MY MYSTERIOUS DREAM (LEYTE SERIES #2) ✅ COMPLETED

KABANATA 3

"Ito'y para sayong kinabukasan althea!!" kahit sa loob ng aking silid ay dinig ko ang kanilang sinasabi prang d na alis saking pandinig ang wika ng aking ama.

Hindi ko mawari kung para sakin ba talga yun o para sa kanila, akala ko kakampi ko sila pero hindi pala dahil pinagpilitan nya akong ipakasal sa ibang lalaki na hindi ko naman ka anoano o hindi ko nakilala. Kahit kailan ang pagpapakasal na ganto ay hindi ko ikinakatuwa, hindi ito para sakin para lamang ito sa kanilang sarili masamang bigyan ko ng sama na loob ang aking mga magulang ngunit anong aking magagawa kung sakit ang dulot nila sakin ngayon?

"Althea, Anak?" rinig ko ang tawag ni ina sakin kaya pinunasan ko ang mga luha saking mata syka tumayo at bunuksan ang pinto.

"Ano ang inyong kailangan ina?" mahinang tanong ko dito tumitig ito sakin, naaawang tumingin kaya yumuko nalamang ako, alam ko namang walang magagawa si ina upang itigil ang gusto ni ama.

"Paumanhin kana anak, alam mo namang hindi ko mapipigilan ang iyong ama pero susubukan ko." mahinang bulong nya syka yumakap sakin.

"pasok muna kayo ina.." parang nawalan ako ng gana ngayong araw baka pati sa susunod na bukas.

"Hindi na magpahinga kana muna." hinimas ni ina ang aking buhok kaya napapikit ako at iniiwasang bumagsak ang mga luhang kanina kopa pinigilan.

Pag-alis ni ina ay agad kung isinara ang pintuan at nagsimulang umiyak ulit, mabilis lang akong umiyak kahit maliit na bagay man ito ay iniiyakan ko parin lalo na pag malaking epekto sakin. Wala akong magawa kaya napaisip akong dalhan ng liham ang aking mga kaibigan.

   Dear: Kyla

I'm sorry to desturb you now but i really want a friend to be with me in this time I hope your free, my father want me to engaged in a man that hindi ko kakilala I want to say no but what I can do? sya ang batas sa pamilya namin I want to hate my father kyla but how? I  loved him even sa mga nagawa nya I'm scared if maybe that's guy is bad? or maniac? but I hope his not I really miss you kyla, I hope your doing fine now..

                                                     Your Friend;
                                                        Althea.

Pagtapos kung magsulat ay dali dali akong lumabas upang ipahatid ito, hindi na ako nag paalam kahit gabi na hindi rin naman nila malalaman sana...

Pagkahatid ko ay nakita ko ang ginoo na tumulong sakin kanina palabas ito ng opisina at may inihatid din atang sulat napatingin ito sa gawi ko kaya agad akong umiwas at pumasok sa loob.

"Magandang gani binibini itong sulat nato ay para saking kaibigan sanay maayos ang pagdating nito sa kanya maraming salamat!!" ngiting sabi ko dito agad nya nmang tinanggap ang sulat bago ko ibinigay ang salaping pambayad.

Pagkalabas ko ay hindi kona nakita ang ginoo kaya imbes na umuwi sa aming tahanan ay pumunta ako saking tambayan nalaman ko ang lugar na yun nung akoy muntikan ng naligaw, natatawa ako pag naalala ang nangyari.

Agad akong umupo pag dating don kay ganda ng mga bituin at kay bilog ny buwan sobra talga ang liwanag ang ganda, napangiti ako habang nakapikit at dinadama ang malamig na hangit na kumakapit saking katawan. Bigla akong nagulat ng may biglang gumalaw saking tabi kya napasigaw ako.

"Sino ka?" kinakabahan kung sabi hindi ako makatingin sa gilid pero ramdam ko isa syang tao.

"wag kang matakot binibini, lumingon ka upang makilala mo ako." pamilyar ang kanyang boses kaya dahan dahan ang lumingon saking gilid, kita ko ang ngiti nya at ang mata nyang sobrang itim kay gandang tingnan.

"Ikaw? ang lalaki kanina, Ano ang iyong ngalan ginoo?" hindi ko mawari ngunit bigla akong napangiti ng sya ay nakita parang gumaan lahat ang aking pakiramdam.

"Vincent Vince Sabando pwede mokong tawaging-"  hindi ko na pinatuloy ang kanyang sasabihin dahil may naisip agad ako.

"vin-vin nlang ang aking itawag sayo." ngiting wika ko sa kanya.

"Hindi ko papala pinakilala ang aking sarili ako si Althea Elaine Salvador." ang ngiti sa kanyang labi ay biglang nawala kaya pinagtaka ko ito.

"Isa kang Salvador? Iyong ama ba ay si Fernando Salvador?" nagtaka ako sa sinabi nya kaya tumango ako alam ko naman na madaming nakakakilala sa mga salvador ngunit sya ay parang takot at galit ang aking naramdaman? ewan hindi ko mawari.

"oo, bakit?"

"Anong bakit?" takang sabi nya.

"I mean bakit parang galit ka kay ama at takot?" napaiwas siya saking tanong at napabuntong hininga.

"wala lang yun binibini, at ano ang iyong ginagawa dito sa madilim na lugar at medyo magubat elaine? alam mo naman delikado ang panahon natin ngayon." napatingin ako ramdam ko na nililihis nya ang aming usapan at ramdam ko din ang pag alala nya sakin, ngunit hindi yun ang aking inaalala kundi ang pagtawag nya sakin sa aking pangalawang pangalan.

"Ayos ka lang ba binibini?" napaiwas ako ng tingin kanina ko pa pala sya tinitigan.

"Ayos lang naman ako ginoo, salamat sa pagalala ngunit ayaw ko pang umuwi vin-vin." kita ko ang pagtataka sa kanyang mukha.

"kung ayaw mo pang umuwi hayaan mong samahan kita." tumango ako sa kanyang sinabi ngunit may kasunod ito na hindi ko masyadong nadinig.

"Hayaan moko ngayon, pang bawi sa mga taon na iniwan kita." hindi ko madinig ang kanyang sinabi kaya sinawalang bahala ko lang.

"Alam mo kanina kaya napatitig ako sayo? naalala ko kasi ang aking kaibigan na tumatawag sakin na elaine at ang tawag ko din sa kanya ay vin-vin, sabi nya sakin dati babalik sya." nagulat sya sa sinabi ko ngunit ngumiti din naalala ko ang mga ngiti na yun sa aking kaibigan na dati na si vin-vin na hanggang ngayon hindi pa bumabalik.

A/N: Don't forget to vote and comment salamass!! good day pala everyone☺ (sana may mag comment:)() )