GÖREV

219 46 0
                                    

Uyandığımda ilk hissettiğim şey omzumda acı ve kafamda çok ağır bir sızı hissettim.
Etrafa bakındığımda odamda yatar vaziyette, yastığımın kenarında bir not ile karşılaştım.

Kafamda deli sorular ve notun içindeki yazıda neler olduğu düşüncesiyle ,elimi yastığın kenarına uzattım ve notu alıp okumaya başladım.

EYLÜL DALKIRAN,
ACABA BABAN SANDIĞIN KADAR MASUM MU?

Ne demek istedi şimdi bu? Neler oluyor? Neden siyah takım elbiseli ve iyi niyetli olduğunu düşünmediğim adamlar bana zarar vermeye kalktı?
Cevapsız ve karmaşık olan düşünceleri bir kenara bıraktım ve ayağa kalkıp ,saate baktım saat 15:00'i gösteriyordu.

Sinem ve eslem'den birçok çağrı ve mesaj gelmişti.
Daha fazla zaman kaybetmeden evden çıktım ve okula doğru yürümeye başladım.
On dakkika sonra sınıfın önündeydim. Sırama yöneldiğimde bir sürü meraklı gözlerle karşılaştım. Egemen yoktu sınıfta. Bir tek sinem ve eslem'in gözleri meraktan öte endişe vardı.
Son derse yetişebildim sadece ve sinem ve eslem'e olayları tek bir nefeste anlattım.

SİNEM'İN AĞZINDAN ; Eylül'ü çok merak ettik. Eslem'le kantine indiğimden beri içimde kötü bir his vardı eylül'e kötü bir şeylerin olacağına dair. İçimdeki sese kulak vermemeye çalışsamda elim istemsizce telefona gidip eylül'ü aradım.
Telefon çaldı,çaldı ve çaldı açmadı.
Mesajlar,telefonlar ama geri dönüş olmadı. Kötü bir şeyler olmuştu. Belli çünkü sınıfa gittiğimde , olanları kısaca anlattılar. Dersten çıkamadığımız için beklemek zorunda kaldık. Bir saat sonra eylül geldi ve olanları anlattı. Gerçekten çok şaşkın ve bir o kadarda korkuyordum. Kim ne istiyor? Ve önemli olanda ne yapacak olması?
Kendi kendime konuşurken omzumdaki elle düşüncelerden sıyrıldım ve arkama döndüm sınıftan can'dı. Şaşırmıştım neden yanıma gelmişti acaba?

" Can? Bir sorun mu var? " dedim tedirgin sesimle
" Dışarıdan birisi seni çağırıyor." Dedi kalın sesiyle kafamı onaylarcasına salladıktan sonra dışarı çıktım. Eylül ve eslem soru sorarcasına baksalarda cevap veremeyecektim çünkü bende kim olduğuyla ilgili bir fikrim yoktu.

Dışarı çıktım ve etrafa bakınmaya başladım. Yanıma daha önce görmediğim birisi gelip
" Eylül'den uzak dur! Yoksa sende zarar görürsün " dedi keskin sesiyle cevap vermeme bile izin vermeden yanımdan kayboldu. Neler oluyor? Allah'ım çok korkuyorum. Hemen oradan uzaklaştım ve sınıfa girdim. Tedirginliğim yüzüme vurmuş olacak ki eylül endişeyle bana döndü

" Sinem , iyi misin? Yüzün bembeyaz olmuş. " dedi eylül'ün sözleri üzerine elim yüzüme gitti.
" Sonra konuşalım mı? Eylül" dedim sakin olmaya çalışarak.

EYLÜL'ÜN AĞZINDAN; Sinem'in son sözlerinden sonra üstelemek istemedimden şimdilik sustum. Eve gidince kesinlikle bu konu üzerinde konuşacaktım. Ders arası verildi, matematik dersinden çıktık ve kantine indik bir şeyler atıştırmak için. Egemen yoktu bugün . Tüm gün boyunca hiç gelmedi okula. Allah bilir ne işler çeviriyor. Bir dakkika... iyide bundan banane ki? Sanane yani eylül ister gelir ister gelmez.
Ben niye onu merak ettiysem. Ben niye kendi kendime konuşuyorum ya biri görse deli der. Düşüncelerden sıyrılarak kızlara döndüm.
" Kızlar ne alalım? " dedim.
" Ben içeçek alacağım kızlar " dedi eslem .
" Bende içeçek alacağım eslem, beraber gidip alalım " dedi sinem.
" Tamam , o zaman banada içeçek alın kızlar siz alın ben sizi bekliyorum burada" dedi. Kızlar kantine gittiler, bende onları beklemeye başladım.

EGEMEN'İN AĞZINDAN ; Telefonun çalmasıyla uyandım. Saat 18:30 'u gösteriyordu. Bir şeyler giyindikten sonra mutfağa indim . Sofrayı çok güzel yemeklerle donatmış her zaman ki gibi masaya oturduğunda, mavi büyük vazonun üzerinde bir kağıt ve içinde bir kaç cümle yazıyordu.

BEN, ARKADAŞLARIMLA BULUŞMAYA GİDİYORUM. BENİ MERAK ETME. AKŞAM GÖRÜŞÜRÜZ.
AFİYET OLSUN.

NAZLI


Akşam görüşürüz nazlı hanım , haber vermeden gitmek neymiş gösteririm ben sana.
O sırada mesaj geldi telefonuma
Mesaj yağız'dan geliyordu. Yeni iş var galiba . Mesajı okumaya başladım.

SAAT :18:45

GÖNDEREN : YAĞIZ

Büyük bir iş var her zaman ki yere gel. Takip edilmediğinden emin ol.

SAAT 18:47

TAMAM ABİ, ON DAKKİKAYA ORADAYIM.

Odama çıkıp spor bir şeyler giyip, hemen evden çıktım ve her zamanki depoya doğru yol aldım.
Yarım saat sonra depodaydım.
Depodan içeri girip , yağızın yanına doğru ilerlemeye başladım.

Ayak seslerimden yanına geldiğimi anlayınca arkasını döndü. Oturmam için bana işaret verdi.
Oturduktan sonra oda yanıma gelip karşıma geçti.

" Egemen, çok büyük bir iş var sana. Uzun zamandır izini aradığımız bize ihanet eden adamın ailesi bulduk. Kız burada istanbul'da yaşıyor. Senin görevin onu öldürmekten beter etmen. En hafif acısı annes'inin
gözlerinin önünde işkence etmesi olsun. Sana güveniyorum. " dedi keskin bir o kadarda acımasız olan sesiyle. İlk başta sadece işin bu olmasına şaşırdım.

" Abi iş kolay olmuş bil. Daha farklı bir şey bekliyordum ben. İş büyük diyince. " dedim

" Egemen bu iş hepsinden çok farklı uzun zamandır bu anne kızın peşindeydik. Sonunda bulduk. Bu işe çok özen göstermeni istiyorum senden " dedi. Merakla kızın kim olduğunu beklemeye başladım.

" Abi kızı bilgilerini vermen yeterli" dedim.

"KIZIMIZ EYLÜL DALKIRAN."


10. BÖLÜM SİZLERLE OYLARINIZI BEKLİYORUM. SEVGİLER

GAMZE ^_^

SON UMUTHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin