The Sorrow.

186 5 0
                                    

Calix POV:

Dad is standing at the door as he waves at me when I arrived.
Ang ganda ng pagkakangiti niya habang hinahantay ako makababa mula sa sasakyan.Sinalubong niya ako ng Isang mahigpit na yakap.

"Miss na miss dad?!"pang-aasar ko

Pero di siya sumagot instead he hug me so tight like he didn't want to let go.

"Dad I miss you too even though we just saw each other last week"

Biro ko ulit pero di p rin siya sumagot but this time kumalas na siya sa pagkakayakap sakin.

Pero nagtaka naman ako sa itsyura Niya pagkaharap niya.Nagbabadya na mga luha sa nga mata niya and he keep patting my shoulder.

"Dad are you serious?Napasobra naman yata ang pagka miss mo sakin at maiyak iyak pa kayo jan."

But still he didn't answer.Instead he gave me smile again.Then he fix my hair like what he always do when he ask me if i look good.

"You know how proud I am to have you as my son and I do everything just to make you safe.Please always remember that"

As he continue fixing my polo.

"I love you so much anak sana naiparamdam ko ang pagmamahal na yun sayo."

"Dad..pinapaiyak mo naman ako eh."

Napakagat naman ako ng labi pagkasabi ko nun.Bigla akong naging emosyonal sa bigla biglang usapan ganto.

"Ramdam ko po yun.Yung pagmamahal at sakripisyo niyo sakin simula bata pa lang.Ni ninsan di ko naramdaman may kulang palagi niyo sakin pinaparamdam sakin buo,Sobra sobra pa nga eh."

Tumango tango naman siya nakita kong tumulo ng tuluyan ang mga luha sa mata niya.

"Your the best dad that I could ever wish for.And even in the other life I still choose you as my dad"

Pagkasabi ko nun bigla niya ko niyakap ng mahigpit.

"Thank you...Your in the right hand son.Please live as you wanted but stay safe.Even if you don't hear me say I love you and I'm so proud of you personally always remember that i am huh!"

Nagtataka naman ako nakayakap Kay dad.

"Dad what are you talking about?your saying it as if we will not gonna see each other again"

Mas hinigpitan niya pa lalo ang yakap niya.

"Please remember all what I said.Your in a right hand.Sundin mo lahat ng sasabihin nila para maging ligtas ka."

Napakalas naman ako sa pagkakayakap ng marinig ko sinabi ni dad.

"Ano bang sinasabi mo dad.Di Kita maintindihan?"

He just smile and said...

"I don't have much time anak.They waiting for you"
"Dad...."
"I need to go..."
"Huh?!Where are you going?!!"

He just gave me a one last smile then he entered our house.Susunod na sana ako nag biglang lumiwanag at kasunod nun Ang pag dilat ng mata ko,nanaginip lang pala ako.

Napaupo ako at napahilamos ng mukha.Dun ko napansin umiyak pala talaga ako habang nanaginip.

Damn!!!why did I had such a dream like that.

Pero mas maiiyak pa pala ako sa makikita ko harap ko.

A saw a coffin..and beside of that is my dads picture.Nakapalibot duon ang mga bulaklak.

Di ako makagalaw sa kinauupuan ko habang nakatingin sa kabaong na nasa harap ko.

No!!This is not real.. please this can be real..thats not my dad

Usal ko sa sarili ko habang di parin magawang makagalaw sa kinauupuan ko.Pero lahat ng pagmamakaawa ko na sana di ito totoo nawala bigla ng may kamay na pumatong sa balikat ko.

"Manang..."

Namumugto ang mata nito habang hinahaplos ang likod ko.

"Hindi Po to totoo di ba? Hindi naman po si dad Yan di ba? Please manang tell me this I not real "

Pagmamakaawa ko...Inabot niya sakin ang isang kamay Niya para alalayan akong tumayo pero umiiling ako..

"Hinahantay ka na niya..Tara na"
"Di ko po Kaya"
"Kasama mo ko anak.Hinihintay ka na niya gusto mo pinaghahantay ang papa mo"

Yumuko ako at nagsimulang lumakas Ang hagulgol ko.

So that explains everything about my dream.Its dad's farewell.Hindi ko inaasahan na sa ganun paraan na lng kami magkakausap ni dad.At kahit sa kahuli hulihang sandali pinaramdam niya parin kung gano niya ko kamahal.Mula sa salita hanggang sa huling mahigpit na yakap.

Inipon ko lahat ng lakas ko para makatayo at makalapit kay dad.Nakaalalay si manang sakin habang naglalakad ako.Para ako nauubos na kandila..unti-unti nawawalan ako Ng lakas habang papalapit kay dad.

I wish it's just a dream but when the moment I'm right in front on dad's coffin, and looking at dads face...

Tuluyan na ko nawalan ng lakas.Napaluhod akong humahagulgol habang pinagmamasadan si dad.

Tanging sigaw at hagulgol ko Lang naririnig sa buong kwarto dahil kami lang ni manang ang nandun.At kahit na marami pa tao Ang na andun di pa rin nila mapipigilan kung ano ako ngayon.

All of the emotions that im feeling right now cannot be stop by anyone but my dad....and the most painful part is it's so sudden and I didn't know what just happen?....

Who did this to my dad???? Thats the question I need to solve.

"My Protector"Where stories live. Discover now