•SÜRÜCÜ• {Jenlisa}

☆6

"bugün yarış için pratik yapacaksın ve partnerin olacak"
"Tamam koç"
"Yalnız, partnerim kim?"
"O burada"
Geri çekildi ve gizemli partnerim ortaya çıktı. Açıkçası çok da gizli değildi, bu kız Landcafe'de çalışan kahveci siyah saçlı kızdı.
"Yine mi karşılaştık Kahveci kız?"
"İsmim Kahveci kız değil"
"Her neyse."
"Kemerini bağla ve sıkı tutun"
Arabayı sürmeye başladım, kararlı bir şekilde gidiyordum. Gittikçe hızlandım,ve lastiklerin izi asfalta çıktı. Kahveci kıza bakınca gözlerini kapattığını ve sol eliyle benim kolumu sıkıca tuttuğunu gördüm.
"Bu kadar korktun mu?"
"Korkmak değil, bu bana anılarımı hatırlatıyor."
"Ne anısı? Anlat da bende bileyim"
"Küçük bir kıza sarıldığımı ve babasının arabada ezilmesini hatırlatıyor"
Bunu duymamla nefesim kesildi ve birden arabayı durdurdum. Sinir krizi mi şok mu ayırt edemediğim bir his oluştu içimde, rahatsızlık duyduğum.
Kahveci kız bana garipser gibi baktı, ben o sırada çoktan araçtan inmeye çalışıyordum. Daralmıştım, gerçekler ölüm gibi burnumun ucundaymış sanıyordum. Beynimde yankı başlamıştı yine.
"O kızın ismi.."
"Söyleme!"
Evet işte bu kadar zor geliyordu gerçekleri görmek.
"Kızın ismi Ye-Rim'di"
Bunu duyunca rahatlamıştım ama Beynimdeki yankıyı susturmayı beceremememişti.
"Kızın gerçek ismi Jennie.."
Gittikçe artıyordu, ve ben bir anı daha göreceğime emindim.

~

Bir bankta oturmuş öylece duruyordum. Kar yağıyordu, ben otururken yerden yavaşça su yükseliyordu. Su tertemizdi, ama ben elimi batırdığım zaman kan kırmızısına dönmeye başlamıştı. Elimde ne vardı benim? Dokunduğum suları kana bulayacak kadar?..
"Sen yaptın Jennie, nefes kadar yakınında olmamı ister misin Jennie?"..

~

Bu ne?..Bir rüya mı görmüştüm bu sefer? Gözlerimi açtığımda daha yatağımda olduğumu farkettim ve derin bir nefes aldım. Ne yarışa gitmiştim, ne partnerim olmuştu. Hepsi rüyaydı, ama bana bu kadar gönderme yapan rüyalar görmem normal miydi? Çok düşündüğüm için kafadan çatlak olmuştum belkide..

***

Lisa

"Şuna bak ne kadar sessiz!"
"İyi resim çiziyor mu?"
"Kalemi tutuşuna bak"
"Karakalem yaparken çok güzel çiziyor"
"Neden arkadaşı yok?"
"Ailesi biliyor mudur acaba?"
"AİLEM YOK"
Son dediklerine sinirlenmiştim. Ailem hassas konuydu. Arkadaşım olmasa da o küçük kızı hatırlıyordum. Kim olduğu hakkında bir fikrim yok ama eskiden gereğinden fazla yakındık sanırım.

Sessiz sınıfta tuvalin üstüne resmimi çizerken, hocamız bütün sıraları dolaşıyordu. Benim çizimimi beğenmişti. Genellikle insan portresi çizerdim, bazı insanları özlediğim için.
"Bu kim Lisa?"
"Küçükken tanıştığım ama şimdi tanımadığım küçük bir kız hocam.."
"Neden onu çizdin?"
"Şimdi ne yaptığını ve nasıl birisini olduğunu merak ediyorum. Ben özlediğim kişilerin portresini çizerim hocam"
Onunla karşılaşmak ister miydim bilmiyorum açıkçası. Karşılaşacak cesaretim yoktu, çünkü ona ne diyeceğim hakkında birşey bilmiyordum. Ormanda verdiği lolipopun bile hatırı kalmıştı bende, yediğim hiçbir lolipop onun gibi değildi. O gün bana verdiği, sanki bana özel yapılmış gibi mükemmeldi. Ama onunla dost olamazdım, o benim ailemi elimden almıştı..

~

Yine kahvede çalışıyordum, hep aynı şeyi tekrarlıyordum. Kafe'ye geçen sefer gördüğüm kadın geldi.
"Sütlü kahve alabilir miyim?"
"Tabi. İsminiz nedir?"
"Jennie"
"Tamamdır"
Sütlü kahveyi hazırlayıp üstüne de Jennie yazınca kahve dolu bardağı o kadının ellerine teslim ettim. Demek ismi Jennie'ymiş.

✎☆ﾟ⁠.⁠*⁠･⁠｡ﾟ☆ﾟ⁠.⁠*⁠･⁠｡ﾟ☆ﾟ⁠.⁠*⁠･⁠｡ﾟ☆ﾟ⁠.⁠*⁠･⁠｡ﾟ