Love İn Time ~Taehyung

12ᵇ

...

"Günaydın jimin."

"Günaydın taehyung, gönderdin mi haberi?"

"Çoktan, yakında gelirler." dedim kafamı ileri geri oynatırken.

"Çok yoruldun taehyung, kaldırabilecek misin?" dedi jimin endişe içinde. Haklıydı, günlerim plan yapmakla ve dikkat etmekle geçmişti. Ama ben verdiğim sözlerle aldığım vasiyetleri yerine getirmeden ölmemeliydim.

"Taehyung, oğlum geldim." dedi kapıyı kapatıp yanımıza adımlayan juri teyze.

"Tamam juri teyze, başlıyoruz o zaman. Hazır mısın?" dedim ayağa kalkarak.

"Prova bile yaptım oğlum." diyip gülmeye başladı. Bu işin provasını düşününce jimin'le bende gülmeye başladık.

"Nasıl prova yaptın juri teyze, birine ilaçlı şarap mı verdin yoksa?" dedim gülmeye devam ederek.

"Yok yahu, neler söyleyeceğimin provasını yaptım tabiki. O kral denecek şeref yoksunu herife söyleyeceğim son sözleri planladım." dedi nefret dolu gözleriyle juri teyze.

"Tamam, o zaman başlayabiliriz." dedim yerimden kalkıp, içimdeki garip his yüzünden juri teyzeye sarılarak.

"Senin içindede o his var değil mi?" dedi kollarını bana sarmış boğuk sesiyle konuşan juri teyze.

Kafamı salladım sanki vedalaşır gibi.

...

|Juri teyze'den|

"Buyurun efendim, şarabınız." dedim kan kırmızısı kadehi krala uzatırken.

"Biliyor musun juri, bazen masumlar yoluyla hayatta kalırsın. Mesela birazdan savaş olacak, peki ben ne yapacağım. Kaçacağım." dedi gıcık ses tonuyla şarabını yudumlarken.

"Sizin yerinizde olsam böyle aptalca fikirlerle kafamı bunaltmazdım. Bana doğru söyleyin, kraliçe heron'u siz öldürttünüz değil mi?" dedim dayanamayarak.

"Evet, önce iğneyle hastalık eklettirdim sonrada öldürttüm. Ne de güzel tahmin etmişsin öyle." dedi kadehin yarısını kafasına dikerken.

"Umarım en kısa zamanda sizde ölürsünüz!" dedim olacakları tahmin ederek.

Taehyung'lar kapıda bekliyorlardı, sessizlik olduğu anda odaya dalıp kralı alacaklardı.

"Ben değil ama sen öleceksin juri, bunca zaman sana tek kelime etmedim ama sana zamanında bir şey söylemiştim hatırlıyor musun?" dedi kadehinde çok az şarap kalan hyunki.

"Hatırlıyorum, önce kraliçe sonra ben, en sonunda ise taehyung'u öldürüp bu koca sarayda hiçbir zorluk olmadan yaşamayı planladığını söyledin. Ama emin ol beni öldürsen bile asla tahmin edemeyeceğin şeyler yaşayacaksın, bu defa işler senin emrettiğin gibi gitmeyecek hyunki efendi-" lafımı bölen şey kalbime saplanan metal hançerdi.

Böyle olacağını biliyordum, eninde sonunda öleceğimi biliyordum. Ama bu saatten sonra güvndiğim tek bir kişi vardı; Taehyung.

Yavaş yavaş kararıp kapanmaya başlayan göz kapaklarım arasından gördüğüm son şey, hyunki'in yere yığılan bedeni olmuştu.

...

|Taehyung'dan|

"Juri teyze! Kahretsin! Umarım böyle bir şey olmaz diye içimden bu kötü hissi atmaya çalışıyordum ama olmadı!" diyerek bağırıyordum odada.

Gözlerim yerde bilinçsizce yatan kral bozuntusuna kaymıştı. Juri teyze, son nefesini verene kadar bile görevini yerine getirmişti. Şimdi sıra bana geçmişti...

Odaya jimin ve jungkook girdiğinde kralın yanına adımladım. Fazla ilaçtan dolayı kafası sağa sola hareket eden pisliğin gövdesinden tutup sürüklemeye başladım.

Onu layık olduğu yere, yerin dibine götürecektim.

...

"Sence ne zaman uyanır?" dedi jimin elleri belinde krala bakarken.

"Mümkünse hiç uyanmasın ama annemin isteğini yerine getiebilmem için uyanması lazım." dedim elimde tuttuğum hançere bakarken.

Annemin söylemleri üzerine hançerle fazla uğraşmamıştım ama saraydaki şifacı amcaya kontrol ettirdiğimde, hançerin içinde öldürücü bir zehir olduğunu öğrendim.

Zamanında annemin bu hançeri kullandığını hiç görmemiştim, tek bir amacı vardı; bir gün bütün saçmalıklara son verecek bir amaç...

...

"Prens jimin, geldiler." dedi askerlerden biri.

Karşı tarafı yanıltmak için kapıya birkaç, kral hyunki'nin gereksiz askerlerinden dikmiştim. Önce onlar ölecekti...

Camdan dışarıya baktığımda diğer krallığında pek askerle gelmediğini fark etmiştim, demekki onlarda kral hyunki'yi güçsüz bir pislik olarak görüyordu; haklılardı.

"Kimse dışarıya çıkmasın, kazandıklarını sansınlar." dedim parmağımdaki yüzükle oynarken.

...