MY MYSTERIOUS DREAM (LEYTE SERIES #2) ✅ COMPLETED

KABANATA 13

TRIGGER WARNING

NAKARAAN

Nakatitig ako sa kanyang mga mata uhaw na uhaw ito, natatakot akong umatras pumunta sa likod ng aking mga magulang pero agad nila akong pinunta sa harap at kinabigla ko.

Dahan dahan siyang lumapit sakin syaka ako hinawakan sa balikan agad akong umiwas at muling umatras, tiningnan ko ang magulang ko nanghihingi ng tulong.

"Ama..." mahinang sabi ko pero alam kong dinig niya. hindi niya ako pinansin at tumango sa lalaking tinawag nilang senyorito Diosdado.

Lumapit siya sakin hinalikan ang aking balikat nanginginig akong umiwas sa kanya pero nagalit ito at hinila ako papalapit, tiningnan ko ulit ang aking ama pero wala akong nakitang awa sa kanya lumingon ako kay ina pero nagiwas lang sya ng tingin at alam kong wala nanaman siyang magagawa.

"Wag po, maawa kayo wag po. ina, ama tulunga niyo ako maawa kayo tulungan niyo ako.." humagolgol kong sabi habang siya ay sinimulan akong hubaran.

"Sabi ko nga matitikman kita ang sarap mo kahit hawakan palang kita binubuhay mo ako.." kita ang pagliliyab niya.

"Maawa ka... ama, ina tulungan niyo ako maawa kayo ayaw kona, maawa kayo! ANAK Niyo parin ako maawa kayo!!.." nagmamakaawa kong sabi sa kanila pero imbes na tulungan ako ay umalis sila, umalis sila habang nagmamakaawa ako.

Ginahasa ako, sa-  saharap  ng magulang ko pero wala lang silang ginawa tiningnan lamang nila ako habang nanghihingi ng tulong at nagmamakaawa.

Hinila ako ng matandang lalaki papunta sa isang silid at doon lang ako nawalan ng pagasa na alam ko kung ano ang aking tadhana. Napapikit ako habang inaalala ang pagiwan ng aking mga magulang sakin.

Iyak lang ang aking nagawa nandidiri saking sarili dahil sa nangyari habang naalala ng bagay na yun ay para akong pinapatay.

Sinubukan kong sumigaw pero walang nakarinig walang tumulong. umiyak lamang ako ng malakas habang tinitingnan at hindi matanggap ang tadhana na naging akin.

"Maawa ka... wag po maawa kayo...." in the last time I beg again pero wala siyang narinig kahit subukan kong manglaban ay hindi ko siya makaya dahil mas malakas siya hindi kagaya sakin na isang mahina lamang.

Pagkatapos ng gabing yun ay umalis ako saming tahanan hanggang sa dinala ako ng aking paa sa tabi ng dagat. Nagalakad ako sa maliit na tulay habang tinitingnan ang buwan at bituin.

Umupo ako at hinayaan ang aking paa na mabasa sa dagat pinikit ko ang aking mata at dinama ang malamig na hangin papunta saking maduming katawan.

Tumayo ako pinikit ang mata at syaka dahan dahang nagpahulog sa dagat pero bago payun ay may humawak saking damit at hinila ako habang nakatingin sa kalawakan at tuluyan akong matumba.

"Ayos ka lang? bakit ka tatalon? baka mapano ka!" tiningnan ko lang siya hindi ako nagsalitaat bigla nalang umiyak.

"wag maawa ka, ayaw kona maawa ka..." pa atras ako ng paatras.

"hindi kita sasaktan.. wag kang matakot wala akong gagawing masama sayo.." sabi niya at lumapit sakin, hinawakan niya ang kamay ko.

"Ako nga pala si kyla ikaw ano ang yung ngalan?" unti unting nawala ng takot ko at syaka tinitigan siya sa mata.

"Kung iyong mararapatin ano ang nangyari?" pagkasabi niya non ay agad tumulo ang aking mga luha natataranta siyang lumapit sa akin.

