Kalbimin sırrı

-54

Okulda çift olduğumuz için tüm gün hem bakanlar hemde birşey söyleyenler olmuştu. Hiç birisi artık umrumda değildi. Kanat'ı dersten sonra biraz endişeli şekilde arabasının önünde gördüğümde, yanına gitmiştim. Yanağını öpüp, önüne geçmiştim. "Umarım beni düşündüğün için böyle dalıyorsun?" diye şakasına hesap sorduğumda, "yolda anlatırım" demişti, arabasının kapısını açarken. Benim girmemi beklediği an, oturmuştum. Aklıma istemsizce torpidodan çıkan resimler gelmişti. Bazı resimleri sanki evimin önünden çekmiş gibiydi ve eğer öyleyse acil yardıma ihtiyacı vardı. Kanat direksiyonun önüne geçtiğinde, merak dolu bakışlarımla delmiştim onu. Kanat artık gülümsemeye başladığında, yeniden aşık olmuştum nerdeyse ona. Çok güzel bir gülüşü vardı ve hafif gamzeleri de görülüyordu. "Tamam bakma öyle anlatacam" dediğinde, uzun bir of çekmişti.

"Demin derste öğretmen veli toplantısının olacağını söyledi" dediğinde, yutkunmuştum. "Senin yüzünden kaç haftadır ders dinleyemedim" diye omzuna kızarak vurduğumda, demire vurmuş gibi olmuştum. "Kanat sen en iyisi bırak artık sporu yoksa Iron Man'e dönüşeceksin" diyerek güldüğümde, Kanat'ın moreli halen bozuktu. "Ekim 2 velimizde gelmesi gerekmiş" dediğinde, yüzüm düşmüştü. "Hayır ben öğretmenle konuşurum, olmaz derim" diye arabadan çıkmak istediğimde, Kanat arabayı kilitlemişti. "Olmuyormuş çünkü bende babamın toplantıya katılmasını istemedim" demişti siniri bozuk bir şekilde. Kanat bana bakıp, "dur bi sen baban yüzünden üzülmüyorsun deme?" diye konuştuğunda, "tabikide Kanat" demiştim. "Okadar gurursuz olup, geleceğini sanmıyorum" diye konuşan Kanat'a, "ozaman sen babamı daha tanımıyorsun" demiştim. Kanat elini alnına koyduğunda, "tamam ikimizde stres yapmayalım, belki herşey sandığımızdan daha iyi geçer" dediğinde, "ya Kanat ne iyisinden bahsediyorsun o adam Ozan'ı cami avlusuna bırakmış benide lunapark'ta bırakmış. Onu görmek bile istemiyorum" diyerek patlamıştım.

"Tamam sakin ol" diye omzumu okşadığında, benim kafamı göğüsüne yatırmıştı. Kalbi fazlasıyla hızlı atıyordu aynı ilk gündeki gibi. İstemsizce yine sakinleştiğimde, aklıma Ozan gelmişti. "Kanat?!" diye konuştuğumda, "bu demek oluyor ki Ozan da bizimle toplantıya gelecek" demiştim. "Ama onu evlatlık alan aile nolcak?" diye kendimi sakinleştirmeye çalıştığımda, Kanat "onlar iş gezisinde" demişti. Annem, baba denilen adam ve sonradan ortaya çıkan kardeşimle birlikte toplantıya gitmek ne kadar mantıklı onuda bilmiyordum ama eminim Ozan için daha da rahatsız ediciydi bu durum. Kanat'ı komple unutmuştum kendi düşüncelerim yüzünden. "Peki sen nasıl hissediyorsun?" diye sorduğumda, "artık dayanacağım bir günlük" demişti bana gülümseyerek. Sonunda arabasını evimin önünde park ettiğinde, "güçlüsün sen" demiştim. Onu motive etmek için onu ağzından öpmüştüm. Öksürmeye başlayan Kanat, evimin camına doğru gösteriyordu. Orda bizi perdenin arkasından izleyen annem vardı. "Eyvah Kanat, annem beni dilim dilim doğrucak" diye paniklediğimde, "bunu biraz daha sert bir şekilde tekrarlarız" demişti göz kırparak. "Ya Kanat senin dediğine bak, benim dediğime bak" diye kızdığımda, "ben şimdi arabadan çıksam daha iyi olur" demiştim. Halen bizi gözetleyen annem, Kanat'a çok kötü bakıyordu.

Eve girene kadar bekleyen Kanat'a artık gitmesi için el hareketi yapmıştım. Artık gaza basan Kanat, mahalledeki milletin dikkatini çekmişti. "Uf Kanat ya" diye eve girdiğimde, annem kapının arkasında bekliyordu. "Oo merhaba küçük hanım, gezmeniz nasıl geçti?" diye eve girer girmez laf soktuğunda, bana sinir dolu bakıyordu. İçere girdiğimde, "sana söylemeye unuttum" diye başlamıştım cümleme. Anneme anlatmayı tamamen unutmuştum Kanatla olanları. "O gördüğün çocuk benim-" diye demeye çalıştığımda, "sevgilin" demişti cümlemi tamamlayarak. Anneme şaşırarak baktığımda, "onu öpüştüğünüzde anlamış oldum artık" demişti. Utançtan kızarmıştım ama annem çok sinirliydi. "Tamam anne sevgilim var, bu sencede gayet normal değil mi?" diye sorduğumda, "evet normal ama bu çocukla normal değil" demişti. Kanat'ı tanımadan yargılaması sinirimi bozmuştu. "Kanat iyi birisi aslında" dediğimde, annem gülmeye başlamıştı. "Kızım Günay ailesinde temizlik yapan arkadaşım olmasa inancam ama şu an hiç inandırıcı gelmiyor" demişti. Meraktan "ne görmüş ki?" diye sorduğumda, "asıl soru kadının görmediğinde, Ekim" diyerek dalga geçtiğinde, "onu boşver şimdi" demiştim. "Anne galiba babam ve Ozan bizimle veli toplantısına katılacak" diye konuştuğumda, "hayatta olmaz kızım ve bu Kanat konusu daha burda kapanmadı" demişti. "Anne ben herhalde seçmedim bunu, öğretmen istedi" dediğimde, annem hiç beğenmemişti bu durumu.