No Love.

24|bakery.

Annabel Lee.

"Erkeklerden nefret ediyorum." Hızlı adımlarla ilerlerken söylediğim şey, Harry'nin olduğu yerde durmasına sebep olmuştu. Yerdeki bakışlarımı ona çevirip devam ettim. "Annemin hayatındaki erkeklerden bahsediyorum."

"Bu konuyu aştığını sanıyordum."

Olmuyordu.

Annemin hayatındaki erkekler beni sinir ediyordu. Evden çıkmadan önce Erick'i kapıda görmem beni yine sinirlendirmişti. Önce babam yüzünden hayatımızın mahvolduğu yetmiyormuş gibi, bir yenisi eklenmişti. Erick. Bırakın görmeyi, adının geçmesi bile tüylerimi ürpertiyordu.

"Hayatının noktasına Erick'i koymuş gibisin. Lisedeyiz, beraberiz sence de bu zamanlarımızı güzel geçirmemiz gerekmez mi?"

Çocukluğumu da güzel geçirmem gerekiyordu. Her neyse. Sanırım Erick ve annem, Harry'i fazlasıyla bunalmıştı.

"Her neyse. Bu gün Barbara'nın fırını bize bırakması çok iyi oldu."

Haftasonuna girmiştik. Harry, fırına çalışmaya gidecekti fakat bu gün Barbara olmayacaktı. Harry'nin işini hafifletmek için - evden uzaklaşmak bana iyi gelecekti- ona yardım edebileceğimi söylemiştim.

"Gerçekten böyle mi düşünüyorsun?"

"Evet. Birlikte farklı çörekler deneyebiliriz."

Şu sıralar çok fazla yemek yemeye başlamıştım. Tuhaftı. Bu yaşıma kadar elli kilonun üzerine çıkamayan ben yaşadıklarımın  stresi yüzünden yemeklerden kaçmıyor, kapanışı her gece çikolatalarla yapıyordum.

Harry göz ucuyla beni süzüp, gamzelerini ortaya çıkarmıştı. "Şu sıralar iştah kontrolü yapamıyor gibisin."

Kilo aldığımı ima ediyordu.

"Bana öyle bakma. Ve evet kilo aldım."

"Olabilir, kilo almak çok insani bir şey. Her halinle çok güzelsin. Özellikle artık yanakların var." Yol boyunca çatılmış olan kaşlarım, Harry'nin söyledikleriyle rahatlamıştı. O, çok naif biriydi. Günümüzdeki kaba, sevdiğini sahiplenen - bundan kastım malı gibi davranan- ya da aşırı kısıtlayıcı, kıskanç bir erkek değildi. Her şeyden önce, onunla çocukluk arkadaşı olmasaydık, yine onu bulmak için uğraşırdım.

"Haftaya Gemma geliyor."

"Gerçekten mi?!"

Gemma, buraya taşındığımız süreçte ziyarete hiç gelmemişti. Onu, sadece hayal olarak hatırlıyordum. Harry tabiki fotoğraflarını göstermişti fakat yine de onu canlı bir şekilde göreceğim için oldukça heyecanlanmıştım.

"Annem iki gün sonra Gemma'nın yanına gidicek. Aslında May teyzemin kızı Emily nişanlanıyor daha çok onun için gidiyor."

"Sen gitmeyecek misin?" Sonuçta kuzeni nişanlanıyordu.

"Hayır. Hem fırını bırakamam hemde sanırım canım gitmek istemiyor." Kafamı belli belirsiz salladım. Üniversite için para biriktirmeye devam ediyordu, bu yüzden fırında oldukça fazla zaman geçiriyordu.

Sonunda fırına geldiğimizde, Barbara bizi karşılamıştı. İşleri öğleden sonra olduğu için ve gün içinde fazlasıyla yorulacağımız için dükkanı bize öğleden sonra teslim edeceğimi söylemişti.

"Bu güzel kızı getirdiğin için çok mutluyum, Harold. Fırına uğur getirecek." Mahçup bir şekilde gülümsedim.

"Teşekkür ederim, Barbara. Umarım söylediğin gibi olur." dedim.