IRRESISTIBLE FEELS ♡

Boyfriend ✨

İkizimden bir bölüm daha
İyi okumalar.

Justin Bieber -
Boyfriend

Ki'den

Bu gün ilk kez bu kadar mutlu görüyordum Jacob'ı. Nedeniyse ailesiyle buluşup özlem gidermesiydi. Çekimlerimizin olmadığı boş bi günümüzde görüşmüştüler.

Bense onu çok özlemiştim. Bugünse yine boş bir gündü bizim için. Çekimler için set hazırlanıyordu. Bu boş günümü Jacob ile geçirmek istiyordum. Aslında onu bir randevuya çıkarmak istiyordum. En son beni yanağımdan öpdüğünden beri deli gibi sırıtıp duruyorum her düşündüğümde. Hala yumuşak ve dolgun dudaklarını yanağımda hissedebiliyorum. Sanırım bundan cesaret aldım. Çünkü ona çıkma teklifi etmek için randevuya çıkartıcaktım.

Son bir kez derin nefes alıp, heyecanımı bastırmaya çalıştım. Ve Jacob'ın yanına doğru adımladım. ''Günaydin'' dedim sakin kalmaya çalışarak. O da ''Günaydin'' dedi hala mutluluğu yüzünden anlaşılıyordu. Umarım beni reddetmez.

"Sana şey diye soracaktım. Şey yani.. şey..benimle dışarı çıkmak ister misin? Boş günümüzü odada oturup geçirmeyelim bence. Yani..sende istersen diyorum. Bana katılmak ister misin?" diyip tuttuğum nefesi bıraktım.

Çok saçmaladım ya neden böyle zor ki? Sadece bir soru oysa ki.

Cevap vermesini beklerken yüzüne bakamadım reddeder ya da ileri gittiğimi düşünür diye delicesine  korkuyordum. Ellerimle oynamaya devam ederken Jacob önüme gelip durdu "Bu teklif miydi?" diye sordu neşeli sesiyle. Bunu beklemediğim için şaşırarak baktım hemen yüzüne. Şaşkın ifadem komik görünüyordu sanırım gülmeye başlamıştı. Her hareketi sevimli geliyordu bana. "Hayır ayy yani evet teklifti yani dışarı çıkmayı teklif ediyorum. Gelmek ister misin?" utanmıştım ve elim ayağıma dolaşmıştı. O ise sadece gülüp kafasını olumlu anlamda sallamıştı. Çok sevinmiştim buna gerçekten bu çocuk beni her defasında şaşırtıyordu ondan beklenmeyecek şeyler yapıyor. Birde kalbimi baya hızlandırıyordu.

Jacob'dan

Uzun zaman sonra küçüğümü görmek beni çok mutlu etmişti. Tabi ailemi de görmek ve onlarla vakit geçirmek huzur veriyordu bana. Bütün günü onlara geçirmek muhteşem bir şeydi benim için.

Aileme çok bağlı biriyim gerçekten. Onlardan uzak kaldığımda üzgün oluyorum ve daha çok soyutlanıyorum insanlardan çevremden. Hiç isteğim olmuyor insanlarla hatta yakın olduklarım bile olsa uzaklaşıyorum. Yanlız olmayı severdim aslında. Ama o gün neden Ki'nin benimle hediye almaya gelmesini istedim hiç bir fikrim yoktu.

Ki eğlenceli ve komik biri aslında. Onunla vakit geçirmek git gide daha da hoşuma gitmeye başladı. Onun bana olan bakışlarının farkındayım bunu göremeyecek kadar kör değilim. (Dylan senin kadar akıllı değil Jacobciğim. Gözünün önündeki aşık Tommy'yı göremiyor 🤭) 

Ama ben kendimden emin değilim. O iyi, sıcakkanlı, komik, eğlenceli, hoş biri. Ona karşı sadece arkadaşça duygularım var diye düşünüyorum. İçimde derinlerden bir ses buna katılmıyordu hatta karşı çıkıyordu.

Düşüncelerimi boş verip kardeşimin yanına gittim. Hediyesini gösterip ''Bu çok güzel bir şey. Bana bu hediyeyi aldığına inanamıyorum. Teşekkür ederim abicim'' diye koşarak gelip bana sarıldı. ''Rica ederim küçüğüm'' diye karşılık verdim sarılmasına.

''Ama sadece ben seçmedim. Biri yardım etti'' dediğimde ''Arkadaşın mi?'' diye sordu hemen. Başkasından arkadaşım olduğunu duymak tuhaf ve rahatsız  hissettirmişti. Aslına bakarsan arkadaşız.