IRRESISTIBLE FEELS ♡

Miss²

Chase Atlantic-
-Friends

Dylan'dan

Diğerlerinden ayrı Rosa ile sahnelerimiz olduğu için onlardan ayrılıp çekim yapıcağımız yere gelmiştik. Yani arkadaşlarımızdan biraz ayrı kalacaktık. Onlara çok alışmıştım ve bu sürede sıkılıcağıma emindim.

Rosa ise çok mutlu görünüyordu benim aksime. Bu yüzünden bile okunuyordu. Benimle ayrı kalıcağına mi bu kadar mutluydu bilmiyorum ama bana olan ilgisini farkedebiliyordum. Ama bence beni sevmiyordu sadece etkilenme gibi bişey di. Yani ben öyle düşünüyordum.

Ama emin olduğum tek şey benim ona o gözle bakmıyor olduğumdu. Arkadaşımdı o benim, ötesi olamazdı.
Şuan hiç kimseye karşı böyle duygularım yoktu. Ve Rosa'nin da bu yüzden ümitlenmesini istemiyorum.
Sanırım onunla konuşmanın zamanı geldi. Yoksa daha çok üzülürdü. Ben hiç bir zaman ona gözle bakamazdım.

Çekim yapılacağı yere gelip kalıcağımız yere yerleştik. Bu gün dinlenip, yarından itibaren set kurulup çekimlere başlıyacaktık.
Sanırım çekimler bittikten sonra konuşsam iyi olucaktı. Çekimler sırasında dikkatinin dağılmasını istemiyordum. O yüzden biraz ertelemeye karar verdim.

Ertesi gün herşey hazırlanıp çekimler başlamıştı. Herşey yolunda gidiyordu ama benim nedense morelim bozuktu hiç keyfim yoktu. Bi de diğerlerini çok özlemiştim. En çokta Thomas'i. Onunla çekimler bile çok eğlenceli geçiyordu. Çekimler bizi biraz zorlasa da onunlayken bu o kadarda umrumda olmuyordu. Tanışdığımız ilk andan hissetmiştim çok iyi anlaşacağimi ve öyle de olmuştu. Onun yeri bende çok ayrıydı. Herşey onunla daha iyiymiş gibi geliyordu.

Sanırım şimdiden çok özlemiştim hepsini. Acaba onlar neler yapıyordu şuan. Ben bunları düşünürken yönetmenin sesiyle toparlanıp çekimlere devam ettik.

Çekimler seyrinde giderken diğerleriyle konuştum bu gün. Cidden özlemişim hepsini. En çokta Thomas'ı. Bunu konuşma sırası ona geldiğinde fark etmiştim. Ondan önce Kaya, Ki ve Jacob'la konuşmuştum. Ki Jacob'la nasıl sevgili olduğunu anlatması biraz uzun sürmüştü ve en son sıra ona gelmişti.

Aslında her zamanki gibi 'normal' konuşmuştuk. Ama sesini duyduğum an içimdeki bütün morel bozukluğu gitmiş gibi hissettim. O an bi daha anladım onu ne kadar özlediğimi.
Uzun sayılmayacak ve Ki-Jacob çifti hakkında geçen konuşma yapmıştık. Aramayı kapattıktan sonra istemsizce gülümsüyordum ve mutlu hissediyorum. Şimdiden onların yanına dönmek için can atıyordum.

Sonraki günler çabuk geçmişti ve son çekim yapılacağı güne gelip çatmıştık.
Sonunda arkadaşlarımın yanına dönüceğim için çok mutluydum. Tabi Thomas'ın da. Nedenini bilmiyordum ama biraz heyecanlanmıştım da.
Ama önce Rosa ile yapmam gereken bir konuşma vardı. Bunu yaparak onu üzmek istemiyordum aksine onun şuan ümitlenip daha sonradan üzülmesini önlemek istiyordum. Umarım o da anlardı bunu.

Son sahne de çekildikten sonra Rosa'nın yanına gittim ve "Biraz konuşabilir miyiz? Önemli" dedim. 'Tamam' anlamında kafasını salladı ve "Bende seninle konuşmak istiyordum aslında" dedi. Benimle ne konuşucaktı acaba?
Kafam karışmıştı ama "Peki. Yalnız konuşalım ama" dedim. Yalnız konuşmak en iyisi olucaktı.

Birlikte çekim yerinden uzak bi yere geçerek karşılıklı oturduk. Nasıl söze başlıyacaktım, nasıl onu üzmeden anlatacaktım bilmiyorum. Ama bu konuşmayı yapmam gerekiyor, bu iş ciddiye binmeden önce.

Derin bir nefes alarak Rosa baktım. Nedenini bilmesemde neşeli görünüyordu. Umarım bu söyleyeceklerimden sonra bu neşesi bozulmazdı. Emin olmayarak söze girdim:

"Rosa ben, senin bana olan ilgini görebiliyorum ama bu bence sevmek değil sadece etkilenmek. Ve eğer sevmek olsa bile çok üzgünüm ama ben sana aynı karşılığı veremem. Ben seni Kaya, Ki, Jacob gibi arkadaşım olarak görüyorum. Bundan fazlasını hissetmiyorum sana karşı. Ve senin üzülmeni istemiyorum,o yüzden sana dürüstçe söylemek istedim. Ben sana karşı hissettiğim tek şey 'arkadaşlık' o kadar"