SON UMUT

TAKİP

Hala yazıyı tekrar tekrar okuyorum. Kim olabilirdi ? Kimdi bu ve nereden öğrendi kaza geçirdiğimi ? Kafamda cevapsız bir çok soru vardı. Kötü olanda herkimse benimle uğraşacağına benziyordu.

Sinem ve eslem 'e baktığımda ikisininde yüzünde şüphe vardı. Sinem benim çocukluk arkadaşımdı. Aynı yerde , aynı semtte büyümüştük. Fakat Sinem'inde benimde şu ana kadar hiç kimseyle kavgamız olmamıştı. Aksine herkesle arkadaştık.

Ne kadardır elim anlımdaysa artık elimin uyuştuğunu hissetmeye başladım. Elimi Sinem'in omzuna koyup, Sinem'e yaslandım.

Yaslandığımı hissedince , tebessüm ederek konuşmaya başladı.

" Kuzum üzülme lütfen eminim birileri şaka yapmak istemiş olmalı ''dedi Teselli vermeye çalışıyor anlıyorum . Ama Sinem'inde aklında kim olduğuyla ilgili tek bir isim bile yoktu. İç çekerek kafamla onaylaya bildim sadece.

Eslem sıkılmış olacak ki elini yanağına koyup mırıldanmaya başladı.

" Kızlar biliyorum, şu an aklınızda bir isim yok . Kim olduğunu öğrenmek istiyorsunuz ama sabırlı olmaya çalışın ve eminim bir kaç ipucu daha verecektir. En azından bir harfini biliyorsunuz.'' dedi Bir anda Sinem'in omzundan kalkıp

" Evet aslında doğru söylüyorsun eslem. En azından bir harf vermiş bize Y ama neyin harfi.'' dedim gözlerimi kapattım ve düşünmeye başladım. Y Y Y of hiç bir şey gelmiyor aklıma.

SİNEM'İN AĞZINDAN; Eylül'le küçüklükten beri arkadaşım. Herkes tarafından sevilen bir kızdı. Anlamıyorum kim neden böyle bir şeye kalkışır ki ?

'' Sinem tamam anlıyorum seni ama mutlaka bir şey yapmış olmalı ki birileri böyle bir şeye kalkıştı .'' dedi kaşlarımı çatmış eslem'e bakıyordum.

" Bak eslem , eylül şu ana kadar hiç kimseyle bir kavga etmedi. Tartışma bile . Mesele bir gün on bir yaşlarında filandık. Yaz günüydü , çok sıcak olduğundan dondurma almıştık. Sokaktada herkesin elinde dondurma vardı ama tek bir çocuğun yoktu. Eylül iki gün boyunca dondurma alma için annesine yalvarmıştı, yazın ilk dondurmasını almış, çok mutluydu . Fakat o çocuğun dondurması yok diye ,hiç tereddütsüz elindeki dondurmayı ona verdi. Bu kadarda iyi bir insandı. Başka bir şey var bunun altında.'' dedim tek bir nefesle

'' Tamam o zaman diyecek bir şey bulamıyorum ben ,sustum .'' dedi eylül bize dönmüş gözünü kırmadan bizi izliyordu.

" Eslem ve sinem tamam bu konuyu kapatalım artık. Geç oldu zaten yatalım artık yarın erken kalkıp derse yetişeceğiz daha" dedi ikimizde onaylarcasına kafamızı salladık. Saatte baktığımda akşam tam 10:00'du

'' Kızlar bende gideyim artık. Yarın görüşürüz.'' dedi eslem'i kapıya kadar eşlik edip, uğurladım.

EYLÜL'ÜN AĞZINDAN; Sinem yanıma gelip oturdu. ''Bir şeyler atıştırıp, yatalım çok yorulduk bugün sinem. '' dedim bana döndü

'' Olur ben bir şeyler hazırlayım geliyim ,sen kalkma. '' dedi

'' Tamam , kuzum'' dedim öpücük attıktan sonra mutfağa gitti.

Yemek hazırlayana kadarda kitap okumaya başladım .

Bir saat sonra , sinem'in elinde beyaz bir tepsi ile birlikte yanıma oturdu.