IRRESISTIBLE FEELS ♡

Confusion ⊹

Jeff Satur-
-Why don't you stay

Dylan'dan

Ayrı çekimlerimizi bitirip sonunda geri dönüyorduk. Tabi ayrı ayrı. Rosa'nın benimle birlikte gelmesini istememiştim, o yüzden diğer set çalışanları ile dönüyordum. Ona hala çok kızgındım. Ama söyledikleri kafamı karıştırmıyor değildi.

Hala düşünüyordum dediklerini. Thomas beni seviyor olabilir miydi?
Bunu çok inkar ettim hem Rosa, hem kendime karşı. Ama eğer öyleyse nasıl davranacaktım ona karşı? Nasıl hissedecektim bilmiyordum.

Onun hislerine karşılık veremezdim. Bu onu üzerdi dimi? Kim üzülmez ki aşkı karşılıksız olunca, o da üzülürdü elbette. Onu üzmek isteyeceğim son şey bile değildi. O çok iyi biriydi, her açıdan mükemmeldi. Herzaman bana destek olur, elinden geldiğince yardım ederdi. Çok iyi anlaştığımız ise
su götürmez bir gerçekti. Kabul etmeliyim ki onun yanında kendimi rahat, nasıl tarif edilirim bilmiyorum ama sanırım huzurlu hissediyordum.
Bana sarılması bile içimi sıcacık yapıyordu. Onun küçücük (bana göre küçük yani) bedenine sarılmak çok iyi hissettiriyordu.

Birlikteyken zaman çok çabuk ve eğlenceli geçiyordu ve ben sürekli tekrarlayalım istiyordum. Onun sayesinde ilk kez buz pateni bile yapmıştım. Bi ilkimi onunla yapmak aşırı hoşuma gitmişti bunu inkar edemezdim. İnkar edemediğim bir diğer şeyde onun gülünce çok tatlı olduğuydu.

Gülmek ona çok yakışıyordu. Onu mutlu ve gülümserken görmek çok hoşuma gidiyordu. Buz pateni yaparken ve bana öğretirken çok mutlu görünüyordu ve sürekli gülümsüyordu. Onu her gülümserken gördüğüm de nedensizce o gülüşünün nedeni ben olmak istiyordum. Ve o kadar tatlı görünüyordu ki yanaklarını sıkasım geliyordu.

O tatlı gülüşü aklıma geldiğinde gülümsüyordum bilmeden. Bunu fark ettiğimde kafama dank etti. Ben Thomas'ın bana karşı hisleri olabileceğini düşünmüyordum ama Rosa'nın söyledikleri yüzünden birazcık sorguluyordum ama hiç kendimin ona karşı birşeyler hissedebileceğimi düşünmedim. Bu olabilirmiydi? Yani Rosa da söyledikleriyle bir nevi bunu da ima etmişti çünkü.

Kafam iyice karışıyordu cidden. Thomas'a bu tartışmamızı ve Rosa'nın dediklerini söylemiycektim tabi. Ama o birşeyler olduğunu anlardı kesin. Biraz uzak durmayı denesem nasıl olur acaba? Hem yalnız kalıp kafamı toplardım. Sanırım bu en iyisi olucaktı. Çekimlerde yormuştu tabi. Otele vardığımda ilk işim biraz uyumak olucaktı kesinlikle. Bu Thomas'la aynı oda da nasıl olucaktı bilmiyorum ama.

Otele geldiğimde bu gün çekim olmadığı için herkes otelin kafe kısmındaydı. Onlarda biz çekimlerdeyken, buradaki kendi çekimlerini yapmışlardı ve bu gün boştuk hepimiz. İlk onların yanına gitmeye karar verdim. Herkes gülüşüp sohbet ederken, benim dikkatimi Thomas ve Kaya'nın yan yana oturması çekmişti. İkisi pek iyi anlaşıyor sayılmazdılar çünkü. Şaşırsamda pek sorgulamayıp herkesle selamlaştım çok özlemiştim herkesi. Ki ve Jacobla da selamlaşıp, tebrik ettim. Sıra Thomas'a geldiğinde istemsizce heyecanlandım. İlk kez sarılıyorduk. Peki bu heyecanın sebebi neydi?

Kısa süren sarılmamızdan sonra ayrıldığımizda tatlı bir gülümsemeyle bana bakıyordu. Ben farkında olmadan gülümsemesi istemsizce bana da bulaşmıştı. Ama yine düşünceler kafama doluşmuştu ve durgunlaşmıştım farkında olmadan.
Herkese yorgun olduğumu ve dinlenmek istediğimi söyleyip oradan ayrıldım. Thomas elimden tutarak biraz ısrar etmişti kalmam için ama ben kafa karışıklığıyla ve birden elimi tutmasının heyecanıyla, elimi çekmiştim ve dinlenmek istiyorum diye aceleyle odaya çıkmıştım. Cidden biraz dinlenmeye, en çokta kafamı toplamaya ihtiyacım vardı.

Thomas'dan

Dylan burada yokken onu çok özlemiştim. Ve sonunda bu gün gelmişti. Ama sanki, sanki bi değişiklik vardı onda. Yani bi farklı geldi gözüme, bir de durgundu sanki. Bizimle oturmamıştı bile, oysa kendisi isterdi bizimle uzun uzun konuşmak, sohbet etmek. Ben giderken elini tutup kalmasını isteyince de hemen elini çekmişti. Rahatsız mı olmuştu? İlk kez böyle elini tutmuyor veya dokunmuyordum. Neden bana birden soğuk davranmaya başladı anlamıyordum.