"Patawa-" hindi pa siya natapos ay agad akong nagsalita.

"Ginahasa ako..." Gulat siyang tumingin sa akin habang ako ay umiyak lamang nanginginig sa takot.

"sino ang may gawa? sabihin mo sa iyong mga magulang.." gusto ko siyang sagutin at sabihan na paano ko sasabihin sa kanila kung alam na nila.

"Gusto ko ng mawala..." mahinang sabi ko at tiningnan ang tahimik na karagatan.

Ramdam ko ang pagiyak niya saking tabi pero hinayaan ko lang siya.

"Wag mo tong ipagsabi dahil baka madamay ka baka mapano kapa... malakas silang pamilya.." hindi lamang ito umimik sakin at patuloy parin sa pagiyak.

"Nagmamakaawa ako wag kang magpakamatay, wag mong kitilin ang iyong sariling buhay..." umiyak ulit siya at syaka lumapit sakin at yumakap na kinagulat ko.

"Mangako ka maawa ka mangako ka.." hindi ako nagsalita dahil ayaw kong may pangako akong hindi matutupad kaya hinayaan ko lamang siyang umiyak.

Sa araw na iyon naging kaibigan ko siya, parati siyang nandon kasama ko pero nong umalis siya ay don din bumalik ang mga diosdado pero parang wala na akong maramdaman hanggang sa humingi ng tawad ang aking mga magulang.

"Thea anak... patawad.." gusto kong umiyak dahil parang wala lang sa kanila ang nangyari, na kaydali lang nilang magsalita ng patawad.

"Mali kami pero wala kaming magagawa mataas ang kanilang pamilya.." Napakuyom ako sa aking kamao dahil sa sinabi ni ama at habang pinipigilan ang mga luhang nais bumagsak saking mga mata.

"Pinagbantaan nila tayo na pag hindi ako pumayag mawawalan tayo ng negosyo.." ngumiti ako ng mapait dahil alam kong sauna palang mas mahalaga sa kanila ang negosyo, mas mahalaga pa sa akin.

"Alam mo namang ayaw kong mawalan ng negosyo, ayaw kong maghirap ka, para sa ikakabuti mo rin naman ang mga yon." hindi na napigilan ang pagbagsak ng aking mga luha habang tinitigan ang aking ama na humihingi ng tawad pero walang makikitang emosyon ang mukha kahit isa.

"Sana maintindihan mo kami.." napaligon ako kay ina nang magsalita siya.

Gusto ko silang sigawan, ilabas lahat ang mga hinanakit ko pero hindi ko kayang gawin dahil meron pa akong respeto sa kanila kahit meron silang ginawa na kahayopan  sa akin dahil nananatili parin ang salitang magulang ko sila at mahal ko sila kaya pipilitin ko silang intindihin kahit ang kalagayan ko ay hindi nila maintindihan at kahit sarili lamang nila ang kanilang iniisip.

Hindi ako umimik pinakinggan ko lang ang mga dahilan nilang walang kwenta at pinipilit ang aking sarili na sila ay mabuti upang makalimutan ko ang mga masasamang nangyari kaya pinilit kong ngumiti sa kabila ng bangungot na parating dumadalaw sa gabi at takot na bumabalot saking puso't isipan ay ngumiti ako at pinakita sa mga tao na ayos lamang ako at upang hindi na ako saktan ng aking ama.

Iintindihin ko sila hanggang, hanggang sa pagkawala ko sa mundo.....

﹉﹉﹉﹉﹉
PSYCHOLOGY FACTS: If someone raped in your dream their have possobility that you're the rapist or being raped.

To dream of rape can be disturbing, there is much emotion about this dream. It is these types of dreams that stay with us throughout the day. This is truly a trauma dream. We all have an innate need for intimacy and dreaming of a violent rape can affect our well-being in waking life. 

HELLO GOOD DAY! Don't forget to vote and recommend this story! THANKYOU!!