Chapter 5

38 7 13
                                    

KARINA'S POV

I took the stool next to where Cassian seats. The bartender immediately turn to me. "What's for the beautiful lady?" he said.

"Scotch, please." sagot ko.

Seems like my voice caught the attention of Cassian. He looked at me with knotted forehead.

"You!"

What? Huwag niyang sabihing nakilala niya ako agad?

"I saw you yesterday!" dagdag ng lalaki sabay turo sa 'kin.

Tatayo na sana ako para tumakbo kasi feeling ko nakilala na nga niya ako bilang Karina.

"Ikaw yung babae kahapon na gumulong sa sahig kasi nabunggo sa 'kin. Bakit nandito ka uli?"

Ako naman ang kumunot ang ulo. Lasing na nga yata talaga tong lalaki na 'to. Iniisip niyang kahapon nangyari yung kani-kanina lang na pag-dive ko sa semento. Ibang klase!

"Mmmm kasi gusto kong uminom?" sagot ko na lang.

Cassian scoffed and frustratedly fingercombed his wavy hair. Nakatitig lang ako sa lalaki habang slowmotion niyang hinahagod ang buhok. My eyes roamed around his forehead to his strong jaw and neck back to the tip of his nose, lingering awhile to his red lips.

Damn! Why is this man so goodlooking?! He could be a holywood actor! What is he doing with his life? With his face like that, and his body like that—

"Ehem!" biglang tikhim ng bartender. Natigil ako sa pagpapantansya—I mean, pagtitig sa lalaki. Lumingon ako sa bartender at ngumiti.

"Here's your scotch, Ma'am!" anang lalaki na nanunudyo ang mga mata.

"Thank you!"

Kinuha ko ang maliit na kopita para tunggain iyon pero bago ko pa mailapit yun sa bibig ko eh biglang kinuha ng lalaking kalapit ko ang inumin at siya ang tumungga noon. Napanganga ako sa ginawa ni Cassian.

"Just what the heck did you do?" sikmat ko.

Cassian laughed lightly, his whole face and neck in bright red color. Sobrang lasing na yata siya. Tumatawa siya sa harap ko matapos agawin ang inumin ko.

But infairness, his teeth its so sparkly and perfect and I think I like to—

Merida, stop! Bumalik ka sa sarili mo! Snap!

"Mister, yung scotch ko!"

Cassian pointed his finger towards me. "A woman like you shouldn't drink alcohol."

"It was just a scotch!"

"Still alcohol," balewalang sabi ni Cassian bago muling sumenyas sa bartender. "Water for her, please."

"Are you kidding me?" gigil kong sabi. Nahuli kong tumatawa ang bartender. "Margarita na lang sa'kin! At kung anuman ang pinakamatapang na inumin mo dyan, ibigay mo sa lalaking yan. Nang bumaliktad siya sa upuan niya at matahimik."

Cassian laughed wildly.

Yes. He was laughing like a mad dog. Halos maluha-luha na siya. Feeling ko mai-stroke na siya dahil hawak na niya ang dibdib niya. His whole face are in dark shade of red, its quiet alarming.

Hinawakan ko si Cassian sa braso niya dahil para siyang matutumba sa upuan niya. "Hey Cassian! Are you okay?"

Suddenly, the man stopped laughing and stared at me with full inquiry. "How did you know my name?"

Sands of Serendipity Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon