာနဲ့ ငါ့အဘွားရဲ့ အာရုံစူးစိုက်မှုကတော့ မနက်စာ ထပြင်ပေးနေခဲ့တဲ့ ငါ့နောက်ကျောမှာဘဲ ရှိနေခဲ့တယ်။နှုတ်ဆက်စကား ဆိုလိုက်တဲ့ Mr Lucindaကို တစ်ချက်တော့ ကြည့်လိုက်ပါလိမ့်ဦးမယ်။ဒါပေမဲ့လည်း ဖျတ်ခနဲသာ ဖြစ်နိုင်တယ်။

နှစ်ပေါင်းများစွာ အတူနေလာခဲ့ပြီး သူမရဲ့ အမူအကျင့်တွေကို အနည်းနဲ့အများတော့ ကျေလည်နေခဲ့တယ် ပြောရမလား။ငါ လှည့်ကြည့်လိုက်တော့ Mr Lucindaက အဘွားရဲ့ ထိုကဲ့သို့ သူ့အပေါ် ဂရုမထားတဲ့ အမူအရာကိုဘဲ နားမလည်နိုင်သလို မျက်နှာမျိုး ဖြစ်နေခဲ့တာကို သတိထားမိလိုက်တယ်။

''စိတ်မရှိပါနဲ့ Mr Lucinda...သူမက ကိစ္စတိုင်းကို အချိန်တိုတိုလေးအထိဘဲ မှတ်သားထားနိုင်လို့ပါ။အခု သူမက ခင်ဗျားကိုရော မနေ့ညက အဖြစ်ပျက်ကိုပါ မမှတ်မိတော့ပါဘူး...''

''အိုး ဒီလိုလား...ဒါဆိုရင်တော့ ကိုယ်တကယ် စိတ်မကောင်းပါဘူး...''

''ကိစ္စမရှိပါဘူး...''

တစ်ဖက်ကို ပြန်လှည့်ပြီး မနက်စာ ပြင်ပေးနေတဲ့ ကိစ္စမှာဘဲ အာရုံပြန်စိုက်ထားလိုက်တယ်။

''အဲ့ဒီတော့...သူမက မင်းဘယ်သူလဲဆိုတာကိုရော ခနခန မေ့သွားတက်တာမျိုးဘဲလား...''